آنتی‌بادی‌های آنتی‌امیکرون توسط هیپرجهش با واکسن اجدادی BNT162b2 COVID القا می‌شوند.


*اطلاعیه مهم: bioRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان اطلاعات قطعی، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.

دانشمندان جمهوری کره، مجموعه‌های گیرنده‌های سلول B ناشی از واکسن بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) مبتنی بر mRNA را تجزیه و تحلیل کرده‌اند و دریافته‌اند که هیپرجهش‌های جسمی در زنجیره سنگین گیرنده‌های سلول B مسئول گسترش ویژگی آن برای آنتی‌ژن‌های مواجه نشده است.

مطالعه در حال حاضر در دسترس است bioRxiv* سرور پیش چاپ

مطالعه: یک واکسن اجدادی آنتی بادی های ضد Omicron را با هیپرجهش القا می کند.  اعتبار تصویر: Lightspring / Shutterstockمطالعه: یک واکسن اجدادی آنتی بادی های ضد Omicron را با هیپرجهش القا می کند. اعتبار تصویر: Lightspring / Shutterstock

زمینه

در طول کل دوره همه‌گیری COVID-19، ژنوم سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) دچار جهش‌های زیادی شده است. برخی از این جهش‌ها، به‌ویژه آنهایی که در دامنه اتصال گیرنده (RBD) پروتئین اسپایک ویروسی قرار دارند، یک مزیت انتخابی ایجاد کرده‌اند که منجر به ظهور انواع ویروسی جدید با تناسب اندام بهبودیافته می‌شود.

در میان بسیاری از انواع، جدیدترین omicron پدیدار شده 15 جهش در سنبله RBD به دست آورده است که به طور قابل توجهی توانایی فرار ایمنی ویروس را افزایش داده است. واکسن‌های کووید-۱۹ که علیه سویه اصلی ووهان ساخته شده‌اند، توانایی خنثی‌سازی قابل‌توجهی را در برابر نوع omicron نشان داده‌اند.

با استقرار واکسیناسیون تقویت کننده در سراسر جهان، بهبود قابل توجهی در اثربخشی واکسن علیه omicron در جمعیت عمومی مشاهده شده است. با این حال، مشخص نیست که چگونه قرار گرفتن مکرر در معرض پروتئین سنبله اجدادی از طریق واکسیناسیون تقویت کننده با افزایش تولید آنتی بادی های خنثی کننده آنتی میکرون مرتبط است.

در مطالعه کنونی، دانشمندان به صورت زمانی، مجموعه‌های گیرنده سلول B (BCR) افرادی را که با سه دوز از واکسن COVID-19 مبتنی بر mRNA که توسط Pfizer/BioNTech واکسینه شده‌اند، تجزیه و تحلیل کرده‌اند. هدف آنها ردیابی توسعه آنتی بادی های خنثی کننده ضد میکرون است.

طراحی مطالعه

این مطالعه روی 41 کارمند بهداشتی انجام شد که دو دوز واکسن فایزر کووید-19 را در فاصله زمانی سه هفته و دوز سوم را تقریباً 9 ماه پس از اولین دوز دریافت کردند.

نمونه خون محیطی از شرکت کنندگان در شش نقطه زمانی، یعنی قبل از واکسیناسیون، سه بار بعد از هر دوز و دو بار بین دوز دوم و سوم جمع آوری شد. نمونه‌های خون برای اندازه‌گیری سطوح آنتی‌بادی در برابر سنبله اجدادی RBD و سنبله Omicron RBD آنالیز شدند.

خصوصیات کلون های آنتی بادی اختصاصی Omicron RBD

دانشمندان شش گیرنده واکسن را با بازسازی واکسن انتخاب کردند در سیلیکو رپرتوارهای زمانی BCR با استفاده از توالی یابی نسل بعدی و مقایسه فراوانی کلونوتیپ های زنجیره سنگین BCR فهرست شده در پایگاه داده CoV-Ab Dab17 که پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 را متصل می کند.

در شرکت‌کنندگان منتخب، آن‌ها پنج کلونوتیپ زنجیره سنگین BCR خنثی‌کننده خاص میکرون را قبل و بعد از سومین دوز واکسن به‌صورت زمانی تجزیه و تحلیل کردند.

یافته ها نشان داد که هر پنج کلونوتیپ زنجیره سنگین BCR قبل از دوز سوم به RBD اجدادی واکنش نشان می دهند. با این حال، دو کلونوتیپ زنجیره سنگین BCR سطح مشابهی از واکنش پذیری را به Omicron RBD نشان دادند. سه کلونوتیپ دیگر قبل از دوز سوم واکنش پذیری کمتر یا کاهش یافته ای را نسبت به omicron RBD نشان دادند.

افزایش قابل توجهی در تعداد هیپرجهش‌های سوماتیک در کلونوتیپ‌های زنجیره سنگین BCR پس از دوز سوم مشاهده شد که به شدت میل آنها را برای Omicron RBD افزایش داد. افزایش قابل توجهی در تنوع توالی منطقه 3 (CDR3) تعیین کننده مکمل زنجیره سنگین نیز پس از دوز سوم مشاهده شد. این یافته بیشتر گسترش ویژگی BCR برای Omicron RBD با واکسیناسیون تقویت کننده را توجیه می کند.

در 46 درصد شرکت‌کنندگان، کلونوتیپ‌های عمومی ناحیه متغیر زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین G 3-53/3-66 (IGHV3-53/3-66) و آنتی‌بادی‌های RBD Heavy Joining 6 (IGHJ6) با واکنش‌پذیری همزمان به اجداد و اجداد RBD پیدا شد. هیپرجهش‌های سوماتیک و تنوع مرتبط با زنجیره سنگین CDR3 مسئول واکنش‌پذیری دوگانه بودند.

اهمیت مطالعه

این مطالعه توصیف می‌کند که سومین دوز واکسن Pfizer COVID-19 که سنبله اجدادی RBD را رمزگذاری می‌کند، باعث تجمع هیپرجهش‌های سوماتیک در کلون‌های آنتی‌بادی خاص RBD اجدادی می‌شود. علاوه بر این، این هیپرجهش‌های سوماتیک باعث واکنش برخی از این کلون‌ها به omicron RBD می‌شود که منجر به القای قابل‌توجهی در سطوح آنتی‌بادی ضد امیکرون RBD در خون می‌شود.

همانطور که توسط دانشمندان ذکر شد، گسترش اختصاصی BCR ناشی از جهش جسمی یک مکانیسم ضد حفاظتی در برابر فرار ایمنی انواع ویروس است.

*اطلاعیه مهم: bioRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان مورد بررسی قرار نگرفته‌اند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.



منبع