در بیماران کووید-19 هیچ ارتباطی وجود نداشت یا فقط همبستگی منفی بود. در این گروه، آنتی بادی های آنتی ژن ها و پپتیدهای SARS-CoV-2 به خوبی همبستگی داشتند. برعکس، در کارگران مرغداری، فقط آنتی بادی های SARS-CoV-2 N و N-پپتید همبستگی داشتند.
در طول فرآیند واکسیناسیون، واکسیناتورها از طریق دستگاه تنفسی و ملتحمه خود در معرض ویروس ضعیف شده زنده قرار می گیرند. این قرار گرفتن در معرض ثابت برای تمام مدت روز کاری آنها ادامه دارد.
مطالعه کنونی منحصربهفرد است و یافتههای آن ممکن است قابل تکرار نباشد، زیرا واکسیناسیون انبوه COVID-19 در سرتاسر جهان رخ داده است، در نتیجه مشخصات آنتیبادی اختصاصی SARS-CoV-2 را مخدوش میکند و در نتیجه محافظت ایجاد شده توسط قرار گرفتن در معرض واکسن IBV ارائه میشود.
بیماری همه گیر کروناویروس 2019 (COVID-19) که توسط سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) ایجاد می شود، باعث علاقه علمی به ایجاد واکسن پان-کرونا ویروس شد که به طور گسترده در برابر ویروس های بیماری زا (CoVs) آینده محافظت می کند. ) با پتانسیل همه گیر.
فعالیت خنثی کننده نیز در برابر SARS-CoV-2 وجود نداشت، مگر در حضور IgG مخصوص SARS-CoV-2.
نتیجه گیری
تحقیقات قبلی نشان داده است که پاسخهای ایمنی متقاطع به SARS-CoV-2 با قرار گرفتن در معرض قبلی با HCoVها، عمدتاً از طریق پروتئینهای N و S، القا میشوند. این امر به طور مشابه در مطالعه فعلی مشاهده شده است، با مناطق آنتی ژنی S و N که حدود 30٪ همسانی بین IBV و SARS-CoV-2 را نشان می دهند. این سطح از همسانی مشابه آنچه بین SARS-CoV-2 و سایر HCoVها مشاهده شده است.
مستقل از قرار گرفتن در معرض احتمالی HCoV، کارگران مزرعه طیور ارتباط قوی بین IgG خاص به آنتی ژن های IBV و SARS-CoV-2 در مقایسه با بیماران COVID-19 و گروه کنترل قبل از همه گیری نشان دادند، بنابراین نشان می دهد که واکنش متقاطع توسط قرار گرفتن در معرض IBV ایجاد شده است. با قرار گرفتن در معرض مکرر، مانند واکسیناتورهایی با بیش از هشت سال تجربه، سطوح بالاتر IgG اختصاصی IBV و SARS-CoV-2 مشاهده شد.
IBV اولین پاندمی شناخته شده کروناویروس را در حیوانات ایجاد کرد و علیرغم تجویز واکسنهای زنده ضعیف شده IBV در جوجههای پرورشی همچنان شناسایی شده است.
کارگران معمولی مزرعه نیز دائماً در معرض قرار می گیرند، اما در سطح پایین تر، زیرا مستقیماً با ویروس واکسن مواجه نمی شوند.
هر دو nAbs سنبله N و S2 ممکن است برای ایجاد ایمنی سلولی و خنثی سازی ویروسی در خارج از دامنه اتصال گیرنده (RBD) پروتئین اسپایک مهم باشند.
پروتئین سنبله واسطه اتصال و ورود به سلول میزبان است. بنابراین، nAbs در درجه اول این و پروتئین نوکلئوکپسید (N) را هدف قرار می دهند. شباهت بین اپی توپ های پروتئین های S1 و N IBV و SARS-CoV-2 ممکن است مسئول وجود آنتی بادی های واکنش متقابل به هر یک از این ویروس ها به دنبال عفونت با دیگری باشد.
سطح Anti-S IgG در واکسیناتورها بیشتر از کارگران مرغداری بود. جالب اینجاست که واکسنزنیهایی که بیش از هشت سال در این زمینه کار کردهاند، سطوح IgG بالاتری در برابر SARS-CoV-2 S1، RBD و IBV نسبت به واکسنهایی که کمترین تجربه را داشتند، داشتند.
مطالعه: قرار گرفتن در معرض واکسن های کروناویروس پرندگان با افزایش سطوح آنتی بادی های واکنش متقابل SARS-Cov-2-Cross-Reactive مرتبط است. اعتبار تصویر: greenOlli / Shutterstock.com
مقدمه
در میان کسانی که واکسن IBV را تزریق کردند، ده نفر نسبت به گروه کنترل قبل از همه گیری، IgG اختصاصی به SARS-CoV-2 داشتند. بیش از یک سوم از واکسیناتورها سطوح IgG اختصاصی S1 و RBD را در مقایسه با 20٪ یا کمتر از سایر کارگران نشان دادند. بیش از 70 درصد سایر کارگران مزرعه سطوح آنتی S2 و N IgG بالاتری را نشان دادند.
آنتی بادی های IBV
با وجود این سطح پایین همسانی، قرار گرفتن در معرض گسترده با HCoVs ممکن است باعث ایجاد واکنش متقاطع به سایر CoVها شود. این به دلیل وجود IgG اختصاصی IBV در اکثر بیماران COVID-19 و افراد کنترل قبل از همه گیری است که بعید است در معرض این ویروس پرندگان قرار گرفته باشند.
مرجع مجله:
- Ardicli، O.، Carli، KT، Satitsuksanoa، P.، و همکاران (2022). قرار گرفتن در معرض واکسن های کروناویروس پرندگان با افزایش سطوح آنتی بادی های واکنش متقابل SARS-Cov-2-Cross-Reactive مرتبط است. آلرژی. doi:10.1111/all.15441.