آیا استاتین ها می توانند باعث مه مغزی شوند؟

در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید. برخی از داروها می توانند با استاتین ها تداخل داشته باشند و ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. این شامل:

FDA دو بازدارنده PCSK9 را برای استفاده تایید کرده است. آن ها هستند:

• علیروکوماب (پرلوئنت)
• Evolocumab (Repatha)

او می‌گوید: «باید توجه داشته باشید که داروهای زیادی وجود ندارد که هم التهاب رگ‌ها را کاهش دهد و هم کلسترول را کاهش دهد. بنابراین، باید به تصویر بزرگ و داده های گسترده فکر کرد.»

مراقب گریپ فروت باشید. آب میوه حاوی مواد شیمیایی خاصی است که ممکن است نحوه متابولیسم استاتین ها در روده شما را مختل کند. در حالی که مجبور نیستید گریپ فروت را کنار بگذارید، از پزشک خود بپرسید که چه مقدار برای خوردن یا نوشیدن بی خطر است.

روزنسون تاکید می کند که وقتی صحبت از استاتین درمانی می شود، عوارض جانبی مانند مه مغزی نادر و معمولا کوتاه مدت هستند. مزایا اغلب بیشتر از معایب است، به خصوص برای افرادی که کلسترول بالا دارند یا کسانی که در معرض خطر قرار دارند:

این نوع مشکلات حافظه معمولاً برای افرادی که میانسال یا بالاتر هستند اتفاق می افتد و می تواند نشانه بسیاری از شرایط باشد.

کلسترول یک ماده مومی شکل و چربی مانند است که در جریان خون شما جریان دارد. اگر میزان کلسترول شما خوب نباشد، در معرض خطر حمله قلبی یا سکته هستید. استاتین ها ممکن است کمک کنند. این دسته از داروهایی است که برای کاهش سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) بدن شما طراحی شده است که به کلسترول «بد» نیز معروف است.

کلسترول بخش مهمی از مغز شماست. در واقع 25 درصد کلسترول بدن در آنجا یافت می شود. بنابراین ممکن است به نظر برسد که استاتین ها می توانند بر عملکرد مغز شما تأثیر بگذارند.

FDA تغییرات برچسب را برای استاتین ها تأیید کرد که از دست دادن حافظه و سردرگمی را به عنوان “عوارض جانبی غیر جدی و برگشت پذیر” ذکر می کند.

رابرت روزنسون، MD، مدیر بخش قلب و عروق در بیمارستان Mount Sinai در شهر نیویورک، می‌گوید مه مغزی یک سطح کلی از سردرگمی و سرگردانی است.

ممکن است لازم باشد این سؤال را بپرسیم: آیا واقعاً دارو است؟ روزنسون می‌گوید: یا آیا اتفاق دیگری در اینجا رخ می‌دهد که نیاز به ارزیابی رسمی با یک متخصص عصب روان‌پزشکی دارد.

آنها فراموش می کنند کلیدهایشان را کجا گذاشته اند، ممکن است در یخچال را باز کنند، کلیدها را آنجا بگذارند، [and] آنها را فراموش می کنند و نمی توانند آنها را پیدا کنند. اما اینها اغلب نشانه های آلزایمر هستند. و آلزایمر یک بیماری است که در طولانی مدت ایجاد می شود.