متوسط دوره بهبودی برای گروه ایورمکتین و دارونما 11 روز بود. احتمال منفعت پسین مربوط به نتیجه اولیه زمان بهبودی 0.68 با نسبت خطر (HR) 1.02 بود که در آن HR بیش از 1 نشان دهنده رفع سریعتر علائم با ایورمکتین بود. این احتمال عقبی برای نتیجه اولیه کمتر از برش از پیش تعیین شده 0.95 بود. این مطالعه هیچ فایده‌ای از درمان پیدا نکرد، زمانی که با یک پیشین غیر اطلاعاتی بیزی ارزیابی شد، بدون قبل، یا زمانی که تجزیه و تحلیل محدود به شرکت‌کنندگانی بود که با داروی مورد مطالعه دو تا سه روز پس از شروع علائم و در شدت‌های مختلف علائم تجویز شده بودند. در روز اول گزارش شد. تیم همچنین خاطرنشان کرد که ایورمکتین طول مدت علائم COVID-19 را 24 ساعت با احتمال کمتر از 0.1٪ محدود می کند.
زمان بهبودی پایدار، مدت زمان بین تجویز داروی مورد مطالعه و سومین روز از سه روز متوالی بدون علائم کووید-19، شاخص کلیدی اثربخشی بود. مهمترین نتیجه ثانویه بستری شدن در بیمارستان یا مرگ و میر در روز 28 بود. سایر اهداف ثانویه تخمین زده شده میانگین طول مدت بیماری از یک مدل ترتیبی طولی، مقیاس پیشرفت بالینی COVID-19 در روزهای هفتم، 14 و 28 بود. مرگ تا روز 28؛ و بازدید از بخش اورژانس (ED) یا مراقبت های فوری، بستری شدن در بیمارستان یا مرگ و میر تا روز 28.
نتایج
*اطلاعیه مهم
پرسنل مطالعه شرایط واجد شرایط بودن، مانند سن 30 سال یا بیشتر، کووید-19 را ظرف ده روز، و وجود بیش از دو علامت حاد کووید-19 طی هفت روز یا کمتر پس از ثبت نام، ارزیابی کردند. علائم ممکن است شامل بدن درد، سرفه، تنگی نفس، تب، خستگی، حالت تهوع، اسهال، استفراغ، سردرد، لرز، علائم بینی و از دست دادن چشایی یا بویایی باشد. شرکت‌کنندگان ابتدا برای دریافت عامل فعال یا دارونما تصادفی شدند. این تیم از فلووکسامین، 50 میلی گرم دو بار در روز به مدت ده روز، به عنوان دیگر داروی تحقیقاتی تحت ارزیابی در این دوره استفاده کردند.
در شرکت کنندگانی که حداقل یک بار داروی مورد مطالعه را مصرف کردند، عوارض جانبی بین دو گروه قابل مقایسه بود. اختلال شناختی، حساسیت به نور چشم، تاری دید، فتوفوبیا، سرگیجه و آسم عوارض جانبی بودند که بیش از دو بار فقط در گروه ایورمکتین گزارش شدند. عوارض جانبی جدی غیرمعمول بود، پنج مورد برای ایورمکتین و سه مورد برای دارونما گزارش شد.
نتیجه
در مطالعه حاضر، محققان کارایی ایورمکتین را در مقایسه با دارونما در درمان کووید-19 خفیف تا متوسط در مراحل اولیه آن بررسی کردند.
در مطالعه اخیر ارسال شده به medRxiv* سرور پیش چاپ، محققان تأثیر ایورمکتین را بر مدت زمان بهبودی پایدار در میان بیماران سرپایی بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) ارزیابی کردند.
زمینه
در حالی که بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در گروه‌های مطالعه نادر بود، پنج و دو رویداد به ترتیب در گروه ایورمکتین و دارونما مشاهده شد. نتیجه مرکب ثانویه شامل ED یا مراقبت های فوری، بستری شدن در بیمارستان یا مرگ و میر بین گروه های ایورمکتین و دارونما متفاوت نبود. مقیاس پیشرفت بالینی کووید که در روزهای هفتم، چهاردهم و بیست و هشتم مشاهده شد، به آستانه‌های درمان از پیش تعیین‌شده نرسید.
از 2212 نفری که استخدام شدند، 1206 نفر واجد شرایط دریافت ایورمکتین بودند و به صورت تصادفی به ایورمکتین یا دارونما تقسیم شدند و داروی مورد مطالعه را دریافت کردند. در مجموع 543 دریافت کننده دارونما یک دارونما مشابه دریافت کردند، در حالی که 61 نفر دارونمای کمک کننده را دریافت کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان 48 سال بود که در این میان 46 درصد 50 سال یا بیشتر بودند. تقریباً 84٪ از افراد گزارش کردند که دو دوز یا بیشتر از واکسن کووید-19 دریافت کرده اند.
medRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.