آیا داروهای جدید به بحران پایان می دهند؟

از

سیلی گفت که تعداد بیشتری از این داروهای ترکیبی در راه است. که در آزمایشات بالینی در مرحله میانی، داروی retatrutide که سه هورمون را هدف قرار می دهد، منجر به کاهش 24 درصدی وزن شد. ایده این است که هر چه گلوله های بیشتری را بتوانیم در تفنگ پر کنیم، بیشتر می توانیم زیست شناسی را به جایی برسانیم که کاهش وزن آسان تر باشد.

سیلی موافق است، اما اضافه می‌کند که ما نمی‌توانیم رژیم غذایی و ورزش هم داشته باشیم.

سیلی می‌گوید: «و یکی از طنزها این است که ما واقعاً نمی‌دانیم چرا. ما نمی دانیم چرا سماگلوتید مولکولی بهتر از لیراگلوتید برای کاهش وزن است.

جیمی آرد، MD، یکی از مدیران مرکز مدیریت وزن سلامت ویک فارست باپتیست در وینستون-سالم، NC، گفت: “ما نمی توانیم راه خود را برای خروج از این وضعیت درمان کنیم.” درمان‌هایی که در حال حاضر داریم عالی هستند و موارد بیشتری نیز در راه است. اما ما باید جنبه پیشگیری را دریابیم.»

وادار کردن مردم به ترک سیگار از سرطان ریه جلوگیری می کند. اما ترک سیگار سرطان ریه را درمان نمی کند. زمانی که تغییرات فیزیکی در ریه رخ می دهد که باعث رشد تومور می شود، دیگر خیلی دیر شده است. شما هم باید به چاقی فکر کنید.»

آرون گفت، زمانی تصور می شد فشار خون مانند چاقی یک مشکل رفتاری است. اما داروهای فشار خون از حملات قلبی و سکته جلوگیری می کنند. و داروهای چاقی نیز می توانند همین کار را انجام دهند.

5 ژوئیه 2023 – در اواسط دهه 1980، لوئیس آرون وارد آزمایشگاهی در دانشگاه راکفلر شد، جایی که یکی از همکارانش در حال پرورش موش بود. آرون که اکنون مدیر تحقیقات و درمان چاقی در پزشکی ویل کورنل در شهر نیویورک است، گفت: «هرگز آنچه را که او به من نشان داد فراموش نمی کنم. او یک قفس با 10 موش داشت که یکی چاق بود و بقیه وزن طبیعی داشتند. از یکی از موش های لاغر خون گرفت و به موش چاق داد.»

سیلی، که آینده‌ای را تصور می‌کند که در آن چاقی از بین نمی‌رود، اما بهتر مدیریت می‌شود، گفت: از این نظر، این داروها باید در درازمدت به دلیل کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها شوند.

تغییر از پیشگیری به کنترل آسیب

این داروهای کاهش وزن چگونه کار می کنند؟

این همه هیجان یک سوال مهم را ایجاد می کند: آیا داروهای جدید سرانجام به بحران چاقی پایان می دهند؟ کارشناسان تردیدهای خود را دارند.

ساموئل کلاین، MD، استاد پزشکی و علوم تغذیه در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، می‌گوید: «ما داروهای پرفروش جدیدی داریم و حتی نمی‌دانیم چرا وزن بدن را کاهش می‌دهند. این به طور تصادفی کشف شد.

در ابتدا، دانشمندان بر این باور بودند که این داروها، علاوه بر اینکه به پانکراس می‌گویند انسولین بیشتری ترشح کند، به مغز نیز سیگنال می‌دهند که سیر شده‌اید. سیلی می‌گوید: «معلوم شد که واقعاً این روش کار نمی‌کند. GLP-1 ساخته شده از روده شما احتمالاً زیاد وارد مغز شما نمی شود. اما شما GLP-1 را در مغز خود نیز می سازید.

در پایان، این داروها گام دیگری به سوی چیزی است که آرون و بسیاری دیگر همیشه برای آن تلاش کرده اند: درمان چاقی به عنوان یک بیماری.

از آن زمان، آرون و دیگران برای ایجاد زمینه بالینی پزشکی چاقی تلاش کردند و تلاش کردند دیدگاه عمومی و پزشکی را از چاقی از یک موضوع صرفاً رفتاری به یک بیماری شایسته درمان پزشکی تغییر دهند.

سال‌ها بعد، در سال 1994، این تحقیق منجر به کشف لپتین شد، هورمونی که از سلول‌های چربی آزاد می‌شود و در تنظیم وزن بدن نقش دارد. این یک لحظه مهم در تحقیقات چاقی بود.

در طول راه، یک یافته جانبی غافلگیرکننده آشکار شد: در آزمایشات اولیه، بیماران دیابتی که از این داروها استفاده می کردند وزن خود را کاهش دادند.

معایب دیگر شامل عوارض جانبی می شود – از جمله حالت تهوع، اسهال، درد معده و استفراغ – که می تواند آنقدر بد باشد که برخی از بیماران نمی توانند آنها را تحمل کنند.

گری فاستر، دکترا، استادیار روانشناسی در روانپزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا و مدیر ارشد علمی WW (سابق Weight Watchers) گفت: «شما این پیشرفت قابل توجه در درمان چاقی را دارید، اما تعداد بسیار کمی می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

این دومین مجموعه از یک مجموعه سه قسمتی در مورد بحران چاقی است. بخش اول به یک سوال پیچیده می پردازد – چرا با وجود تلاش های ما برای جلوگیری از چاقی، نرخ چاقی همچنان در حال افزایش است؟ — و در اینجا یافت می شود. بخش سوم نشان می‌دهد که چگونه پزشکان و بیماران می‌توانند درمان را بهتر کنند و در اینجا قابل مشاهده است. [link TK]

این اثبات چیزی بود که آرون قبلاً به آن مشکوک بود: چاقی دلایل بیولوژیکی داشت و فقط یک شکست اراده نبود.

سیلی خاطرنشان می‌کند که «ترس‌زدایی» در مورد داروها، تعصب دائمی ما را نشان می‌دهد که چاقی یک مسئله سبک زندگی است که نباید از نظر پزشکی درمان شود.

داروی دیابت تیرزپاتید (Mounjaro) که انتظار می رود در اوایل امسال برای کاهش وزن تایید شود، نیز یک تزریق هفتگی است، اما یک ویژگی منحصر به فرد دارد: این دارو نه تنها برای GLP-1 بلکه برای یک اینکرتین دیگر به نام پاسخ می دهد. GIP. به نظر می رسد، دو بهتر از یک است: شرکت کنندگان آزمایشی در مورد tirzepatide تا به 22.5 درصد از وزن بدن آنها.

سیلی گفت: “مردم می گویند، “وقتی مصرف آن را متوقف کنید، دوباره وزن خود را افزایش خواهید داد.” حقیقتی در این مورد وجود دارد، اما وقتی مصرف داروهای فشار خون خود را متوقف می کنید، فشار خون شما بالا می رود. ما به آن به عنوان یک فکر نمی کنیم [reason] چرا نباید داروهای فشار خون خود را مصرف کنید. اما این در تمام این مکالمات در مورد اینکه آیا مردم در بوق می شود [with obesity] اصلاً باید درمان شود.»

این داروها که کمتر تهاجمی و مقیاس پذیرتر از جراحی هستند (تنها 1٪ از جمعیت واجد شرایط جراحی چاقی انجام می دهند)، راهی مطمئن و موثر برای درمان بسیاری از بیماران مبتلا به چاقی به پزشکان ارائه می دهند. این دلیلی برای هیجان است، اما نگرانی‌ها باقی می‌ماند، زیرا گران هستند و حدود 800 تا 1300 دلار در ماه هزینه دارند. بسیاری از بیمه‌های سلامت، از جمله مدیکر، آنها را برای کاهش وزن پوشش نمی‌دهند.

در دهه 1960، دانشمندان اثر اینکرتین را کشف کردند – وقتی گلوکز (قند) می‌خورید، بدن شما نسبت به تزریق آن انسولین بیشتری تولید می‌کند. گلوکز از دستگاه گوارش عبور می کند و روده هورمون هایی را ترشح می کند که ترشح انسولین را تحریک می کند. رندی سیلی، MD، مدیر مرکز تحقیقات چاقی تغذیه میشیگان، گفت: «در اصل یک سیگنال تغذیه به پانکراس شما است که به آن می گوید: «به هر حال، شما باید آماده باشید زیرا یک دسته گلوکز در راه است. توسط موسسه ملی بهداشت تامین می شود.

سیلی گفت: «این به این ایده منجر شد که اگر بتوانیم این هورمون بومی را مصرف کنیم و آن را طولانی‌تر کنیم، درمان دیابت نوع 2 خواهیم داشت. به لطف ترکیبی شبیه GLP-1 در بزاق هیولای گیلا، این ایده در دهه 2000 به واقعیت تبدیل شد.

فشار وجود دارد، از جمله یک لایحه پیشنهادی برای تحت پوشش قرار دادن Medicare داروهای چاقی. اما با توجه به هزینه داروها، اقتصاد سلامت از این حرکت حمایت نمی کند سرمقاله در مجله پزشکی نیوانگلند. اگر مدیکر داروهای چاقی را پوشش دهد، تأثیر بودجه احتمالاً بسیار زیاد خواهد بود و به طور بالقوه باعث افزایش حق بیمه خواهد شد. اگر سایر پرداخت کنندگان از این روش پیروی کنند، تأثیر آن در سراسر سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده احساس می شود.

لوستیگ گفت: از آنجایی که داروها با تقلید از گرسنگی کار می کنند – به نظر می رسد گرسنگی را مهار می کنند، بنابراین کمتر غذا می خورید – افرادی که از آنها استفاده می کنند نه تنها چربی بلکه توده بدون چربی سالم را نیز از دست می دهند.

آرون می‌گوید: 30 سال است که می‌گویم وقتی درمان‌هایی را می‌یابیم که واقعاً مؤثر هستند، مردم نتایج را باور نمی‌کنند. “بیشتر از آنچه انتظار داشتم طول کشید، اما اکنون دیدن آن خوشحال کننده است.”

اثرات کاهش وزن داروهای GLP-1 که برای درمان دیابت ساخته شده اند، شگفت انگیز بود. اکنون که این اثرات تایید شده اند، شرکت های داروسازی و محققان در حال رقابت برای کشف نحوه عملکرد این داروها هستند.

چگونه پزشکان و بیماران می توانند همه چیز را بهتر انجام دهند — قسمت سوم را اینجا بخوانید. [LINK]



منبع

برای کاهش وزن، آن است مغز سیستم GLP-1، نه سیستم روده، که تصور می شود داروها آن را ربوده اند. اما دقیقاً کدام قسمت‌های مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهند و چگونه آن‌ها مشخص نیست. سیلی گفت: «این چیزی است که افراد زیادی از جمله آزمایشگاه خودمان روی آن کار می کنند. (یک شگفتی دیگر: این داروها ممکن است پتانسیل خاصی داشته باشند درمان ضد اعتیاد.)

آرون گفت و تلاش‌های پیشگیری کمکی به میلیون‌ها نفری که در حال حاضر با مشکلات سلامتی ناشی از چاقی زندگی می‌کنند، نخواهد کرد.

سوال بزرگ

بله، این داروها امید جدیدی به میلیون ها نفر مبتلا به عوارض چاقی می دهد. اما محققان گفتند که برای تغییر واقعی روند نرخ چاقی 42 درصدی ما، کار بسیار بیشتری باقی مانده است که شامل پاسخ به یک سوال بزرگ است:

اکنون، یک لحظه مهم دیگر: ما بالاخره داروهای چاقی بسیار موثر داریم. تبلیغات واقعی است، و نتایج کاهش وزن نیز همینطور است.

هیل گفت، سپس سؤالات فلسفی وجود دارد. اگر به ورزش نکردن و خوردن غذاهای سالم و مصرف دارو ادامه دهید، آیا این موفقیت است؟ آیا وقتی افراد وزن کمتری دارند اما رفتار سالمی ندارند، برنده شده‌ایم؟»

در تمام این مدت، نرخ چاقی در ایالات متحده افزایش یافت.

این دوز باعث می‌شود که حدود 40 درصد از بیماران در آزمایش‌های بالینی به 20 درصد کاهش وزن دست پیدا کنند. ما قبلاً از نظر اثربخشی چنین چیزی نداشتیم. GLP-1s.

اوه، ما یک داروی کاهش وزن ایجاد کردیم

دسته نوظهور داروهای چاقی که به عنوان آگونیست‌های GLP-1 شناخته می‌شوند، در واقع یک تغییر بازی هستند. داروی کاهش وزن semaglutide (Ozempic، Wegovy) نتایج پیشگامانه ای را نشان داد و مطالعات نشان می دهد که رژه ای از داروهای حتی تاثیرگذارتر در راه است.

وقتی آرون 3 روز بعد برگشت، آن موش چاق لاغر شده بود.

“ما نمی‌توانیم راه خود را از این وضعیت خارج کنیم”

دکتر روبرت لوستیگ، متخصص غدد و متخصص اطفال در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، که گفته است انسولین بیش از حد باعث چاقی می شود، گفت: از نظر مهم، داروها با علت اصلی مشکل مقابله نمی کنند. هیچ کس بیماری ای را ندارد که این داروها درمان می کنند. هیچ کس کمبود GLP-1 ندارد. دارند مشکل را دور می زنند. آن‌ها به مشکل کمک می‌کنند.»

یکی از این هورمون ها – یا “اینکرتین ها” – GLP-1 است. در آزمایش‌ها، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به GLP-1 وابسته بودند، شاهد کاهش قند خون خود بودند.

آرون گفت، یک بیمار 55 ساله در مسیر نارسایی کلیه با داروهای چاقی، از جمله سماگلوتاید، وزن خود را کاهش داد. اکنون پس از گذشت 6 سال، عملکرد کلیه او به حالت عادی بازگشته است. آرون گفت: «به طور معمول، ما بیماری کلیوی را غیرقابل برگشت می‌دانیم.

در مقابل، لیراگلوتاید یک بار در روز سلف سماگلوتاید (Saxenda که توسط Novo Nordisk نیز ساخته می شود) می تواند منجر به حدود کاهش وزن 10 درصد.

هر دو Ozempic و Wegovy – نام‌های تجاری سماگلوتاید – یک بار در هفته تزریق می‌شوند.فرم های قرص در راه است) اما دومی دوز بالاتری است.

سیلی می‌گوید: «هیچ سوئیچی برای چرخاندن وجود ندارد. “اگر به من گفتید که ما نباید این همه پول را برای این داروها خرج کنیم، باید آن را برای پیشگیری خرج کنیم – عالی است! چه کار کنیم؟»

نگرانی در مورد پانکراتیت واقعاً در گزارش‌های پس از بازاریابی مشخص نشد. (این داروها هنوز در افراد مبتلا به پانکراتیت، یا سابقه یک نوع سرطان تیروئید یا نوعی تومور به نام نئوپلازی غدد درون ریز متعدد توصیه نمی شود.) اما پیش بینی نتایج طولانی مدت می تواند دشوار باشد.

واقعیت این است که پایان دادن به اپیدمی چاقی امری دشوار است، حتی برای داروهایی به این چشمگیر.