آیا مصرف الکل خطر زوال عقل را افزایش می دهد؟

با عبور از آستانه مصرف زیاد الکل، خطر زوال عقل به شدت افزایش می یابد و ارتباط J یا U شکل ایجاد می شود. در میان افرادی که به طور منظم و زیاد مشروبات الکلی مصرف می کردند، این خطر افزایش یافت.

هدف این بود که تأثیر تغییر الگوهای مصرف الکل بر خطر زوال عقل در مقایسه با افرادی که به نوشابه های نوک تیز ادامه دادند و به نوشیدن زیاد الکل ادامه دهند، ارزیابی شود. تقریباً بخشهای مساوی از مردان و زنان این مطالعه را تشکیل دادند. هیچ کدام از قبل زوال عقل، سرطان یا بیماری قلبی عروقی نداشتند و هیچ یک در عرض یک سال پس از معاینه دوم فوت نکردند.

الکل در مقادیر خفیف تا متوسط ​​ممکن است التهاب عصبی را کاهش دهد، عملکرد پلاکت ها را بهبود بخشد و سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا (“کلسترول خوب”) را افزایش دهد. با این حال، الکل بیش از حد یک سم عصبی است و باعث کمبود بسیاری از مواد مغذی ضروری می شود. سطوح بالای الکل همچنین تجمع پروتئین غیرطبیعی تاو در مغز را افزایش می دهد، همراه با مرگ نورون های کولینرژیک، که منجر به از دست دادن نسبی استیل کولین، یک مولکول مهم انتقال دهنده عصبی می شود.

در طی دو سال بین معاینات، تغییرات در مصرف الکل به‌عنوان افراد غیرمصرف، ترک‌کننده، کاهش‌دهنده، نگه‌دارنده و افزایش‌دهنده طبقه‌بندی شد – این شرایط به خودی خود توضیح می‌دهند. تقریباً یک چهارم از مصرف کنندگان ملایم الکل، 8٪ از مصرف کنندگان متوسط ​​و 7.5٪ از مصرف کنندگان سنگین الکل را ترک کردند. برعکس، افزایش دهنده ها 14 درصد از افراد غیر مصرف کننده، 16 درصد از مصرف کنندگان خفیف و 17 درصد از مصرف کنندگان متوسط ​​را تشکیل می دهند.

بیش از 100000 مورد زوال عقل به هر علتی وجود داشت، از جمله تقریبا 80000 مورد پس از میلاد و 11000 مورد VD.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که زوال عقل در افرادی که زیاد الکل می‌نوشند بیشتر است، در حالی که نوشیدن خفیف تا متوسط ​​با خطر کمتری همراه است. در مورد اینکه چگونه تغییرات در مصرف الکل با خطر زوال عقل مرتبط است، اطلاعات زیادی در دست نیست. اکثر مطالعات از یک طرح عکس فوری با یک ارزیابی واحد از مصرف الکل استفاده می کنند.

در میان افرادی که در تمام طول عمر پا به پا باقی ماندند، میانگین سنی بالاترین میزان بود، به طوری که از هر چهار نفر، سه نفر زن و 85 درصد آنها غیر سیگاری بودند. در میان ترک کنندگان نیز، میانگین سنی بالاتر بود. بیشتر زنان و غیر سیگاری بودند، بیشتر احتمال داشت که به طور منظم ورزش کنند و درآمد کمتری داشتند.

نسبت AD و VD به طور قابل توجهی تغییر نکرد.

مطالعه حاضر، منتشر شده در شبکه جاما، گروهی متشکل از تقریباً چهار میلیون نفر را در کره جنوبی با میانگین سنی 55 سال مورد بررسی قرار داد. داده ها از پایگاه داده خدمات بیمه سلامت ملی کره گرفته شده است که شامل اطلاعات وارد شده از دو معاینه انجام شده در سال های 2009 و 2011 است.

برای اولین بار، این مطالعه کاهش خطر زوال عقل را در میان افرادی که پس از معاینه پایه شروع به نوشیدن سبک کردند، نشان می دهد. با این حال، محققان هشداری را اضافه می کنند که مصرف الکل گزارش شده توسط خود معمولا دست کم گرفته می شود.

علاوه بر این، متابولیسم فردی و فنوتیپ‌های سازنده استالدهید دهیدروژناز، حساسیت فرد به الکل و میزان تحمل نوشیدنی را تعیین می‌کند و پیش‌بینی نتیجه را به صورت فردی تقریبا غیرممکن می‌کند.

در مقایسه با افرادی که در سطح مصرف متناظر مصرف می کردند، افرادی که نوشیدنی سنگین خود را به میزان متوسط ​​کاهش دادند، 10 درصد کمتر در معرض خطر زوال عقل به هر دلیلی بودند، اما 12 درصد کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را داشتند. به طور مشابه، کسانی که شروع به نوشیدن خفیف کردند، با همان گروه مقایسه، میزان کاهش خطر یکسانی داشتند.

در زیرگروهی که داده‌های مصرف الکل در سومین بازه زمانی چهار سال پس از دوره اول در دسترس بود، در بین افرادی که به مصرف الکل در سطوح خفیف یا متوسط ​​ادامه دادند، در مقایسه با افرادی که به نوک دندان می‌نوشیدند، 25 درصد کاهش خطر داشت. به طور مشابه، کسانی که در معاینه دوم شروع به نوشیدن در این سطح کرده بودند و دو سال بعد به نوشیدن ادامه دادند، 18 درصد کاهش خطر را نشان دادند. کسانی که در سال 2011 سیگار را ترک کرده بودند و در سال 2013 ترک کردند، بیشتر در معرض خطر زوال عقل بودند.

چه پیامدهایی دارد؟

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که خطر ابتلا به زوال عقل در میان افرادی که به طور ملایم تا متوسط ​​مصرف می‌کنند در مقایسه با افراد مادام‌العمر یا بلندمدت دندان‌پزشکی کمتر است. دوباره، زمانی که مصرف کنندگان زیاد الکل میزان مصرف خود را به سطوح متوسط ​​کاهش دادند، خطر ابتلا به زوال عقل کاهش یافت.

کسانی که نوشیدن الکل را ترک کردند و کسانی که نوشیدن خود را افزایش دادند، هر دو در مقایسه با کسانی که به نوشیدن در همان سطح ادامه دادند، در معرض خطر بیشتری بودند. خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که به ترتیب از حالت خفیف به متوسط ​​و از متوسط ​​به سنگین مصرف می کردند، به ترتیب 9 و 16 درصد افزایش داشتند. بیشترین افزایش خطر، با 37 درصد، در میان کسانی بود که در ابتدا به میزان ملایم الکل مصرف می کردند، اما در معاینه دوم به نوشیدن سنگین مشروبات الکلی روی آوردند.

این یافته ها نشان می دهد که آستانه مصرف الکل برای کاهش خطر زوال عقل کم است“

یک اثر مخدوش‌کننده در این مطالعه ممکن است از این واقعیت ناشی شود که نوشیدن الکل زیاد در اجتماعات اجتماعی انجام می‌شود که با کاهش خطر زوال عقل همراه است. ثانیاً، بسیاری یا اکثر افرادی که الکل را ترک می‌کنند، این کار را به این دلیل انجام می‌دهند که اغلب با بیماری قلبی متابولیک بیمار می‌شوند، که می‌تواند خطر بالای زوال عقل را در بین افراد پرهیز توضیح دهد. در نهایت، خطر بالاتر در میان افرادی که از خودداری می کنند را می توان با سن و جنس زن بالاتر آنها توضیح داد، که هر دو از عوامل خطر زوال عقل هستند.