علاوه بر این، واکنش پذیری قابل توجهی در برابر آنتی ژن S1 hCoVs NL63 و OC43 در بین بازماندگان COVID-19 در مقایسه با افراد SARS-CoV-2 منفی مشاهده شد. واکنش پذیری بالاتری نیز در برابر آنتی ژن های S2 NL63 و HKU1 مشاهده شد که در برابر آنتی ژن های S2 229E و OC43 بیشتر شد. این تیم همچنین ارتباط معنی‌داری بین پاسخ‌های COVID-19 و پاسخ‌های متناظر با هدف قرار دادن S2 و M از OC43 و همچنین آنتی‌ژن‌های N HKU1 و OC43 پیدا کردند. به طور کلی، این نشان دهنده یک ارتباط بالقوه بین ایمنی سلول T ایجاد شده پس از عفونت SARS-CoV-2 و واکنش‌پذیری علیه سایر hCoVs است. این بیشتر واکنش متقابل و محافظت متقابل احتمالی را پیشنهاد کرد.
نتیجه
این تیم نمونه‌های سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMC) را که از داوطلبان سالم و افراد دارای نقص ایمنی که قرار گرفتن در معرض SARS-CoV-2 را گزارش کرده بودند یا گزارش نداده‌اند، ارزیابی کردند تا پاسخ‌های سلول T در برابر hCoVs مانند NL63، OC43، HKU1 و 229E را برآورد کنند. SARS-CoV-2. واکنش‌پذیری به آنتی‌ژن‌های غالب ایمنی مرتبط از میان آلفا و بتا-hCoVهای رایج مرتبط در همان اهداکننده نمونه مورد آزمایش قرار گرفت.
این تیم خاطرنشان کرد که اهداکنندگان مثبت و منفی کووید-19، پاسخ‌های CD8+ اختصاصی آنتی ژن قوی اما بسیار متناقض را نشان دادند. به طور کلی، واکنش پذیری به حداقل یک آنتی ژن مرتبط با هر hCoV در بین تمام افراد مورد آزمایش مشاهده شد. با این حال، پاسخ قوی همزمان در برابر چهار آنتی ژن مربوط به هر hCoV در بین نمونه‌های مثبت COVID-19 به طور قابل‌توجهی نسبت به نمونه‌های منفی غالب بود.
ایمنی سلول T برای پیامدهای بالینی مثبت عفونت SARS-CoV-2 ضروری است. از این رو، ایمونوتراپی یا واکسیناسیون سلولی متمرکز بر سلول T ممکن است در افزایش حفاظت از بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) در بین بیماران دچار نقص ایمنی (IP) مفید باشد. حافظه سلول T از قبل موجود که آنتی ژن های SARS-CoV-2 را قبل از واکسیناسیون یا عفونت COVID-19 شناسایی می کند، ممکن است به دلیل عفونت های قبلی با کوویدهای انسانی غیر سارس بومی (hCoVs) ایجاد شود. بنابراین، سلول‌های T اولیه با SARS-CoV-2 ممکن است گونه‌های در حال ظهور SARS-CoV-2 یا سایر ویروس‌های hCoV را شناسایی کرده و روند عفونت‌های بعدی hCoV را تغییر دهند. با این حال، ایمنی متقابل بین SARS-CoV-2 و hCoVs نیاز به بررسی گسترده دارد.
در مطالعه اخیر ارسال شده به bioRxiv* سرور پیش چاپ، محققان دانشگاه کلمبیا پاسخ های متقابل و غیر متقابل سلول های T را در برابر سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) مشخص کردند.
در مطالعه حاضر، محققان پاسخ‌های سلول T مشاهده شده در برابر غشای SARS-CoV-2 و hCoV (M)، نوکلئوکپسید (N) و پروتئین‌های اسپایک (S) را بررسی کردند.
نتایج مطالعه نشان داد که یکی از آزمودنی‌ها، یک کارمند مراقبت‌های بهداشتی، تقریباً سه ماه پس از جمع‌آوری نمونه اولیه، به COVID-19 مبتلا شد. پاسخ‌های سلول‌های T ثبت‌شده در ابتدا علیه آنتی‌ژن‌های SARS-CoV-2 N، M، S1 و S2 در پس‌زمینه کمی قابل تشخیص بودند و وضعیت ساده‌لوح/معروف‌نشده را تأیید می‌کردند. نمونه‌های پس از COVID-19 افزایش قابل توجهی در واکنش‌پذیری در برابر چهار آنتی‌ژن SARS-CoV-2 رایج در محفظه سلول‌های T CD4+ نشان دادند. این تیم حداکثر واکنش را در برابر آنتی ژن پروتئین N و به دنبال آن M، S2 و S1 مشاهده کردند. الگوی و میزان واکنش در برابر اهداف غیر SARS hCoV قبل و بعد از COVID-19 پایین ماند و به میزان ناچیزی تحت تأثیر COVID-19 قرار گرفت. بنابراین، این اهداکننده نمونه خاص، حافظه سلول T اختصاصی آنتی ژن بسیار متمرکز و قوی در برابر SARS-CoV-2 پس از عفونت داشت.
مطالعه: چشم انداز ایمنی جهانی کروناویروس: توصیف پاسخ های متقابل و غیر متقابل سلول های T در برابر SARS-CoV2 و کروناویروس های انسانی رایج. اعتبار تصویر: kittipong053 / Shutterstock
در مورد مطالعه
مرجع مجله:
- چشم انداز ایمنی جهانی کروناویروس: توصیفی از پاسخ های متقابل و غیر متقابل سلول های T در برابر SARS-CoV2 و کروناویروس های مشترک انسانی، میثیل کی سونی، ادواردو میگلیوری، جیانینگ فو، عامر عسل، هی تون چان، جیان پان، پرابش خاتیوادا، Rodica Ciubotariu، Michael S May، Marcus R Pereira، Valeria De Giorgi، Megan Sykes، Marcus Y Mapara، Pawel Muranski، bioRxiv 2023.01.03.519511، DOI: https://doi.org/10.1101/2023.01951. www.biorxiv.org/content/10.1101/2023.01.03.519511v1