در افق
کتامین درمانی ممکن است به اندازه یک دوز واحد انجام شود. یا ممکن است چندین دوز در یک دوره زمانی کوتاه باشد. اما باید تحت نظر پزشک انجام شود. در حالی که معمولاً درمان سرپایی است، دوز مناسب و حمایت از بیمار با استفاده از کتامین بسیار مهم است.
تحریک عمیق مغز (DBS)
من معتقدم DBS آینده است. وقتی کار می کند، واقعاً کار می کند.
فناوری پیشرفته ای وجود دارد که شامل کاشت الکترودهای غیرجراحی می شود. برنامه ای در دارپا، آژانسی که از BRAIN Initiative پشتیبانی می کند، به دنبال فرستنده ها و محرک های کوچکی است که می توانند وارد جریان خون، استنشاق یا حتی بلعیده شوند و سپس به مغز هدایت شوند.
توسط جیمز جوردانو، دکترا، به گفته کارا مایر رابینسون
به نظر می رسد DBS فعالیت های شبکه ای مغز را بازنشانی می کند. با گذشت زمان، فعالیت مغز درگیر در افسردگی ممکن است خاموش شود، به این معنی که بیماران در حالت بهبودی باقی می مانند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد DBS اثرات طولانی مدت دارد.
میکرودوز یا میلی‌دوز این داروها می‌تواند بسیار مؤثر باشد، چه به تنهایی و چه در صورت استفاده با داروهای ضد افسردگی. آنها می توانند علائم، رفتار و عملکرد را بهبود بخشند. آنها معمولاً سریع عمل می کنند، اما برای برخی افراد اثرات طولانی مدت باقی نمی مانند.
فناوری در حال ظهور به سمت DBS حداقل یا غیرتهاجمی در حال حرکت است.
اثر جالبی که در مورد برخی از بیماران دیده‌ایم این است که چقدر چشم‌انداز آنها را تغییر می‌دهد. برخی از افراد با شور و نشاط تازه و حتی علایق در حال تغییر، برون‌گراتر و سرزنده‌تر به نظر می‌رسند. تشخیص اینکه آیا این تغییرات یک عارضه جانبی DBS است یا اینکه نتیجه احساس برداشتن بار افسردگی است دشوار است. خیلی جالبه
دارودرمانی در سال های اخیر پیشرفت زیادی کرده است. ما دامنه و تمرکز دارو درمانی را با توسعه داروهای ضد افسردگی انتخابی یا تخصصی تر و ترکیب آنها به روش های جدید، با عوارض جانبی کمتر، بهبود بخشیده ایم.
کتامین
روانگردان ها هنوز با ننگ نسبی نگریسته می شوند و آنها یک ماده کنترل شده هستند. یافتن میکرودوز مناسب و برنامه ریزی برای بهترین اثر ضروری است. همه پزشکان ماهر، راحت یا مایل به ارائه داروهای روانگردان نیستند.
تحریک عمیق مغز یک روش درمانی جدید و نوظهور است که شامل کاشت الکترودهایی برای هدف قرار دادن مناطق خاصی از مغز است. می توان آن را برای هر بیمار جداگانه تنظیم کرد تا به بهترین نحو علائم و نشانه های افسردگی خود را کنترل کند.
پیشرفت در درمان مبتنی بر شواهد
درمان های جدیدتر
روانگردان ها
برای افرادی که افسردگی آنها به روان درمانی و دارو درمانی مقاوم است، پزشکان ممکن است از درمان تشنج الکتریکی (ECT) استفاده کنند. نسخه امروزی ECT بسیار خاص تر است و عوارض جانبی کمتری دارد. معمولاً برای افرادی که افسردگی شدید و مقاوم به دارو با ویژگی های دوقطبی دارند، اختصاص داده می شود.
اکنون می‌دانیم که افسردگی برای همه یکسان نیست. ایده این است که آنچه در نوروشیمی یک فرد اتفاق می افتد را شناسایی و تشخیص دهیم تا بتوانیم درمان خود را به گونه ای هدف قرار دهیم که به طور خاص برای آنها کار کند.
کتامین درمانی گره مغز و اتصال شبکه شما را بازنشانی می کند تا بسیاری از علائم و نشانه های افسردگی را کاهش دهد، اگر نگوییم از بین برود. بسیاری از بیماران تسکین طولانی مدت دارند و در برخی موارد بهبود می یابند.
امروزه دارو درمانی ممکن است شامل داروهای جدیدتر مانند سیتالوپرام (سلکسا) و اسیتالوپرام (لکساپرو) و همچنین داروهای موجود مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت) باشد.
TMS، که شامل عبور یک جریان مغناطیسی بسیار ضعیف از جمجمه شما است، جالب است. مانند یک سوئیچ کم نور عمل می کند تا فعالیت الکتریکی مغز شما را تغییر دهد و علائم و نشانه های افسردگی را کاهش دهد.
سایر معایب شامل عوارض جانبی و هزینه است. شرکت های بیمه DBS را به طور یکسان پوشش نمی دهند. همانطور که تکنولوژی بهتر می شود، نیاز به نگهداری و نگهداری وجود خواهد داشت که ممکن است پرهزینه باشد.
یک درمان جدیدتر شامل داروی کتامین است که در گذشته به عنوان بیهوشی استفاده می شد و مزایای قوی دارد. این یک رویکرد نسبتا جدید است. حدود 5 سال است که وجود دارد.