و موانع دیگری برای درمان در این مناطق وجود دارد. سفر می تواند یک مشکل باشد. دکتر ایوا گری ولف، روانشناس که در Roseburg، OR مستقر است و با جوامع بومی دورافتاده در سراسر آلاسکا کار می کند، می گوید حتی اگر بتوانید ارائه دهنده ای پیدا کنید، ممکن است مجبور شوید راه بسیار طولانی را طی کنید تا به آنها برسید.
اما یک ایراد وجود دارد. Telehealth به اتصال اینترنت پرسرعت نیاز دارد و این همیشه در مناطق روستایی یا دورافتاده در دسترس یا قابل اعتماد نیست.
Rosmann توصیه می کند که با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود شروع کنید. او می گوید که اغلب این ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، چه پزشکان و چه پرستاران، به خوبی با جامعه محلی ارتباط دارند و انواع استرس های رایج در منطقه را درک می کنند.
از هر 5 آمریکایی، 1 نفر در یک منطقه روستایی زندگی میکنند که به همان اندازه احتمال دارد که مشکلات سلامت روانی داشته باشند. متأسفانه، روستائیان آمریکایی ممکن است به منابع بهداشت روانی مشابه دیگران دسترسی نداشته باشند. در واقع، حدود 60 درصد از مردم در مناطق روستایی یا دورافتاده در جایی زندگی می کنند که کمبود خدمات بهداشت روان وجود دارد.
راسمن می گوید: «آنها خدماتی برای کمک به یافتن یک درمانگر در نزدیکی شما دارند. برای مثال، میتوانید از سازمان بخواهید که شما را به یک درمانگر معرفی کند که کشاورزی در منطقه شما را میشناسد.»
گزینه دیگر: یک درمانگر آنلاین پیدا کنید
GreyWolf میگوید: اگرچه ممکن است درمانگران حین انجام وظیفه با مشکلات خاص منطقه خاص شما هماهنگ نباشند، این نوع خطوط تلفن میتواند بسیار مفید باشد، به خصوص در شرایط بحرانی.
او میگوید: «آنها میروند پیش کسی که به او اعتماد دارند، مثل یکی از بستگان یا یکی از روحانیون. به این ترتیب میتوانید خط ارجاع را پیش ببرید.»