استاتین ها آسیب یا درد عضلانی را پس از ورزش با شدت متوسط ​​تشدید نمی کنند

کالج آمریکایی قلب و عروق

مرجع مجله:

Neeltje Allard، MD، اولین نویسنده مطالعه و محقق در گروه فیزیولوژی یکپارچه، مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در نایمگن، هلند

همه شرکت کنندگان در مطالعه 30، 40 یا 50 کیلومتر (به ترتیب 18.6، 24.8 یا 31 مایل) در روز با سرعتی که خود انتخاب کرده بودند، برای چهار روز متوالی پیاده روی کردند. تمام مصرف کنندگان استاتین حداقل سه ماه از این دارو استفاده کرده بودند. محققان افراد مبتلا به دیابت، کم کاری یا پرکاری تیروئید، نقایص ارثی عضلانی اسکلتی، سایر بیماری هایی که باعث علائم عضلانی می شوند یا کسانی که از مکمل CoQ10 استفاده می کنند را حذف کردند. هیچ تفاوتی در شاخص توده بدن، دور کمر، سطح فعالیت بدنی یا سطح ویتامین D3 وجود نداشت (سطح پایین ویتامین D3 با میوپاتی ناشی از استاتین مرتبط است و بنابراین ممکن است یک عامل خطر برای علائم عضلانی مرتبط با استاتین باشد) در بین سه مورد گروه ها در پایه

محققان دریافتند که استاتین ها آسیب عضلانی یا علائم عضلانی را پس از ورزش با شدت متوسط ​​تشدید نمی کنند.

محققان به دنبال مقایسه تاثیر ورزش با شدت متوسط ​​بر آسیب عضلانی در مصرف کنندگان علامت دار و بدون علامت استاتین، به علاوه غیر استاتین با استفاده از گروه کنترل بودند. علامت دار در مقابل بدون علامت با حضور، محلی سازی و شروع گرفتگی عضلات، درد و/یا ضعف با استفاده از امتیاز شاخص بالینی میالژی استاتین تعیین شد. محققان همچنین ارتباط بین سطح لکوسیت CoQ10 را با آسیب عضلانی و شکایات عضلانی بررسی کردند، زیرا استاتین ها ممکن است سطح CoQ10 را کاهش دهند و سطوح کاهش یافته می تواند افراد را مستعد آسیب عضلانی کند.

“[Based on the study]او گفت، بسیاری از بیمارانی که علائم عضلانی مرتبط با استاتین را ایجاد می‌کنند ممکن است در یک برنامه پیاده‌روی نسبتاً فشرده بدون نگرانی از بدتر شدن بیومارکرهای عضلانی یا عملکرد شرکت کنند.

استاتین‌ها مدت‌ها استاندارد طلایی برای کاهش LDL یا کلسترول «بد» و پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) بوده‌اند، اما در حالی که معمولاً به خوبی تحمل می‌شوند، می‌توانند باعث درد و ضعف عضلانی در برخی افراد شوند. فعالیت بدنی نیز سنگ بنای پیشگیری از CVD است، به ویژه هنگامی که با استاتین ها ترکیب شود. با این حال، مطالعات نشان داده اند که ورزش شدید می تواند آسیب عضلانی را در برخی از مصرف کنندگان استاتین افزایش دهد، که می تواند منجر به کاهش فعالیت بدنی شود یا باعث شود افراد مصرف داروهای خود را متوقف کنند. کمتر در مورد تاثیر ورزش متوسط ​​شناخته شده است.

حتی اگر نمرات درد و خستگی عضلانی در مصرف کنندگان علامتی استاتین در ابتدا بالاتر بود، افزایش علائم عضلانی پس از ورزش در بین گروه ها مشابه بود. این نتایج نشان می‌دهد که ورزش طولانی مدت با شدت متوسط ​​برای مصرف‌کنندگان استاتین بی‌خطر است و می‌تواند توسط مصرف‌کنندگان استاتین برای حفظ یک سبک زندگی فعال بدنی و به دست آوردن مزایای سلامت قلبی عروقی آن انجام شود.


محققان ارتباطی بین سطوح CoQ10 لکوسیت و نشانگرهای آسیب عضلانی در ابتدا یا بعد از ورزش پیدا نکردند و همچنین ارتباطی بین سطوح CoQ10 و مقاومت در برابر خستگی عضلانی یا امتیاز درد عضلانی وجود نداشت.

آلارد، NAE، و همکاران (2021). تمرین ورزشی با شدت متوسط، عملکرد عضلات اسکلتی را در مصرف کنندگان علامت دار و بدون علامت استاتین بهبود می بخشد. مجله کالج آمریکایی قلب و عروق. doi.org/10.1016/j.jacc.2021.08.075.



منبع

رابرت روزنسون، MD، مدیر متابولیسم و ​​لیپیدها برای سیستم سلامت کوه سینا در نیویورک، در اظهار نظر سرمقاله همراه، گفت: بیمارانی که علائم عضلانی مرتبط با استاتین را تجربه می کنند، اغلب به دلیل درد و ضعف عضلانی و نگرانی از بدتر شدن درد، از ورزش اجتناب می کنند. ; با این حال، ورزش برای بازیابی و حفظ تناسب اندام در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند یا کسانی که یک رویداد قلبی عروقی داشته اند ضروری است.

بر اساس مطالعه ای که امروز در مجله منتشر شد، درمان با استاتین باعث تشدید آسیب، درد یا خستگی عضلانی در افرادی که ورزش های با شدت متوسط ​​مانند پیاده روی می کنند، نمی شود. مجله کالج آمریکایی قلب و عروق. این یافته‌ها برای افرادی که درد عضلانی یا خستگی ناشی از استاتین‌ها را تجربه می‌کنند، اما نیاز به فعالیت بدنی دارند تا سطح کلسترول خود را پایین نگه دارند و قلبشان را سالم نگه دارند، اطمینان‌بخش است.

منبع: