«موانع اجتماعی، انگ، و موقعیت‌های پیچیده پزشکی الزامات مراقبت‌های تخصصی صرع را افزایش می‌دهد. یک تیم چند رشته‌ای که ارتباطات، آموزش و آموزش، حمایت روان‌شناختی و همکاری با شرکای خارجی را تسهیل می‌کند، برای افراد آسیب‌پذیر مبتلا به صرع ضروری است تا حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنند.»
افرادی که سطح تحصیلات و درآمد کمتری دارند، صرع شدیدتری دارند
اکثر افراد مبتلا به صرع پس از چند سال مصرف دارو برای درمان این اختلال، دچار تشنج نمی شوند و سپس می توانند زندگی عادی داشته باشند. اما در یک سوم از مبتلایان، علیرغم درمان دارویی، تشنج ادامه دارد. تقریباً هر جنبه ای از وجود آنها تحت تأثیر قرار می گیرد: زندگی کاری و شخصی، روابط، توانایی رانندگی و موارد دیگر.
تفاوت در رفاه و مراقبت های بهداشتی
ما دریافتیم که از نظر آماری، افرادی که سطح تحصیلات و سطح درآمد پایین‌تری دارند، صرع شدیدتری دارند و در عین حال، دسترسی کمتری به مشاوره با متخصصان مغز و اعصاب دارند.»
نویسنده پایان نامه مورد بحث کلارا اندرسون است که دکترای خود را در مؤسسه علوم بهداشت و مراقبت، بخشی از آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ به دست آورد. او همچنین یک پزشک مقیم در رشته مغز و اعصاب در بیمارستان دانشگاه Sahlgrenska است.
اندرسون انگ مرتبط با صرع را مطالعه کرده است. این لکه ننگ ممکن است به این معنا باشد که افراد چه در محل کار و چه در روابط خود برچسب زده می شوند، مورد تبعیض قرار می گیرند و موقعیت اجتماعی خود را در نتیجه تشخیص از دست می دهند. این ممکن است مشکلاتی را در سلامت روان آنها ایجاد کند.
صرع گروهی از تشخیص‌ها است که اختلالات مغزی را در بر می‌گیرد که منجر به تشنج‌های صرعی مکرر می‌شود، که می‌تواند آگاهی را کاهش دهد و به عنوان مثال، همراه با سایر علائم عصبی باعث حرکات ناگهانی اندام شود. تشنج ناشی از تخلیه الکتریکی گذرا از سلول های عصبی (نورون) مغز است.
اندرسون همچنین عوامل اجتماعی-اقتصادی را با استفاده از داده های ثبت ملی، پرسشنامه های خود گزارش دهی، مصاحبه های فردی و مصاحبه های گروهی متمرکز مورد مطالعه قرار داد. بنابراین، نتایج هم شامل آمار در سطح جمعیت و هم سطح کیفی تجربه فردی است.
این نشان می‌دهد که ممکن است بیماری‌های روانی متفاوتی بین سوئدی‌های بومی و افراد متولد خارج از کشور مبتلا به صرع وجود داشته باشد. اندرسون می گوید: ما باید در تشخیص و درمان این تفاوت و اصلاح آن در کار پیگیری بالینی بهتر شویم.
صرع به طور مستقل یا به عنوان علامتی از بیماری ها یا سندرم ها رخ می دهد. ممکن است مادرزادی باشد یا پس از حوادثی مانند سکته مغزی، رشد تومور یا عفونت شدید ایجاد شود. اغلب اوقات، تشخیص علت آن غیرممکن است.
کلارا اندرسون، بیمارستان دانشگاه Sahlgrenska
بیماری روانی ممکن است نقش داشته باشد
افراد خارج از کشور مبتلا به صرع نیز سطوح انگ را بالاتر از همتایان متولد سوئد خود ارزیابی کردند، اگرچه تفاوت معنی داری در فراوانی تشنج بین دو گروه وجود نداشت. با این حال، تفاوت ها پس از تنظیم برای سلامت روانی و علائم اضطراب از بین رفت.
از نظر آماری، افراد با سطح تحصیلات و درآمد پایین که مبتلا به صرع هستند، بیش از سایرین از این بیماری رنج می برند. پایان نامه دانشگاه گوتنبرگ نشان می دهد که آنها نه تنها بیشتر از دیگران با صرع در بیمارستان بستری می شوند، بلکه دسترسی کمتری به مراقبت های تخصصی عصبی دارند.