بنابراین، مطالعه حاضر نشان می دهد که مکمل ویتامین D می تواند سطح کل 25-OHD را همراه با نشانگرهای وضعیت ویتامین D افزایش دهد. با این حال، BMI می تواند نتیجه مکمل را تغییر دهد، جایی که افراد با BMI بالاتر واکنش کمتری نشان می دهند. بنابراین، دوز موثر برای پیشگیری از سرطان، دیابت و سایر شرایط سلامتی باید در میان افراد چاق بیشتر باشد و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
محدودیت ها
میانگین (SD) سطح سرمی 25-OHD قبل از استفاده از قرص های مورد مطالعه 30.6 (9.5) نانوگرم در میلی لیتر گزارش شد. سطح کل 25-OHD برای شرکت کنندگان با BMI بالاتر کمتر بود. علاوه بر این، سطوح پایین تر پروتئین متصل شونده به ویتامین D (VDBP)، کلسیم، آلبومین، 25-OHD3، BioD و FVD با BMI بالاتر در ابتدا مشاهده شد. با این حال، سطوح بالاتر PTH با BMI بالاتر مشاهده شد. افزایش متوسط سطح سرمی 25-OHD به میزان 11.9 (8.6) نانوگرم در میلی لیتر در میان شرکت کنندگانی که مکمل ویتامین D را در 2 سال دریافت کرده بودند، همراه با افزایش سطح BioD، FVD، 25-OHD3 و 25-OHD مشاهده شد. علاوه بر این، افزایش در نشانگرهای زیستی برای شرکت‌کنندگانی که BMI بالاتری داشتند در ابتدا کمتر بود.
یک مطالعه جدید در مجله شبکه JAMA باز است با هدف تعیین اینکه آیا BMI قادر به تغییر متابولیسم ویتامین D و همچنین پاسخ به مکمل است یا خیر.
نتایج نشان داد که در مجموع 16515 شرکت کننده در این مطالعه شرکت کردند که از این تعداد 8144 نفر مرد و 8371 نفر زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 67.7 سال گزارش شد. 283 شرکت‌کننده از نژاد و قومیت، آسیایی یا جزیره‌ای اقیانوس آرام، 12420 سفیدپوست غیراسپانیایی، 589 غیرسیاهپوست اسپانیایی تبار، 129 بومی آمریکایی یا بومی آلاسکا، 2445 سیاه‌پوست و 333 نفر دیگر ناشناخته یا شناسایی شدند. گزارش شد که شرکت کنندگان دارای اضافه وزن جوان تر، متعلق به قومیت و نژاد سیاه پوست، سطح تحصیلات کمتر و درآمد سالانه خانوار کمتری داشتند. علاوه بر این، شرکت کنندگان چاق کمتر احتمال دارد که الکل مصرف کنند و همچنین فعالیت بدنی داشته باشند.
مطالعه: ارتباط وزن بدن با واکنش به مکمل ویتامین D و متابولیسم. اعتبار تصویر: Iryna Imago / Shutterstock
در مورد مطالعه
مشاهده شده است که اضافه وزن و چاقی با سطوح پایین 25-OHD خون همراه با کمبود و نارسایی بیشتر ویتامین D مرتبط است. یک مطالعه قبلی گزارش داد که چاقی می تواند منجر به کاهش سطح سرمی 25-OHD شود. علاوه بر این، پیشنهاد شده است که پاسخ کم به مکمل ویتامین D در چاقی ممکن است به دلیل جذب ویتامین D در بافت چربی باشد. مطالعات قبلی همچنین نشان داده اند که چاقی می تواند آنزیم کبدی 25-هیدروکسیلاسیون ویتامین D را به 25-OHD سرکوب کند و در نتیجه فعالیت زیستی آن را کاهش دهد. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا کاهش پاسخ سطوح 25-OHD با مکمل برای افراد دارای اضافه وزن نیز بر سایر نشانگرهای زیستی مکمل ویتامین D تأثیر می گذارد یا خیر.
مطالعه دارای محدودیت های خاصی است. اول، تفاوت در عوامل پس از تصادفی سازی مرتبط با BMI ممکن است باعث سوگیری شود. دوم، مطالعه شامل ناهمگونی در مورد دسته BMI بود.
ویتامین D یک درشت مغذی ضروری است که در چندین فرآیند بیولوژیکی نقش دارد. تولید ویتامین D به صورت درون زا به عنوان ویتامین D3 (کوله کلسیفرول) یا از رژیم غذایی یا مکمل ها به عنوان ویتامین D2 (ارگوکلسیفرول) یا ویتامین D3 به دست می آید. نقش ویتامین D در پیشگیری از استئومالاسی و راشیتیسم قبلاً مشخص شده است. علاوه بر این، تحقیقات اخیر نشان می دهد که سطوح 25 هیدروکسی ویتامین D (25-OHD) نیز ممکن است برای پیشرفت و بروز بیماری های قلبی عروقی و سرطان مهم باشد. با این حال، متاآنالیز کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی‌شده، مانند کارآزمایی ویتامین D و امگا 3 در مقیاس بزرگ (VITAL)، در مورد مکمل‌های ویتامین D هیچ اثر مفیدی بر بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان گزارش نکرده است.
اطلاعات مربوط به وزن و قد از شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه خود گزارشی در ابتدا جمع آوری شد. تعیین کمیت کل 25-OHD3 و 25-OHD با استفاده از کروماتوگرافی مایع-طیف‌سنجی جرمی پشت سر هم انجام شد. اندازه گیری سطوح ویتامین D آزاد (FVD) با استفاده از VDBD پلی کلونال و ایمونواسی مرتبط با آنزیم انجام شد، در حالی که سطح هورمون پاراتیروئید (PTH) و آلبومین دست نخورده با استفاده از روش مبتنی بر نورتابی شیمیایی انجام شد. کمی سطح کلسیم سرم با استفاده از طیف سنجی انجام شد. BioD تعیین شد، که 25-OHD در گردش بود که به VDBP متصل نیست. در نهایت، تجزیه و تحلیل ثانویه بر اساس دور کمر سازمان بهداشت جهانی (WC) برای چاقی انجام شد.
یافته های مطالعه
آنالیزهای ثانویه از پیش تعیین شده در VITAL گزارش کردند که مصرف مکمل ویتامین D منجر به بروز 22% کمتر بیماری خودایمنی، 42% کاهش مرگ و میر سرطان و 24% کمتر بروز سرطان برای شرکت کنندگان با وزن طبیعی بدن می شود. با این حال، نتایج مشابهی برای شرکت کنندگان مبتلا به چاقی مشاهده نشد. علاوه بر این، متاآنالیزهای مکمل ویتامین D و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نیز ارتباط اصلاحی مشابهی با شاخص توده بدنی (BMI) گزارش کردند.