منبع:
دکتر مک گینتی اذعان کرد که این مطالعه قدرت آماری محدودی دارد، تا حدی به این دلیل که تنها 50 ایالت وجود دارد، که در هر مطالعه ای در مورد تأثیرات سیاست های دولتی محدودیت وجود دارد. محققان همچنین میتوانند اثرات قوانین حشیش پزشکی را بر درمان درد مزمن با استفاده از منبع دادهای که استفاده از حشیش پزشکی را علاوه بر دادههای مربوط به سایر درمانهای درد مزمن، برای مثال برنامههای نظارت بر داروهای تجویزی دولتی که در برخی موارد شروع به استفاده از شاهدانه پزشکی میکند، بررسی کنند. و همچنین نسخه های مواد افیونی.
بر اساس تحلیل سیاستی که توسط محققین Weill Cornell Medicine انجام شده است، قوانین ایالتی که استفاده از حشیش پزشکی را مجاز میکند، تجویز داروهای مخدر یا سایر درمانها را برای دردهای مزمن و غیرسرطانی کاهش نداد.
او گفت: «این یک مطالعه مشاهدهای است، اما ما آن را به گونهای تنظیم کردیم که تا حد امکان از یک کارآزمایی بالینی تقلید کند.
علم هنوز در مورد تأثیر حشیش برای دردهای مزمن غیرسرطانی در حال پیشرفت است.”
مقامات بهداشت عمومی و سیاست گذارانی که امیدوارند بحران جاری مصرف بیش از حد مواد افیونی در ایالات متحده را متوقف کنند، رویکردهای مختلفی را اتخاذ کرده اند، از جمله توصیه به تجویز دقیق تر مواد افیونی. برخی پیشنهاد کردهاند که حشیش پزشکی به بیماران مبتلا به درد مزمن غیرسرطانی گزینهای با خطر کمتر مصرف بیش از حد را بدهد. اما سوالات زیادی در مورد این رویکرد باقی می ماند.
دکتر مک گینتی که به عنوان استاد علوم بهداشت جمعیت در پزشکی ویل کورنل استخدام شده است، گفت: «برخی تحقیقات نشان می دهد که شاید قوانین حشیش پزشکی تجویز مواد افیونی را برای دردهای مزمن غیر سرطانی کاهش دهد، زیرا ممکن است برخی افراد حشیش را جایگزین کنند. ما هیچ تأثیری از این قوانین بر تجویز مواد افیونی یا هر نوع درمان برای درد مزمن غیر سرطانی که بررسی کردیم، نیافتیم.»
سوالاتی در مورد تاثیر حشیش در درمان دردهای مزمن غیر سرطانی در مقایسه با درمانهای مبتنی بر شواهد، از جمله داروهای ضد درد غیرافیونی و فیزیوتراپی باقی میماند.
دکتر مک گینتی و همکارانش برای درک اینکه چگونه قوانین حشیش پزشکی بر درمان درد مزمن غیر سرطانی تأثیر میگذارد، از دادههای ادعاهای بیمه تجاری برای تجزیه و تحلیل نسخههای تریاک، تجویز داروهای ضددرد غیرافیونی، و ارائه روشهای درد مزمن غیر سرطانی مانند فیزیوتراپی استفاده کردند. 12 ایالت با قوانین حشیش پزشکی و 17 ایالت بدون چنین قوانینی. این تیم از تنظیمات آماری برای تصحیح هرگونه تفاوت قبل از قانون بین نتایج درمان درد در ایالات حشیش پزشکی و حالتهای مقایسه آنها استفاده کرد.
دکتر مک گینتی گفت: “یافته های مطالعه ما نشان می دهد که قوانین حشیش پزشکی به طور قابل توجهی تجویز مواد افیونی را کاهش نمی دهد.” سیاستگذارانی که سعی میکنند از تجویز بیش از حد مواد افیونی و مصرف بیش از حد آن جلوگیری کنند، باید روی استراتژیهای دیگر تمرکز کنند.»
مک گینتی، EE، و همکاران (2023) اثرات قوانین شاهدانه پزشکی ایالتی ایالات متحده بر درمان درد مزمن غیر سرطانی. سالنامه طب داخلی. doi.org/10.7326/M23-0053.