مرجع مجله:
- SARS-CoV-2 Omicron BA.5: در حال تحول و گریز از پاسخ های هومورال قوی و مقاومت به ایمنی درمانی بالینی نسبت به انواع ویروسی نگران کننده، آنوپریا آگاروال، آنوشکا آکرمن، ونسا میلوژیاناکیس، ماریانا رویز سیلوا، گرگوری جی واکر، آندریا کیندینگر، توماس آنجلوویچ، ملیسا چرچیل، امیلی وارینگ، سوپاوادی آماتایاکول-چنتلر، ناتان راث، آلمانو کاپولا، مالینا یانگ، تایرا جین، چارلز اس پی فاستر، الکساندرا کری هاپ، می لینگ مونیر، دانیل کریست، دیوید راس دارلی، گیل متیوز، ویلیام دی راولینسون، آنتونی دی کلهر، استوارت جی تورویل، پیشچاپ medRxiv 2022، DOI: https://doi.org/10.1101/2022.07.07.22277128، https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2022.07.07.22277128v1
منبع
این مطالعه نشان داد که همه زیردومهای Omicron، از جمله BA.5، چالشی مداوم برای استراتژیهای واکسیناسیون فعلی هستند. BA.1 و BA.2 تروپیسم مشابهی نسبت به سلول های دستگاه تنفسی فوقانی داشتند، در حالی که به نظر می رسید BA.5 به سمت مسیرهای ورودی نوع پیش از Omicron تکامل یافته است. این نه تنها به BA.5 پتانسیل فرار آنتی بادی بیشتری داد، بلکه پتانسیل انتقال را در جامعه افزایش داد. متأسفانه، عفونتهای قبلی Omicron در آن دسته از واکسینههای سهگانه به ایجاد پاسخهای قوی به انواع اولیه قبل از Omicron کمک کرد، اما نه به طور قابلتوجهی در برابر BA.5. از این رو، در آینده، استراتژیهای واکسنی که میتوانند به سرعت وسعت خنثیسازی را به انواع فعلی افزایش دهند، عملگراتر خواهند بود.
عوامل تعیین کننده گسترش ترجیحی BA.5 نسبت به BA.2.12.1 و BA.4 Omicron پیچیده هستند، از جمله شیوع عفونت، پوشش واکسن بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، و زمان قرار گرفتن در معرض آنتی ژنی قبلی. . در میان جمعیت واکسینه شده، تغییرات در مکانیسم ورود ویروس نیز ممکن است جهت گیری ویروسی و متعاقب آن شدت بیماری را تعیین کند. مهمتر از آن، مطالعات قبلی از مدلهای حیوانی برای برجسته کردن تغییر در استوپیسم BA.5 به دودمان پیش از Omicron استفاده کردهاند.
در مورد مطالعه
مطالعه: SARS-CoV-2 Omicron BA.5: روبهرویی در حال تکامل و فرار از پاسخهای هومورال قوی و مقاومت در برابر ایمونوتراپیهای بالینی نسبت به انواع ویروسی نگران کننده. اعتبار تصویر: Fit Ztudio / Shutterstock
زمینه
علاوه بر این، تمام 13 دسته IgG انسانی پلی کلونال دودمان Omicron BA.1، BA.2، و BA.5 را به طور مشابه خنثی کردند. علاوه بر این، عفونت BA.5 معادل کلاد A بود، و به طور قابل توجهی تیتر خنثی سازی را در تمام اهداکنندگان از گروه استرالیایی، مشابه BA.1 کاهش داد.
medRxiv گزارشهای علمی مقدماتی را منتشر میکند که توسط همتایان بررسی نمیشوند و بنابراین، نباید بهعنوان اطلاعات قطعی، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.
پلتفرم مطالعه تشخیص داد که سرم افراد آلوده و واکسینه شده یا IgG های اهداکننده به شدت سویه SARS-CoV-2 اجدادی (کلاد A) را خنثی می کند. با این حال، پتانسیل خنثی سازی سرم های بیمار در برابر همه زیردمان های Omicron در مقایسه با کاهش 4.3 و 1.5 برابری مشاهده شده برای بتا و دلتا نسبت به کلاد A به ترتیب 7 تا 15 برابر کاهش یافت.
محققان سوابهای اولیه نازوفارنکس را از گروهی از اهداکنندگان استرالیایی جدا کردند که سه بار واکسینه شده بودند اما در طول امواج همپوشانی Omicron BA.2 و BA.5 همچنان به عفونت Omicron BA.1 مبتلا شدند. برای این منظور، آنها از یک رده سلولی مهندسی ژنتیک شده ACE2/TMPRSS2 برای تعیین نسبت عفونت BA.5 به ذرات و تعیین نحوه ورود BA.5 نسبت به سایر زیردوم های Omicron استفاده کردند. نکته قابل توجه، پلتفرم مطالعه در استفاده از نمونههای تشخیصی اولیه برای ترسیم افزایش یا کاهش استفاده از TMPRSS2، جدید است، که در زمان واقعی نشان میدهد که یک نوع در یک جامعه بر اساس تغییرات نامحسوس تروپیسم ویروسی شروع به گسترش میکند.
محققان همچنین 13 دسته ایمونوگلوبولین G پلی کلونال (IgG) را که از بیش از 10000 اهداکننده پلاسما (اعم از دوران نقاهت و واکسینه شده) در اواخر سال 2021 قبل از شروع موج Omicron در ایالات متحده جمع آوری شده بود، آزمایش کردند. آنها دسته های IgG غلیظ را برای ارزیابی عفونت BA.5 و خنثی سازی هومورال جمع آوری کردند درونکشتگاهی. در نهایت، این تیم پتانسیل خنثی سازی mAbs درمانی با درجه بالینی sotrovimab و Evushheld را در برابر انواع فرعی Omicron آزمایش کردند.
یافته های مطالعه
در مطالعه حاضر، محققان یک پلت فرم خنثی سازی ویروس زنده 20 ساعته (R20) سریع و حساس تر را برای نشان دادن تهدید انتقال نسبی انواع SARS-CoV-2 در جمعیت های قبلاً آلوده و واکسینه شده ایجاد کردند. مطالعات خنثی سازی را روی جدایه های ویروسی اولیه بازیابی شده از سواب نازوفارنکس بیماران فعال کرد. علاوه بر این، به تعیین اینکه کدام آنتی بادی های مونوکلونال (mAbs) قدرت خود را در برابر انواع جدا شده حفظ می کنند کمک کرد. مهمتر از آن، R20 میتواند تغییرات ظریفی را در جهتگیری ویروسی به سمت یا دور از آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 (ACE2) – پروتئاز گذرا، سرین 2 (TMPRSS2) ثبت کند.
هر چه افت 50 درصدی مرگ سلولی در کشت معنی دارتر باشد (LD50در حضور نافاموستات بازدارنده TMPRSS2، TMPRSS2 بیشتر توسط ایزوله ویروسی برای ورود به سلول میزبان استفاده می شود. نویسندگان کاهش هفت برابری در عفونت BA.5 را در حضور Nafamostat مشاهده کردند که نشان دهنده حساسیت بیشتر آن به Nafamostat و افزایش نسبت آلودگی به ذرات نسبت به سایر زیرسلسلههای Omicron است. قدرت Evusheld در برابر BA.5 در مقایسه با BA.2 کاهش یافت. برعکس، Sotrovimab نتوانست BA.2 را خنثی کند، اما به طور فعال BA.5 را خنثی کرد، البته با قدرت کمتر از SARS-CoV-2 clade A.
نتیجه گیری
علاوه بر این، محققان باید از نزدیک تغییرات تروپیسم را در انواع آتی SARS-CoV-2 مشاهده کنند، بهویژه زمانی که تروپیسم با شدت بیشتر بیماری همسو میشود. سنجشهای مورد استفاده در مطالعه کنونی فقط به نمونههای تشخیصی اولیه برای تجزیه و تحلیل عفونتپذیری یک نوع به محض ظهور در جامعه نیاز داشتند. بنابراین، در چنین مواردی، آنها می توانند کاملاً ارزشمند باشند.
*تذکر مهم
در مطالعه اخیر ارسال شده به medRxiv* سرور پیش از چاپ، محققان استرالیایی و سوئیس دادههایی را جمعآوری کردند تا به ردیابی و مدیریت امواج عفونت جاری و آینده توسط نوع نگران کننده سندرم تنفسی حاد جدید ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) کمک کنند (VOC) Omicron در سطح جهانی.