باز کردن کلید گفتگوی مغز و ریه برای درمان های آینده برای بیماران مراقبت های ویژه

ARDS اغلب در میان بیماران بدخیم ABI گزارش می شود و می تواند منجر به عواقب نامطلوب شود. با این حال، تحقیقات ARDS افراد مبتلا به بیماری های عصبی، به ویژه آنهایی که ICP افزایش یافته اند، حذف کرده است. خطر ICP به دلیل تهویه محافظ ریوی، موقعیت مستعد (PP) یا افزایش سطح فشار انتهای بازدمی مثبت (PEEP) در میان افراد مبتلا به ARDS و ABI افزایش می‌یابد.

با توجه به نقص سیستم دفاعی راه هوایی و کاهش درجه هوشیاری، بیماران ABI اغلب نیاز به تهویه مکانیکی دارند. بنابراین، شفاف سازی پیش آگهی بیشتر برای اطلاع از تصمیمات تراکئوستومی و لوله گذاری مورد نیاز است.

کارآزمایی اخیر ENIO با طراحی آینده نگر، نرخ شکست 19 درصدی را برای لوله‌کشی در عرض پنج روز گزارش کرد. با این حال، دقت پایین امتیاز نشان می‌دهد که پیش‌بینی صحیح موفقیت لوله‌کشی همچنان یک چالش است. اندیکاسیون ها و زمان بهینه برای قرار دادن تراکئوستومی همچنان مورد بحث است.

نتیجه گیری

علاوه بر این، اختلالات گازی خون شریانی و التهاب سیستمیک می تواند آسیب مغزی ثانویه را تسریع کند. نقص های شناختی طولانی مدت و اختلالات خلقی اغلب پس از سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) رخ می دهد.

مطالعه: تداخل مغز و ریه: چگونه باید مغز تنفسی را مدیریت کنیم؟  اعتبار تصویر: Prapat Aowsakorn / Shutterstock.com مطالعه: تداخل مغز و ریه: چگونه باید مغز تنفسی را مدیریت کنیم؟ اعتبار تصویر: Prapat Aowsakorn / Shutterstock.com

ریه ها و مغز چگونه با هم تعامل دارند؟

علاوه بر این، RCT چند مرکزی SETPOINT-2 که اخیراً در میان افراد مبتلا به سکته مغزی مختلط منتشر شده است، هیچ مزیت قابل توجهی از انجام تراکئوستومی در پنج روز اولیه گزارش نکرده است. قابل ذکر است، 22 فردی که در دوره بعدی تحت تراکئوستومی قرار گرفتند، می‌توانستند از ونتیلاتورهای مکانیکی جدا شوند و نیازی به قرار دادن تراکئوستومی نداشتند.

دیدگاه های آینده در مورد تداخل مغز و ریه

بیماران ABI 25 درصد از افراد نیازمند MV را تشکیل می دهند. با این حال، شواهد کمی برای هدایت اهداف تهویه در این جمعیت وجود دارد.

این سرمقاله تعاملات ریه و مغز را برجسته می کند و زمینه های مهمی را برای تحقیقات بیشتر شناسایی می کند. مطالعات بیشتری برای تأکید بر یافته‌های جدید در مورد تعامل پاتوفیزیولوژیک ریه و مغز، اطلاع‌رسانی به تکنیک‌های MV در ABI، کمک به ارزیابی اختلاف ریه و مغز، و تقویت مدل‌های پیش‌بینی مورد استفاده برای هدایت تصمیم‌های تراکئوستومی و لوله‌کشی مورد نیاز است.

در سرمقاله اخیر منتشر شده در مجله BMC Pulmonary Medicineمحققان شواهد مربوط به تداخل بین ریه و مغز را بررسی کرده و مناطق بالقوه را برای تحقیقات بیشتر شناسایی کردند.

پاتوفیزیولوژی مغزی و ریوی از طریق مسیرهای پیچیده و اغلب دو جهته که نامشخص باقی می‌مانند، ارتباط نزدیکی دارند. برای به حداقل رساندن آسیب ایسکمیک ثانویه مغزی، بهینه سازی ICP یا افزایش پرفیوژن مغزی ممکن است در برخی از بیماران به اهداف مختلف گاز خون شریانی نیاز باشد.

یک RCT اخیر هیچ تأثیر قابل توجهی از تهویه محافظ ریه بر خود تنظیمی مغز و سطح ICP در اکثر بیماران گزارش نکرده است. با این حال، 22٪ نیاز به وقفه پروتکل به دلیل افزایش طولانی مدت ICP داشتند.

تحقیقات قبلی اهمیت تعامل مغز و ریه در افراد بدحال را برجسته کرده است. با این حال، تحقیقات بیشتر برای درک پیوندهای پاتوفیزیولوژیک بین ریه ها و مغز برای ایجاد درمان های تهویه محافظ عصبی برای افراد مبتلا به آسیب مغزی حاد (ABI)، ارائه توصیه هایی در مورد درمان های متناقض برای افراد مبتلا به آسیب ریه و مغز همزمان، و افزایش پیش بینی لازم است. تلاش های مدل سازی برای بهبود تصمیم گیری تراکئوستومی و لوله گذاری

ABI می‌تواند آسیب ریه را تسریع کند و فیزیولوژی ریوی را از طریق مکانیسم‌های مختلفی از جمله افزایش فشار داخل جمجمه (ICP)، پاسخ التهابی سیستمیک، اختلال در تنظیم هورمونی، افزایش کاتکول آمین‌ها، و کنترل تنفس مرکزی نامنظم، تسریع کند.

طبق تحقیقات اخیر، تهویه محافظ ریه بیشتر در ABI بین سال‌های 2004 و 2016 مورد استفاده قرار گرفت. PaO2)/کسری از اکسیژن الهام گرفته شده (FiO2) نسبت کمتر از 150.

مطالعات متعددی که تاثیر فشار انتهای بازدمی مثبت بر ICP را ارزیابی می‌کنند، نتایج متناقضی را به همراه داشته‌اند. به عنوان مثال، برخی از مطالعات گزارش کرده اند که فشار پرفیوژن مغزی (CPP) و ICP با کاهش بر اساس PEEP در فشار شریانی متوسط ​​و برون ده قلبی واسطه می شوند. در مقایسه، مطالعات دیگر گزارش کردند که افزایش ICP با واسطه PEEP در میان افراد با انطباق ریوی ضعیف رخ می دهد.

مرجع مجله:

  • Wahlster، S.، Town، JA، Battaglini، D. و همکاران (2023). تداخل مغز و ریه: چگونه باید مغز تنفسی را مدیریت کنیم؟ BMC Pulmonary Medicine 23 (180). doi:10.1186/s12890-023-02484-7



منبع

یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده فاز II (RCT) نشان داد که یک استراتژی مبتنی بر اکسیژن بافت مغز پیوسته (PbtO)2) و ICP منجر به هیپوکسی مغزی کمتر و مرگ و میر کمتری در بین افرادی شد که از ضربه شدید به مغز رنج می بردند. به عنوان محرک جریان خون به مغز، فشار جزئی دی اکسید کربن (PaCO2) در ABI ضروری است. محققان همچنین متغیرهای مختلف ونتیلاتور و ارتباط آنها با نتایج ABI را بررسی کرده اند.

بیانیه اجماع اخیر انجمن پزشکی مراقبت‌های ویژه اروپا (ESICM) عدم قطعیت و کمبود شواهد در مورد اهداف و پارامترهای ونتیلاتور برای بیماران مبتلا به ABI را تأیید می‌کند. PaO بهینه2 و PaCO2 محدوده برای بیماران ABI تعیین می شود. مزایای بالقوه هدف قرار دادن PaCO درمانی2 محدوده در زیرجمعیت های خاص ABI باید مورد مطالعه قرار گیرد.