یک مطالعه توسط محققان دانشگاه میشیگان ممکن است توضیحی برای اینکه چرا برخی از بیماران مبتلا به بیماری کرون همچنان علائم را تجربه می کنند، حتی در غیاب التهاب، ارائه دهد.
مقاله به دست آمده با عنوان “چرا علائم در بیماری کرون ساکن باقی می مانند: بررسی تاثیر میکروب های گوگرد و مسیرهای متابولیک گوگرد”، در بیماری التهابی روده.
حتی در موارد IBD ساکن – یعنی بدون التهاب – تقریباً یک سوم بیماران علائم پایدار را گزارش می کنند.
این مشکل به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری کرون شایع است.
مطالعه قبلی توسط همین تیم که سال گذشته منتشر شد، به بررسی میکروبیوم بیماران مبتلا به بیماری کرون بدون بهبودی که علائم پایدار داشتند در مقایسه با بیمارانی که هیچ علامتی نداشتند، پرداخت. در بیمارانی که علائم دائمی داشتند، “افزایش قابل توجهی” در باکتری های تولید کننده گوگرد در روده ها مشاهده کردند.
این مطالعه اخیر همچنین ارتباط بالقوه ای را بین علائم پایدار، میکروبیوتای گوگرد و مسیرهای متابولیک گوگرد با یافتن غنی شدن هر دو در مدفوع بیماران مبتلا به بیماری کرون ساکن نشان داد.
آلن لی، MD، MS، استادیار پزشکی داخلی در UM و یکی از نویسندگان ارشد این مقاله، گفت: «این یافته جالب بود، نه تنها به این دلیل که از مطالعه قبلی ما پشتیبانی میکند.
ما می دانیم که این باکتری های تولید کننده گوگرد می توانند سولفید هیدروژن تولید کنند که احتمالاً اثرات منفی بر عملکرد روده دارد.
سولفید هیدروژن میتواند بر نفوذپذیری روده یا عملکرد سد رودهای که اجازه میدهد مواد مغذی از آن عبور کنند و در عین حال سموم را بیرون نگه میدارد، تأثیر بگذارد (از دست دادن عملکرد طبیعی سد روده گاهی اوقات به عنوان «روده نشتی» نامیده میشود).
سولفید هیدروژن همچنین می تواند منجر به افزایش حساسیت احشایی شود.
یکی از نظریه های اولیه در مورد علت تغییر نفوذپذیری روده در بیماران مبتلا به بیماری کرون ساکن، التهاب تحت بالینی بود که تشخیص آن دشوار است.
با این حال، علائم در بیمارانی که بهبودی عمیق از IBD را تجربه کردند یا نداشتند همچنان ادامه داشت و محققان را بر آن داشت تا برای توضیحات جایگزین به میکروبیوم روده نگاه کنند.
این مطالعه نشان داد که در 39 بیمار مبتلا به بیماری کرون در بهبودی با علائم، متابولیسم مدفوع “به طور قابل توجهی متفاوت” در مقایسه با 274 بیمار در بهبودی با بیماری کرون بدون علامت بود.
تداوم علائم در بیماری کرون خفته یک چالش برای درمان جامع این بیماری است.
در حالی که بسیاری از بیماران تلاش می کنند تا به بهبودی از التهاب دست یابند، علائم باقی مانده تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی دارند.
این مقاله همچنین خاطرنشان می کند که بیمارانی که علائم مداوم دارند با هزینه های پزشکی بالاتر و افزایش خطر مصرف مواد افیونی روبرو هستند.
لی گفت: “ما متوجه این مشکل کیفیت زندگی در بیماران خود شده ایم.”
“اگر به بار علائم در بیماران ما مبتلا به بیماری کرون ساکن با علائم پایدار نگاه کنید، در واقع بسیار شبیه به بیماران مبتلا به بیماری کرون فعال بود.”
زمینه های تحقیقات آینده شامل یک مطالعه کوهورت مستقل برای تایید رابطه بین باکتری های تولید کننده گوگرد و بیماری کرون بدون بهبودی است.
محققان همچنین یک مطالعه مقدماتی را برای تعیین اثرات رژیم غذایی کم گوگرد برای بیماران مبتلا به بیماری کرون با علائم پایدار آغاز کرده اند.
منبع:
پزشکی میشیگان – دانشگاه میشیگان