در دوره پیگیری، گروه PCC بستری افزایش استفاده از مراقبت های بهداشتی را برای آریتمی قلبی، با افزایش RR 2.97 نشان داد. آمبولی ریه با افزایش RR 6.23. سکته مغزی ایسکمیک با افزایش RR 3.07. بیماری عروق کرونر با افزایش RR 1.99. نارسایی قلبی با افزایش RR 2.53; COPD با افزایش RR 2.24; و آسم با افزایش RR 2.15.
نتیجه
در مطالعه حاضر، محققان نتایج یک ساله افراد مبتلا به PCC را با نتایج یک گروه کنترل NC مقایسه کردند.
نمونه مطالعه شامل 13435 بیمار PCC و 26870 فرد غیر کووید-19 بود. میانگین سنی گروه PCC 50.1 سال بود، در حالی که 58.7٪ از گروه زن بودند. گروه PCC شامل افراد ساکن در مناطق جنوب، غرب، شمال شرق و غرب میانه ایالات متحده بود. قبل از ابتلا به COVID-19، گروه PCC شیوع نسبتاً بالایی از بیماری‌های مزمن، از جمله فشار خون بالا، دیابت، افسردگی، آسم، بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) و چاقی شدید داشتند.
در گروه PCC، پیامدهای نامطلوب به طور مداوم بیشتر از گروه NC بود. در دوره پیگیری، گروه PCC افزایش استفاده از مراقبت های بهداشتی را برای آریتمی های قلبی، با افزایش خطر نسبی (RR) 2.35 نشان داد. آمبولی ریه با افزایش RR 3.64. سکته مغزی ایسکمیک با افزایش RR 2.17. بیماری عروق کرونر با افزایش RR 1.78. نارسایی قلبی، با افزایش RR 1.97. COPD با افزایش RR 1.94; و آسم با افزایش RR 1.95. در طول دوره پیگیری، 2.8 درصد از گروه PCC و 1.2 درصد از گروه NC تسلیم بیماری شدند. این اختلاف با نرخ مرگ و میر مازاد 16.4 در هر 1000 نفر مطابقت دارد.
یافته‌های مطالعه نشان داد که پس از تعدیل عوامل خطر پیش از کووید-۱۹، افراد مبتلا به PCC در طول دوره پیگیری یک‌ساله، بروز عوارض جانبی بهداشتی و همچنین مرگ‌ومیر بیشتری داشتند. محققان بر این باورند که مطالعه حاضر برای ارزیابی نیازهای مداوم بیماران PCC، به ویژه در رابطه با شروع بیماری‌های مزمن اضافی پس از اولین بیماری، حیاتی خواهد بود. این یافته ها درک مراقبت های مورد نیاز برای بیماران مبتلا به PCC را افزایش می دهد و سیستم های مراقبت های بهداشتی را در مورد تخصیص منابع نظارتی، مدیریت پرونده و پیگیری به این جمعیت آگاه می کند.
در مطالعه اخیر منتشر شده در انجمن سلامت جامامحققان پیامدهای نامطلوب مشاهده شده در بیماران مبتلا به بیماری پس از کروناویروس 2019 (COVID-19) (PCC) را در مقایسه با افراد غیر کووید-19 (NC) ارزیابی کردند.
مطالعه: پیامدهای نامطلوب یک ساله در میان بزرگسالان ایالات متحده با شرایط پس از COVID-19 در مقابل افراد بدون COVID-19 در یک پایگاه داده بزرگ بیمه تجاری. اعتبار تصویر: Corona Borealis Studio/Shutterstocک
در ماه اول، 27.5 درصد از بیماران در گروه PCC در بیمارستان بستری شدند. زیرمجموعه بستری شده در بیمارستان از گروه PCC میانگین سنی 57.4 سال را نشان داد در حالی که 55.2 درصد از اعضای آن زن بودند. قبل از ابتلا به کووید-19، این بیماران بستری در بیمارستان در مقایسه با گروه PCC کلی، سطوح بیشتری از فشار خون، آسم، COPD، دیابت نوع 2 و چاقی شدید داشتند. در مقابل، زیرمجموعه بستری شده در بیمارستان، سطوح افسردگی پایین تری را نشان داد. در دوره قبل از شاخص، 61.9٪ از نمونه دو یا چند بیماری همراه را نشان دادند که با میانگین امتیاز شاخص همبودی Elixhauser 3.2 اندازه گیری شد.
این تیم ادعاهای اداری و همچنین نتایج آزمایشگاهی به‌دست‌آمده از محیط تحقیقاتی یکپارچه HealthCore را که داده‌های پزشکی، آزمایشگاهی و داروسازی را از 14 طرح بهداشتی شامل اعضای ساکن در تمام 50 ایالت ایالات متحده همراه با ناحیه کلمبیا ترکیب می‌کند، مورد مطالعه قرار دادند. گروه PCC شامل 249013 فرد 18 ساله و بالاتر مبتلا به کووید-19 بود که بین 1 آوریل 2020 تا 31 ژوئیه 2020 تشخیص داده شد. تاریخ شاخص، تشخیص اولیه یا تاریخ آزمایش مثبت کووید-19 بود. شرکت کنندگان باید حداقل شش ماه قبل از تاریخ شاخص به طور مداوم ثبت نام کرده باشند و حداقل 30 روز پس از تاریخ تشخیص زنده مانده باشند. ماه شاخص با افزودن 30 روز به تاریخ تشخیص COVID-19 تعیین شد.
نتایج بر اساس ارزیابی طرح سلامت داخلی انجام شد که در سال اول همه‌گیری کووید-19 انجام شد، زمانی که تعداد زیادی از استفاده‌های مرتبط با قلب و عروق در میان اعضای طرح مثبت کووید-19 مشاهده شد. نتایج مورد علاقه، استفاده مبتنی بر ادعا در ارتباط با بیماری های قلبی عروقی، مشکلات مزمن تنفسی و مرگ و میر بود. با استفاده از پرونده اصلی مرگ سازمان تامین اجتماعی و فایل های داده Datavant Flatiron، مرگ و میرهایی که ممکن است پس از لغو ثبت نام طرح سلامت ثبت شده باشد، ثبت شد.
نتایج
مدت زمان بهبودی متغیر و انواع مشکلات از جمله بسیاری از عناصر بحث‌برانگیز COVID-19 بوده است که افراد زیادی تجربه کرده‌اند. تخمین‌های منتشر شده اشاره می‌کنند که تقریباً 10 تا 25 درصد از بیماران علامت‌دار COVID-19 علائمی دارند که فراتر از مرحله حاد عفونت باقی می‌مانند. علائمی مانند درد، خستگی، سرفه، از دست دادن بویایی یا چشایی، تنگی نفس، اختلالات ترومبوآمبولیک، مسائل عصبی شناختی و افسردگی برای تشخیص PCC استفاده می شود. کسانی که موارد خفیف‌تری دارند، اغلب خود را مدیریت می‌کنند، که انجام پیگیری را دشوار می‌کند. علاوه بر این، مطالعات اولیه اغلب شامل گزارش‌های میدانی یا نامه‌های تحقیقاتی می‌شد که برای بررسی همتایان ارسال نمی‌شدند، که نیاز به تحقیقات با بازبینی خوب را برانگیخت.
