بررسی چگونگی اندازه گیری ساعت های بیولوژیکی پیری و پیش بینی مرگ و میر

این بررسی توسط پیری (فهرست شده توسط MEDLINE/PubMed به عنوان “Aging (Albany NY)” و “Aging in the United States” توسط Web of Science)، در جلد 16، شماره 17، با عنوان “بررسی سیستماتیک ساعت های فنوتیپی و اپی ژنتیکی مورد استفاده در تعیین کمیت پیری و مرگ و میر.» در انسان.”

این بررسی سیستماتیک توسط براندون وارنر، ادوارد راتنر، انیربان داتا، و آموری لینداس از نسخه بین‌المللی، دانشگاه هیوستون و دانشگاه علم و فناوری میسوری، به بررسی چگونگی سنجش ساعت‌های بیولوژیکی پیری و پیش‌بینی مرگ‌ومیر می‌پردازد. این ساعت ها ابزارهایی هستند که توسط دانشمندان برای ردیابی روند پیری بدن با شناسایی تغییرات خاص در طول زمان استفاده می شود.

این بررسی 33 ساعت بیولوژیکی پیشنهاد شده در دهه گذشته را تجزیه و تحلیل می کند و بینش های کلیدی را در مورد طراحی، دقت و کاربردهای بالینی آنها ارائه می دهد. این مطالعه این ساعت‌ها را به دو نوع طبقه‌بندی می‌کند: ساعت‌های اپی ژنتیک که پیری سلول را از طریق تغییرات DNA دنبال می‌کنند و ساعت‌های فنوتیپی که نشانگرهای زیستی فیزیکی مانند فشار خون و کلسترول را ارزیابی می‌کنند. این یافته ها پتانسیل دگرگون کننده ساعت های شبانه روزی را در تحقیقات پیری و مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه برجسته می کند.

ساعت های اپی ژنتیک با تجزیه و تحلیل متیلاسیون DNA، یک نشانگر کلیدی پیری سلولی، دقت شگفت انگیزی در تخمین سن تقویمی نشان داده اند. این ابزارها همچنین با بیماری های مرتبط با افزایش سن مرتبط هستند و بینش های ارزشمندی را در مورد روند پیری ارائه می دهند.

نشان داده شده است که ساعت های فنوتیپی که بر اساس معیارهای بالینی رایج هستند، مرگ و میر و پیامدهای سلامتی را بهتر پیش بینی می کنند. همانطور که این مطالعه نشان می‌دهد: «ساعت‌های فنوتیپی با استفاده از متغیرهای بالینی قابل اندازه‌گیری نشان داده‌اند که پیش‌بینی‌کننده بهتر مرگ و میر نسبت به سن تقویمی هستند.» مقرون به صرفه بودن و سهولت اجرا آنها را به ویژه در تنظیمات مراقبت های بهداشتی کاربردی می کند.

این بررسی همچنین بررسی می‌کند که چگونه پیشرفت‌های فناوری، مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، دقت و سودمندی این ساعت‌ها را افزایش می‌دهند. به عنوان مثال، مدل های جدیدتر اکنون از شبکه های عصبی برای بهبود عملکرد پیش بینی و شناسایی بیومارکرهای کلیدی پیری استفاده می کنند.

درک سن بیولوژیکی می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری ها، طراحی مداخلات و تشویق تغییرات سبک زندگی برای کند کردن پیری کمک کند. این ساعت‌ها با ارائه تصویری واضح‌تر از فرآیندهای پیری فردی، می‌توانند راه را به سمت مراقبت‌های بهداشتی شخصی‌سازی شده و نتایج سلامتی بهبود بخشند. محققان خواستار مطالعات بیشتر برای مقرون به صرفه تر کردن ساعت های اپی ژنتیک و گسترش ادغام ساعت های فنوتیپی در مراقبت های بهداشتی معمول هستند.

در نتیجه، این بررسی بر پتانسیل دگرگون‌کننده ساعت‌های شبانه‌روزی برای بازتعریف درک و مدیریت ما از پیری تأکید می‌کند. با پرداختن به شکاف‌های موجود در تحقیقات کنونی، راه را برای پیشرفت‌های آینده در علم پیری و مراقبت‌های بهداشتی هموار می‌کند.