براون می گوید: «این خانواده من هستند.
«اگر مجبور بودیم کارهایی را از طریق تلفن یا ویدیو انجام دهیم، او می‌توانست آن را طوری تنظیم کند که با فرد طرف مقابل کار کند. اسنید می‌گوید: «او چیزهای زیادی در مورد این چیزها می‌داند – در مورد رایانه‌ها و چیزهایی از این قبیل،» و افزود که از زمان بازنشستگی در سال 1998 با رایانه کار نکرده است.
جدا از بحران، لوی می گوید که رویای او این است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مراقبت های خانگی بیشتری را انجام دهند. او می‌گوید این مدل به افراد اجازه می‌دهد تا جنبه‌های ارتباطی پزشکی را حفظ کنند، که می‌تواند با آسیب‌های اخلاقی و فرسودگی شغلی زیادی در این زمینه مقابله کند.
اکثر کهنه سربازان در برنامه خانه پرورشی مسن تر هستند و استفاده از فناوری جدید دشوار است.
او می‌گوید: «این به نوعی من را خسته کرد. “مثل اینکه از یک تپه بالا می روی.”
مراقبت‌های اولیه در خانه، جانبازان را از خانه‌های سالمندان دور نگه می‌دارد – چیزی که با حمله کووید-19 به خانه‌های سالمندان و مراکز مراقبت طولانی‌مدت اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.
در حالی که این مطالعه نشان داد که اکثر کهنه‌سربازان و مراقبین مراقبت حضوری را ترجیح می‌دهند، آنها می‌توانند با یکدیگر همکاری کنند تا بهترین سلامتی را از راه دور ببرند.
مراقبین می توانند همزمان از حداکثر سه ساکن در خانه خود مراقبت کنند. در حالی که اکثر ساکنان جانباز هستند، گاهی مراقبان از ساکنان غیر جانباز مانند همسر جانباز یا یکی از اعضای خانواده مراقب مراقبت می کنند.
اسنید می‌گوید که براون به تماس‌های تلفنی او کمک زیادی کرده است.
او می‌گوید: «سال‌ها این همه امید وجود داشت که سلامت از راه دور گسترش پیدا کند،» اما برای صدور مجوز از آژانس‌های فدرال برای انفجار یک بیماری همه‌گیر لازم بود. من از این فکر می کنم که اگر بهداشت از راه دور نداشتیم چه اتفاقی می افتاد می لرزم. خوشبختانه، زمان مناسبی بود که بتوانیم سوئیچ را باز کنیم.»
اسنید، کهنه سرباز نیروی هوایی، از آنجایی که در حال پذیرفتن بود که دیگر نمی تواند تنها زندگی کند، در مورد برنامه ای که توسط وزارت امور کهنه سربازان به نام Medical Foster Home اجرا می شد، مطلع شد.
مراقبان در این سیستم همچنین می‌توانند به جانبازانی که اغلب در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، کمک کنند تا در زمان بحران به سلامت از راه دور بروند و با آن سازگار شوند.
به گفته لیا هاورهالز، دکترا، دانشمند تحقیقات سلامت و مدیر ارتباطات مرکز نوآوری سیاتل-دنور برای مراقبت از جانبازان محور و ارزش محور، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، مراقبان نیز به سرعت با سلامت از راه دور سازگار شدند.
کهنه سربازان معمولاً بسته به موقعیت مکانی حدود 1500 تا 3000 دلار در ماه برای این خدمات از جیب خود پرداخت می کنند.
خانه‌های پرستاری، خانه‌هایی با مالکیت خصوصی هستند که یک مراقب دارای مجوز در آنها زندگی می‌کند و به صورت شبانه روزی بر ساکنان آن نظارت می‌کند. مراقبان در انجام فعالیت های زندگی روزمره مانند حمام کردن، پخت و پز، گرفتن و رسیدن به قرار ملاقات، پوشیدن لباس و مصرف داروهای روزانه به کهنه سربازان سالخورده کمک می کنند.
مانند سایر مراکز مراقبت مسکونی، خانه های پرستاری پزشکی از نظر ایمنی، تغذیه و موارد دیگر بازرسی منظم می شوند.
لوی، که حدود 20 سال برای VA کار کرده است، می‌گوید که چگونه خانه‌های پرستاری پزشکی در طول همه‌گیری مراقبت‌ها را ارائه می‌کنند، درس‌هایی برای کلینیک‌های غیرنظامی دارد. او می‌گوید یکی از مهم‌ترین درس‌ها این است که متخصصان پزشکی باید مراقبت‌های بیشتری را در جایی که مردم هستند، به خصوص در جمعیت‌هایی که برای رفتن به کلینیک بسیار بیمار هستند، ارائه دهند.
Cari Levy، MD، PhD، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو، و یکی از نویسندگان این مطالعه، متخصص در مراقبت تسکینی و مراقبت از راه دور در منزل برای VA است.
او سه بار در روز غذای ساکنانش را با در نظر گرفتن محدودیت های غذایی می پزد، ظروف آن ها را می شست، لباس هایشان را می شست، تولدها را به یاد می آورد و مهمانی های کوچکی را برنامه ریزی می کند.
من این را نوعی دارویی می‌دانم که بسیاری از مردم هنگام ورود به پزشکی قصد انجام آن را داشتند.»
براون می گوید که مراقبت از دیگران باید از قلب باشد.
با گذشت زمان، نیاز به برقراری آن تماس ها به یک بار تبدیل شد. گرفتن و نگه داشتن قرار ملاقات با پزشکش، کاری که او باید به طور منظم انجام می داد، زیرا او دیابت دارد، نیز سخت تر شد.
«یافته‌های مطالعه ما نشان داد که هنگام کار با هم برای هدف مشترک حفظ جمعیت‌های آسیب‌پذیر مانند جانبازان در MFHs [medical foster homes] ایمن در زمان بحران، سازگاری و همکاری، ارائه مداوم مراقبت با کیفیت بالا را تسهیل می‌کند.» گروه هاورهالز نوشت. چنین همکاری‌هایی در تحقیقات اخیر در ایالات متحده در مورد حمایت از افراد مسن در طول همه‌گیری نشان داده شده است.
مراقبین، هماهنگ کننده ها و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیز تا حد زیادی در این فناوری جدید بودند.
او می گوید: «چند بار زمین خوردم. مجبور شدم به کسی زنگ بزنم که بیاید و مرا بلند کند.
Telehealth به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی کمک کرد تا عفونت‌ها را شناسایی کرده و به سرعت آنتی‌بیوتیک‌ها را برای جانبازان در مناطق روستایی تجویز کنند و مراقبت‌های دیگری را که با خیال راحت‌تر در خانه‌های شخصی ارائه می‌شد، ارائه دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه آیا خانه های پرستاری پزشکی ممکن است مناسب برای مراقبت باشند، به اینجا بروید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تبدیل شدن به یک مراقب، به اینجا بروید.
منبع
براون در سال 1997 هنگامی که مادربزرگش قادر به مراقبت از خود نبود شروع به مراقبت از مردم – اما نه لزوماً کهنه سربازان – کرد.
با توجه به VA، مفهوم خانه های درمانی از سال 1999، زمانی که بیمارستان های VA در سراسر کشور شروع به دسترسی به افرادی کردند که مایل به ارائه مراقبت های زنده برای جانبازان هستند، وجود داشته است. این گزینه توسط بیمارستان های محلی VA هدایت می شود که مراقبین را تأیید می کنند و خدمات اداری را ارائه می دهند. VA می گوید در حال حاضر 517 خانه پرستاری پزشکی وجود دارد.
یک مطالعه، منتشر شده در مجله سالمندان در ژوئن 2022، تعیین کرد که چگونه خانه‌های پرستاری پزشکی می‌توانند مراقبت‌های بهداشتی ایمن و مؤثر را در مراحل اولیه همه‌گیری ارائه دهند.
اما اسنید 89 ساله، علیرغم اینکه تنها نبود، در مرکز شهر چارلستون، SC به تنهایی زندگی می کرد. در نهایت، این خطرناک شد.
براون می‌گوید: «مادربزرگم هر یکشنبه مرا به کلیسا می‌برد، مرا به ساحل می‌برد – هر جا که می‌رفت، مرا با خود می‌برد. وقتی مادربزرگش بزرگتر شد، “گفتم، “من می خواهم در خانه خود از او مراقبت کنم.”
گاهی اوقات از دفتر مجتمع آپارتمانی کمک می شد. گاهی اوقات با اسکورت پلیس می آمد.
26 ژوئیه 2022 – سوزان اسنید در یک مجتمع آپارتمانی برای افراد مسن زندگی می کرد. مجتمع اتاق روز خوبی داشت و همسایه ها هر از چند گاهی در خانه او را می زدند تا وارد خانه شوند.
در سال 2020، همه‌گیری کووید-19 جهان را متحول کرد – اما در همان زمان، مزایای مدل خانه‌های پرورش‌دهنده پزشکی را برجسته کرد.
هاورهالز می‌گوید: «این به ماهیت مراقبت‌های ارائه‌شده اشاره می‌کند، توانایی چرخش در چنین بحرانی».
در سال 2019، اسنید برای این برنامه ثبت نام کرد. او انتظار داشت که از او مراقبت شود، اما با مراقب خود، ویلهلمینا براون، و یک کهنه سرباز دیگر در خانه احساس خانواده پیدا کرد.