تجزیه و تحلیل این ضبط‌ها نشان داد که این مغزها همان پدیده‌ای را نشان می‌دهند که در جوندگان وجود دارد، با گروه‌هایی از نورون‌ها در مقیاس‌های زمانی تقریباً هر 25 میلی‌ثانیه. این نورون‌ها به جای نزدیک‌ترین همسایه‌ها، اغلب در MTL بیماران پراکنده بودند.
دکتر لگا توضیح داد: «این مجموعه‌های عصبی بیشتر شبیه گروهی از نوازندگان عمل می‌کنند که برای چند کنسرت به هم می‌پیوندند و سپس می‌روند و به گروه‌های دیگر می‌پیوندند. نوسانات گاما مانند رسانا عمل می کنند و زمانی که نورون های تکی نت های خود را می نوازند سازماندهی می شوند.
بردلی لگا، MD، دانشیار جراحی اعصاب، مغز و اعصاب و روانپزشکی در UTSW، و موسسه مغز پیتر اودانل جونیور
محققان فعالیت الکترودهای قرار داده شده در لوب های تمپورال مزیال (MTLs) را ثبت کردند که یک منطقه کلیدی برای تشکیل خاطرات است. در حالی که محققان فعالیت را با وضوح تک نورون ثبت می‌کردند، بیماران وظایف حافظه را انجام می‌دادند که در آن سعی می‌کردند فهرست‌هایی از چندین کلمه را به خاطر بسپارند، سپس تا جایی که می‌توانستند به خاطر بیاورند.
منبع:
مطالعه ای که توسط محققان UT Southwestern انجام شد، برای اولین بار، دانشمندان سلول های عصبی انسان را ثبت کردند که با هم در مجموعه های انعطاف پذیر شلیک می شوند، فرآیندی که به نظر می رسد برای رمزگذاری موفقیت آمیز خاطرات طولانی مدت ضروری است. یافته ها، منتشر شده در ارتباطات طبیعت، می تواند به راه های جدیدی برای کاهش، پیشگیری یا حتی بهبود از دست دادن حافظه ناشی از بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل منجر شود.
از آنجایی که به نظر می‌رسد این انعطاف‌پذیری کلید موفقیت حافظه اپیزودیک است، می‌تواند نشانگر زیستی مفیدی برای مداخلات در توسعه توسط آزمایشگاه دکتر لگا و سایرین باشد که هدف آن کمک به افراد مبتلا به از دست دادن حافظه است.
Gray Umbach، MD، دانشجوی سابق پزشکی UTSW که اکنون رزیدنت جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو است، نویسنده اصلی این مطالعه بود. رایان تان، محقق UTSW نیز مشارکت داشت.
مرکز پزشکی جنوب غربی UT