بوپرنورفین را می توان با خیال راحت در اورژانس بدون ایجاد ترک قطع مصرف کرد، حتی برای افرادی که از مواد افیونی قوی تر استفاده می کنند.

نتایج یک کارآزمایی بالینی چند محله که توسط مؤسسه ملی بهداشت پشتیبانی می‌شود، نشان داد که کمتر از 1 درصد از افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی که مصرف مواد مخدر آنها شامل فنتانیل است، هنگام شروع بوپرنورفین در بخش اورژانس، ترک مصرف کردند. یافته هایی که امروز در شبکه JAMA باز استشواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد بوپرنورفین، دارویی که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی تأیید شده است، می‌تواند با خیال راحت در بخش اورژانس بدون ایجاد ترک، حتی برای افرادی که از مواد افیونی قوی‌تر استفاده می‌کنند، شروع شود. نگرانی پزشک در مورد این نوع ترک می تواند مانعی برای استفاده از این درمان باشد.

ترک ناشی از داروها برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی – به نام ترک تسریع‌شده – یک تجربه ناتوان‌کننده است که با شروع سریع علائمی مانند درد، تهوع و استفراغ، اسهال و کرامپ‌های شکمی مشخص می‌شود که می‌تواند در عرض دو ساعت پس از اولین دوز بوپرنورفین رخ دهد. اگرچه مواردی از قطع سریع بوپرنورفین تنها در مطالعات موردی نسبتاً کوچک و شواهد حکایتی گزارش شده است، برخی از پزشکان و بیماران نگران هستند که خطر ترک سریع بوپرنورفین در افرادی که از فنتانیل استفاده می کنند افزایش یابد. این امر باعث شده است که برخی از پزشکان بوپرنورفین را با دوزهای پایین تر تجویز کنند، به ویژه برای افرادی که از مواد افیونی غیرقانونی بسیار قوی مانند فنتانیل استفاده می کنند. از آنجایی که شروع بوپرنورفین با دوز پایین پس از قطع اولیه مواد افیونی غیرقانونی می تواند در تسکین این علائم کمتر موثر باشد، افراد ممکن است احتمال بیشتری برای از سرگیری استفاده از مواد افیونی غیرقانونی داشته باشند.

این مطالعه که توسط مؤسسه ملی سوء مصرف مواد (NIDA) از طریق ابتکار بلندمدت کمک به پایان اعتیاد یا ابتکار NIH HEAL پشتیبانی می‌شود، باید به کاهش نگرانی‌ها در مورد ترک سریع پس از درمان بوپرنورفین در بخش اورژانس کمک کند.

ما در یک بحران اوردوز قرار داریم و باید هر ابزاری را که در اختیار داریم برای کمک به رفع آن به کار بگیریم. بخش اورژانس یک مرکز مراقبتی حیاتی برای افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد است. این مطالعه شواهد بیشتری را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد همه پزشکان بخش اورژانس می‌توانند و باید از بوپرنورفین برای کمک به افراد در برداشتن اولین گام‌های درمان و بهبودی استفاده کنند.

نورا دی. ولکو، MD، مدیر NIDA

نیاز فوری به درک بهتر اینکه چگونه شیوع فنتانیل در عرضه دارو بر روند درمان اعتیاد افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی تأثیر می‌گذارد، وجود دارد. این مطالعه با تجزیه و تحلیل داده‌های 1200 نفر در 28 بخش اورژانس ایالات متحده که در یک کارآزمایی بالینی در حال انجام شرکت داشتند، به این سؤال به طور آینده نگر پرداخت. این کارآزمایی تاثیر نسبی تزریق هفتگی بوپرنورفین با رهش طولانی مدت با دوز 24 میلی گرم را در مقابل تجویز روزانه 8 تا 16 میلی گرم بوپرنورفین به عنوان یک قرص یا فیلم مقایسه می کند.

این کارآزمایی بیماران بزرگسال مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی متوسط ​​تا شدید درمان‌نشده، آزمایش‌های ادراری مثبت و متادون منفی، و نمره مقیاس بالینی ترک مواد افیونی بیشتر یا مساوی 4 را انتخاب کرد. در این مطالعه، ترک تسریع‌شده زمانی تعریف شد که یک بیمار تشدید قابل توجهی را با پنج نقطه یا بیشتر در مقیاس بالینی ترک مواد افیونی ظرف دو ساعت پس از شروع بوپرنورفین نشان داد. محققان دریافتند که علیرغم شیوع بالای مصرف فنتانیل – حدود 76٪ – در بین 1200 نفر مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی، ترک سریع در 9 نفر از 1200 نفر یا 0.76٪ و تنها 0.98٪ از افرادی که از فنتانیل استفاده کرده بودند رخ داده است. میزان ترک رسوبی مشابه با افرادی بود که از هروئین یا داروهای تجویزی بدون فنتانیل استفاده می کردند.

گیل دونوفریو، نویسنده اصلی این مقاله، استاد پزشکی اورژانس در دانشگاه ییل، نیوهون، کانکتیکات، گفت: پزشکان باید بیماران مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی را تشویق کنند که در صورت نیاز به بوپرنورفین مصرف کنند. ما می دانیم که کمتر از 23 درصد از افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی برای آن تحت درمان قرار می گیرند، و ما فقط چند دارو برای اختلال مصرف مواد افیونی داریم که تا به امروز برای ترک مواد افیونی بسیار موثر بوده اند. اگر یکی را برداریم. از این میان، ما شکاف بزرگتری بین نیاز و درمان خواهیم داشت. امیدواریم هم پزشکان و هم بیماران درک کنند که بوپرنورفین یک گزینه ایمن و مؤثر است.»

این یافته‌ها بر اساس شواهد موجود مبنی بر اینکه تجویز بوپرنورفین در بخش‌های اورژانس به افراد کمک می‌کند تا درمان اعتیاد را شروع کنند و اینکه بوپرنورفین با دوز بالاتر (بیش از حد بالای استاندارد 16 میلی‌گرم) بی‌خطر است و در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی که علائم ترک را تجربه می‌کنند، بی‌خطر است و به خوبی قابل تحمل است. آنها همچنین پشتیبانی برای گسترش دسترسی به بوپرنورفین را تقویت می کنند. قوانین اخیر موانع دسترسی، از جمله حذف X-Waiver در دسامبر 2022 را از بین برد، و تلاش‌های سیاستی برای حفظ انعطاف‌پذیری‌های آغاز شده در دوران کووید-19 مربوط به تجویز بوپرنورفین از طریق ارزیابی‌های سلامت از راه دور آغاز شده است.

دکتر ربکا جی بیکر، مدیر NIH HEAL Initiative، گفت: بخش اورژانس یک نقطه تماس مهم برای ارائه داروها و منابع نجات دهنده برای افرادی است که در معرض خطر مصرف بیش از حد هستند. ما باید با مردم در جایی که در میان بحران مرگبار مصرف بیش از حد هستند ملاقات کنیم.»

این کار توسط شبکه کارآزمایی‌های بالینی NIDA (UG1DA015831-18S7)، یک کنسرسیوم سراسری با هدف آزمایش مداخلات مصرف دارو و ارائه درمان‌های مبتنی بر شواهد به جمعیت‌های مختلف بیماران پشتیبانی شد. پشتیبانی اضافی توسط NIH HEAL Initiative ارائه شد.