Celia Kjaerby نویسنده این مطالعه، PhD، استادیار مرکز اعصاب ترجمه دانشگاه می گوید: “هر بار که در نیمه های شب از خواب بیدار می شوم، فکر می کنم – آه، خوب، احتمالاً خواب عالی برای تقویت حافظه داشتم.” .
این یافته‌ها به آنچه در مغز در طول خواب اتفاق می‌افتد بینش می‌افزاید و ممکن است راه را برای درمان‌های جدید برای کسانی که اختلالات خواب دارند هموار کند.
سطوح نورآدرنالین هر 30 ثانیه در طول خواب غیر سریع چشم (NREM) مانند امواج افزایش و کاهش می یابد. در هر “قله” مغز برای مدت کوتاهی بیدار است و در هر “دره” در خواب است. به طور معمول، این بیداری ها آنقدر کوتاه هستند که سوژه خواب متوجه نمی شود. اما هرچه این افزایش بیشتر باشد، بیداری طولانی‌تر می‌شود – و احتمال بیشتری وجود دارد که خواب‌آلود متوجه شود.
Kjaerby می‌گوید: «ما نشان داده‌ایم که میزان این دوک‌های خواب فوق‌العاده افزایش‌دهنده، و نه خواب REM، تعیین می‌کند که چقدر تجربیاتی را که قبل از خواب داشته‌اید به خاطر می‌آورید.
هنوز به یاد دارم که اولین ردپایی را دیدم که نشان دهنده فعالیت مغزی سیستم استرس نوراپی نفرین در طول خواب بود. ما نمی توانستیم چشمان خود را باور کنیم. «همه فکر می کردند که سیستم ساکت خواهد بود. و اکنون متوجه شده‌ایم که ریزمعماری خواب را کاملاً کنترل می‌کند.»
وقتی می‌خوابیم در مغز ما چه اتفاقی می‌افتد: جمع کردن آن با هم
تحقیقات قبلی نشان داده است که نورآدرنالین – هورمونی که در هنگام استرس افزایش می‌یابد، اما به شما کمک می‌کند تمرکز داشته باشید – در طول خواب غیرفعال است. بنابراین، محققان از مشاهده سطوح بالای آن در مغز جوندگان خواب شگفت زده شدند.
محققان مشاهده کردند که دره های عمیق با بیداری طولانی تری همراه بود. بنابراین، هر چه دره طولانی‌تر باشد، بیداری طولانی‌تر است – و حافظه بهتر تقویت می‌شود. این بدان معناست که اگرچه خواب بی قرار خوب نیست، اما بیدار شدن کوتاه مدت ممکن است بخشی طبیعی از مراحل خواب مرتبط با حافظه باشد و حتی ممکن است به این معنی باشد که شما خوب خوابیده اید.
Kjaerby می‌گوید: «این‌ها نوسان‌های کوتاهی از فعالیت مغز هستند که با تثبیت حافظه مرتبط هستند». گاهی اوقات یک “دره عمیق” وجود دارد که 3 تا 5 دقیقه طول می کشد و منجر به دوک های خواب بیشتر می شود. محققان خاطرنشان کردند موش هایی که عمیق ترین دره ها را داشتند نیز بهترین حافظه را داشتند.
کیاربی می‌گوید: «این یک معما باقی می‌ماند که چرا سیستم مایع در هنگام خواب بسیار فعال است. ما معتقدیم که این بیداری های کوتاه به طور بالقوه می تواند کلید پاسخ به این سوال باشد.
منبع
در طول دره ها، یا زمانی که نوراپی نفرین کاهش می یابد، به اصطلاح دوک های خواب رخ می دهد.
Kjaerby می‌گوید: یافته‌ها با داده‌های بالینی قبلی مطابقت دارد که نشان می‌دهد ما تقریباً 100 بار در شب بیدار می‌شویم، عمدتاً در مرحله 2 خواب NREM (مرحله خواب غنی از دوک دوکی).
امواج نورآدرنالین
این مطالعه که روی موش ها انجام شد، نشان داد که نورآدرنالین ناقل استرس، بارها در شب مغز را بیدار می کند. این «ریزانگیختگی‌ها» با تثبیت حافظه مرتبط بودند، به این معنی که به شما کمک می‌کنند رویدادهای روز قبل را به خاطر بسپارید. در واقع، این تحقیق نشان می‌دهد که هرچه در طول یک ریزانگیختگی «بیدارتر» باشید، حافظه بهتر تقویت می‌شود.
Kjaerby می گوید، با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد این بیداری های کوچک مورد نیاز است. او اشاره می کند که پروفسور Maiken Nedergaard، MD، نویسنده دیگر این مطالعه، دریافته است که مغز مواد زائد را از طریق یک سیستم مایع شستشو پاک می کند.