شواهد در مورد نقش تغذیه در باروری/ناباروری به سرعت در حال تکامل است، اما در حال حاضر، داده های موجود برای حمایت کامل از پزشکان متخصص در ارائه پیشنهادات تغذیه ای به زوج های نابارور کافی نیست.“
اسیدهای چرب غیراشباع امگا 3 (ω-3 PUFA) و امگا 6 (ω-6) PUFA در انواع مختلف محصولات غذایی یافت می شوند. برای این منظور، ω-3 PUFA ها اغلب در ماهی هایی مانند سالمون، ماهی خال مخالی، ساردین و ماهی تن، و همچنین آجیل، دانه ها و روغن های گیاهی یافت می شوند. در مقایسه، ω-6 PUFA که در مغزها، دانه ها و روغن ها نیز یافت می شود، اغلب در گوشت طیور، ماهی و تخم مرغ وجود دارد.
به نظر می رسد مصرف کربوهیدرات و تجزیه آن نیز عملکرد تخمدان را تنظیم می کند. در واقع، خطر ناباروری تخمکگذاری در میان زنانی که کربوهیدرات بیشتری مصرف میکردند، در مقایسه با زنانی که کمترین پنجک کربوهیدرات دریافتی را داشتند، در مطالعه سلامت پرستاران II (NHS II) در سال 2009، حدود 80 درصد بیشتر بود.
GL را می توان با مصرف کربوهیدرات های غیرقابل هضم پیچیده تر، مانند آنهایی که در فیبرهای غذایی محلول یا محصولات غذایی غلات کامل یافت می شود، کاهش داد. مصرف بیشتر غلات کامل با افزایش نرخ بارداری و تولد زنده مرتبط است. به همین ترتیب، مصرف سبزیجات بیشتر باعث بهبود کیفیت جنین به دنبال تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) شده است.
در مطالعه حاضر، محققان رابطه پیچیده بین تغذیه و باروری را با تمرکز ویژه بر کربوهیدرات ها، پروتئین ها و اسیدهای چرب بررسی می کنند.
کربوهیدرات ها
ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن و باردار شدن از نظر بالینی پس از 12 ماه رابطه جنسی محافظت نشده تعریف می شود. برآوردهای کنونی نشان می دهد که 15 تا 20 درصد از زوج ها در سراسر جهان ناباروری را تجربه می کنند.
کربوهیدرات ها که منبع اولیه انرژی در انسان هستند، مسیر متابولیک گلوکز و کنترل گلوکز با واسطه انسولین را تنظیم می کنند. کربوهیدرات ها از مونوساکاریدها یا قندهای ساده تا مولکول های پیچیده مانند پلی ساکاریدهای دیواره سلولی گیاهی و الیگوساکاریدهای خاص را شامل می شود. شاخص گلیسمی (GI) و بار گلیسمی (GL) مقادیری هستند که نشان دهنده تأثیر کربوهیدرات ها بر سطح قند خون هستند.
شواهد قابل قبولی وجود دارد که نشان می دهد پروتئین های حیوانی بر باروری زنان تأثیر می گذارد، برخلاف پروتئین های گیاهی، که نشان می دهد منبع پروتئین ممکن است عامل تعیین کننده مهمی در موفقیت باروری باشد.“
چربی ها
افزایش نرخ ناباروری باعث شده است که محققان به طور فزاینده ای به شناسایی شیوه زندگی قابل تغییر و عوامل محیطی که ممکن است بر سلامت باروری تأثیر بگذارند علاقه مند شوند. تأثیر بالقوه برخی از الگوهای غذایی، مانند رژیم های مدیترانه ای و غربی، و غذاهای خاص بر ناباروری نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.
مطالعه: تغذیه، باروری زنان و نتایج لقاح آزمایشگاهی اعتبار تصویر: Prostock-studio / Shutterstock.com
معرفی
مصرف لبنیات و سویا با نتایج بهتر در طول IVF مرتبط است. این به این دلیل است که سویا حاوی فیتواستروژن است، دسته ای از ایزوفلاون ها با ساختاری شبیه به استروژن که فعالیت استروژنی ضعیفی را از طریق اتصال به گیرنده استروژن نشان می دهد.
تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط تغذیه با افزایش قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز و در چه سطوحی برای درک بهتر تأثیر آن بر عملکرد تولید مثل مورد نیاز است.