در پنج سال گذشته، محققان الگوریتمهایی را برای اندازهگیری علائم حیاتی دیگر، از جمله میزان تنفس از فاصله 50 متری، اشباع اکسیژن، دما، و زردی در نوزادان توسعه دادهاند.
پروفسور جوان چال، مهندس سنجش از دور UniSA
دانشگاه استرالیای جنوبی
در مقاله جدیدی که در اختراعاتمحققان این تکنیک را توصیف می کنند که شامل فیلمبرداری از یک فرد از فاصله کوتاه به مدت 10 ثانیه و استخراج سیگنال های قلبی از دو ناحیه در پیشانی با استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی است.
مرجع مجله:
منبع:
به لطف تکنیک ابداعی که توسط محققان استرالیایی و عراقی نشان داده شده است، اندازه گیری فشار خون با استفاده از دوربین دیجیتال می تواند به زودی به یک امر عادی تبدیل شود..
مهندسان دانشگاه استرالیای جنوبی و دانشگاه فنی میانه بغداد با استفاده از همان فناوری بهداشت از راه دور که برای نظارت بر علائم حیاتی سلامت از راه دور پیشگام بودند، یک سیستم غیر تماسی برای اندازه گیری دقیق فشار سیستولیک و دیاستولیک طراحی کرده اند.
فناوری غیر تماسی آنها نیز در طول همه گیری همه گیر در ایالات متحده به کار گرفته شد تا علائم COVID-19 را از راه دور بررسی کنند.
محققان ادعا می کنند که می تواند جایگزین روش ناراحت کننده و دست و پا گیر موجود برای بستن یک کاف بادی به بازو یا مچ دست بیمار شود.
قرائتهای سیستولیک و دیاستولیک در مقایسه با دستگاه موجود (فشق سنج دیجیتال) که برای اندازهگیری فشار خون استفاده میشود، حدود 90 درصد دقیق بود که خود در معرض خطا است.
آزمایش ها بر روی 25 نفر با رنگ پوست های مختلف و تحت شرایط نوری متغیر انجام شد که بر محدودیت های گزارش شده در مطالعات قبلی غلبه کرد.
پروفسور جاوان چاهل، مهندس سنجش از دور UniSA میگوید: «پایش فشار خون برای شناسایی و مدیریت بیماریهای قلبی عروقی، عامل اصلی مرگومیر جهانی، که مسئول تقریباً 18 میلیون مرگ در سال 2019 است، ضروری است.
این فناوری پیشرفته از سال 2017، زمانی که تیم تحقیقاتی UniSA و عراق الگوریتمهای پردازش تصویر را نشان دادند که میتواند ضربان قلب انسان را از ویدیوی پهپاد استخراج کند، راه طولانی را طی کرده است.
علاوه بر این، در 30 سال گذشته، تعداد بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا از 650 میلیون نفر به 1.28 میلیارد نفر در سراسر جهان رسیده است. بخش بهداشت به سیستمی نیاز دارد که بتواند فشار خون را به دقت اندازه گیری کند و خطرات قلبی عروقی را در زمانی که تماس فیزیکی با بیماران ناامن یا دشوار است، مانند زمان شیوع اخیر کووید، ارزیابی کند. اگر بتوانیم این تکنیک را کامل کنیم، به مدیریت یکی از جدی ترین چالش های سلامتی که جهان امروز با آن مواجه است کمک خواهد کرد.