به نظر می رسد که BA.2.75 در مقایسه با BA.2 در برابر هر دو نوع سرم ایمنی، مقاومت خنثی سازی افزایش یافته است. هر دو زیرگروه Omicron در مقایسه با سویه اجدادی D614G به شدت به nAbs مقاوم بودند. تنها تعداد کمی از نمونه‌های HCW دارای تیتر خنثی‌سازی 50% (NT50) بیش از حد تعیین مقدار پس از دو دوز واکسن mRNA بودند.
در میان گونه‌های مختلف SARS-CoV-2 شناسایی‌شده، قابل‌توجه‌ترین آنها اغلب انواع فرار ایمنی بودند که به ترتیب پس از عفونت طبیعی و واکسیناسیون می‌توانند باعث عفونت مجدد و عفونت‌های جدید شوند. انواع دیگری که قادر به انتقال سریعتر و گسترده تر یا بیماری های خطرناک تر هستند، به عنوان گونه های نگران کننده SARS-CoV-2 (VOCs) نامیده می شوند.
مدل‌سازی ساختاری حالت‌های بالقوه‌ای را نشان داد که توسط آن این جهش‌های کلیدی بر ساختار و تعاملات اکتودومین سنبله یا RBD در مجتمع گیرنده BA.2.75 در مقایسه با مجتمع‌های گیرنده سنبله BA.1/BA.2 تأثیر می‌گذارند.
نتیجه گیری
مطالعه: فرار از پاسخ های آنتی بادی خنثی کننده توسط SARS-CoV-2 BA.2.75 Variant. اعتبار تصویر: Sternfahrer / Shutterstock.com
مقدمه
نوع SARS-CoV-2 Omicron جدیدترین VOC است که شناسایی شده است. چندین زیرمتغیر Omicron در حال حاضر در گردش هستند که امواج متعدد Omicron را از زمان ظهور اولیه ثبت کرده اند. اینها شامل BA.1 اولیه و به دنبال آن BA.2 است که دومی با مزایای بیولوژیکی خاص همراه است.
مطالعات بیشتر باید بررسی کند که BA.2.75 چگونه به nAbs ناشی از واکسن های تقویت کننده دو ظرفیتی جدیدتر پاسخ می دهد. علاوه بر این، روش‌های تجربی که ساختار این پروتئین‌ها را با دقت بیشتری نشان می‌دهند، مانند کریستالوگرافی اشعه ایکس یا میکروسکوپ کریو الکترونی، برای کمک به توضیح این یافته‌ها و تجزیه و تحلیل جهش‌زایی عملکردی مورد نیاز خواهند بود.
یک جدید میزبان سلولی و میکروب این مطالعه به این موضوع می پردازد که چگونه جهش های فرار ایمنی به یک نوع جدید SARS-CoV-2 اجازه می دهد تا از آنتی بادی های خنثی کننده فرار کند و باعث ایجاد عفونت های پیشرفت در بین جمعیت های ایمنی شود.
یافته های مطالعه نشان می دهد که BA.2.75 ممکن است دارای جهش های جبرانی برای فرار از آنتی بادی های خنثی کننده و در عین حال افزایش اتصال گیرنده سنبله باشد. جهش G446S بر اپی توپی متفاوت از R493Q تأثیر می گذارد و باعث ایجاد مانع فضایی برای اتصال nAb می شود. نتیجه ممکن است تغییر حساسیت به nAbs کلاس II و III باشد.
Omicron کاهش همجوشی، افزایش همجوشی بین ویروس و غشای سلولی برای انجام ورود ویروس به سلول هدف میزبان را نشان می دهد. در حالی که این در مورد همه زیرگروه‌های Omicron صادق است، BA.2.75 از BA.2 همجوشی‌تر است و دو برابر بزرگ‌تر از BA.2 تولید می‌کند.
محققان جهش های G446S و N460K و همچنین جهش برگشتی R493Q را به عنوان مسئول افزایش فرار nAb با BA.2.75 در مقایسه با BA.2 شناسایی کردند. R493Q اپی توپ های خنثی کننده را حداقل تا حدی در مقایسه با از دست دادن آنها در BA.2 به BA.2.75 بازمی گرداند.
مطالعه حاضر با هدف بررسی این جنبه از BA.2.75 با استفاده از آنتی بادی های خنثی کننده (nAbs) در سرم کارکنان مراقبت های بهداشتی (HCWs) واکسینه شده با واکسن های پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA)، دوزهای اولیه یا تقویت کننده، و همچنین بیماران بستری در بیمارستان در طول Omicron انجام شد. موج
یافته های مطالعه
بیماری همه گیر کروناویروس 2019 (COVID-19) به طور مستقیم از طریق تأثیر آن بر سلامت انسان و به دلیل اقدامات غیردارویی انجام شده برای کاهش شیوع آن، ویرانی بزرگی را در سراسر جهان ایجاد کرد. پس از یک سال قرنطینه، فاصله گذاری اجتماعی، پوشیدن ماسک و تعطیلی مشاغل و موسسات آموزشی، انواع مختلفی از سندرم حاد تنفسی شدید ویروس کرونا (SARS-CoV-2) به‌سرعت در بخش‌های مختلف کشور ظاهر شد. جهان
جهش N460K در BA.2.75 می تواند تشکیل سینسیشیا را تقویت کند، شاید از طریق برهمکنش آن با گیرنده گلیکان که ممکن است در تنظیمات آزمایشگاهی معمولی از تشخیص فرار کند. گلیکان های دیگری که در نزدیکی چندین جهش یافت شده در این زیرگروه Omicron یافت می شوند، به تقویت شبکه فعل و انفعالات آبگریز کمک می کنند، بنابراین ساختار پروتئین و اتصال آن به گیرنده را تثبیت می کنند.
با استفاده از تجزیه و تحلیل جهش، محققان دریافتند که این مربوط به جهش N460K است. علاوه بر این، این جهش احتمالاً پردازش سنبله را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش 40 و 70 درصدی نسبت زیرواحدهای S1 و S2 در مقایسه با پروتئین اسپیک می‌شود.
مرجع مجله:
- کو، پی، ایوانز، جی پی، ژنگ، ی.، و همکاران. (2022). فرار از پاسخ های آنتی بادی خنثی کننده توسط SARS-CoV-2 BA.2.75 Variant. میزبان سلولی و میکروبه. doi:10.1016/j.chom.2022.09.015.
در مقابل، به نظر می‌رسد که یک دوز تقویت‌کننده ظرفیت خنثی‌سازی را در برابر Omicron، صرف نظر از متغیرهای فرعی، بازیابی می‌کند. با این حال، پاسخ خنثی کننده در برابر BA.2.75 در مقایسه با D614G پنج برابر ضعیف تر و در برابر BA.2 و BA.2.12.1 چهار برابر ضعیف تر بود. با وجود این، BA.2.75 با قدرت بیشتری نسبت به BA.4 یا BA.5 خنثی شد که در مقایسه با D614G 10 برابر فرار نشان داد.
دو یا سه دوز واکسن تیترهای nAb را در برابر BA.2.75 به ترتیب دو و پنج برابر کمتر از D614G افزایش داد. در بیماران واکسینه نشده، هر دو خنثی سازی قابل مقایسه ای را نشان دادند، همانطور که BA.2 نشان داد.
BA 2.75 اکنون در آسیای جنوب شرقی در حال گسترش است. با این حال، در کشورهای دیگر در سراسر جهان نیز شناسایی شده است. این زیر متغیر شامل نه جهش سنبله است که تعدادی از آنها در دامنه اتصال گیرنده (RBD) قرار دارند که ممکن است ویژگی های فرار ایمنی آن را هدایت کند.
BA.2 به چندین زیرمجموعه تبدیل شده است، از جمله BA 2.12.1 و BA 2.75 که قبلاً غالب بودند، که از آن زمان با BA.4 و BA.5 جایگزین شده‌اند. هر دو BA.4 و BA.5 دارای پروتئین اسپایک و جهش L452R هستند که با درجه بالایی از مقاومت آنتی بادی خنثی کننده همراه است.
به دنبال عفونت متوسط تا شدید Omicron، پاسخ nAb کمتر از سه دوز واکسن، از جمله تقویت کننده mRNA بود. در این نمونه ها، BA.2 و BA.2.75 مقاومت مشابهی نسبت به nAbs داشتند. خنثی سازی در برابر BA.4/5 بسیار کمتر بود.