حتی دوره های کوچک ورزش از بیماری قلبی، سرطان محافظت می کند

محققان همچنین مشاهده کردند که مرگ و میر ناشی از همه علل و سرطان به طور مشابه با سطوح توصیه شده PA هوازی متوسط ​​تا شدید مرتبط است. در مقابل، مرگ و میر CVD ارتباط قوی تری با CI باریک تر برای همان سطوح PA داشت. به همین ترتیب، ارتباط برای برخی از سرطان ها، به عنوان مثال، سرطان سر و گردن و لوسمی میلوئید قوی تر بود، در حالی که این ارتباط برای سرطان کلیه ناچیز بود. جالب است که مطالعات قبلی صرفاً بر روی PA در اوقات فراغت متمرکز بودند تا اثرات مضر آن را بر سرطان پروستات نشان دهند، در حالی که نتایج مطالعه فعلی چنین ارتباطی را نشان نداد.

به طور کلی، مطالعه حاضر ارتباط وابسته به دوز را بین افزایش PA غیر شغلی و مرگ و میر ناشی از سرطان، CVD و سرطان نشان داد. به نظر می رسد که این قوی ترین برای مرگ و میر همه علل و CVD و ضعیف تر در سرطان، بسته به محل سرطان است.

نتایج مطالعه نشان داد که افزایش اندک تا 17.5 میلی‌متر ساعت در هفته در PA غیر شغلی می‌تواند بسیار سودمند باشد. در سطح جمعیت، 150 دقیقه در هفته PA هوازی متوسط ​​تا شدید می تواند به کاهش 16 درصد از کل مرگ و میرهای زودرس کمک کند. این نشان می دهد که توصیه های فعلی PA از 150 تا 300 دقیقه در هفته PA هوازی متوسط، معادل 75 تا 150 دقیقه در هفته PA هوازی شدید، می تواند تقریباً حداکثر فواید را داشته باشد. با این حال، ارتباط دوز-پاسخ نشان داد که نیمی از سطوح توصیه شده PA نیز می تواند به دستیابی به مزایای سلامتی قابل توجه کمک کند. بنابراین، پیام‌های بهداشت عمومی باید کمتر بر توصیه‌های مبتنی بر آستانه برای PA تأکید کند.

تمام مطالعاتی که معیارهای ورود را برآورده کردند، PA اوقات فراغت را به تنهایی یا در ترکیب با انواع خاصی از فعالیت مورد بررسی قرار دادند. به گفته نویسندگان، آنها به قدری داده های قرار گرفتن در معرض PA را هماهنگ کردند که پایه شواهد گسترده تری برای 17 مورد از 22 پیامد سلامتی به دست آورد. علاوه بر این، این اولین متاآنالیز است که ارتباط دوز-پاسخ را برای نه سرطان محل خاص تخمین می‌زند.

i) مرگ و میر تجمعی به طور جداگانه برای همه علل، CVD و سرطان.

iii) بروز تجمعی همه سرطان‌های کشنده و غیرکشنده، مانند سرطان رکتوم، بر اساس معیارهای از پیش تعیین‌شده انتخاب شده‌اند.

محققان پایگاه‌های داده‌های Scopus، PubMed و Web of Science را برای یافتن مطالعات همگروهی آینده‌نگر که سطوح PA را در بزرگسالان (بیش از 18 سال) بدون شرایط از قبل موجود در حداقل سه سطح قرار گرفتن در معرض منظم گزارش می‌کردند، بررسی کردند تا تخمین‌های خطر را برای همه پیامدهای مورد بررسی گزارش کنند. .

مانند تمام متاآنالیزها، یک بازبین هر مطالعه شامل را غربالگری کرد و پس از آن یک بازبین دوم که به طور مستقل کار می کرد، یک بررسی مضاعف انجام داد. این تیم تمام داده‌های مرتبط را از مطالعات شامل، از همه مهم‌تر، قرار گرفتن در معرض PA و ارزیابی‌های پیامد استخراج کردند. آن‌ها اطلاعاتی را برای هر دسته قرار گرفتن در معرض PA استخراج کردند تا حجم PA، تعداد موارد و شرکت‌کنندگان، به علاوه سال‌های پیگیری، همراه با برآورد خطر را تعیین کنند.