کووید طولانی که به عنوان عواقب پس از حاد COVID-19 (PASC) نیز شناخته می شود، به عنوان مجموعه ای از علائم و نشانه های مربوط به چندین سیستم اندامی که پس از یک دوره اولیه COVID-19 باقی می مانند، تعریف می شود.
موارد کووید-19 در هنگ کنگ میزان بیشتری از آسیب کبدی را نشان دادند، در حالی که موارد در بریتانیا شیوع بیشتری از فلج بل، MI و سکته داشتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل حساسیت با تجزیه و تحلیل اولیه سازگار بود.
پیامدها شامل بروز حوادث قلبی عروقی اصلی (تعریف شده به عنوان یک پیامد مرکب از بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی و نارسایی قلبی)، انفارکتوس میوکارد (MI)، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، بیماری عروق کرونر، فلج بل، سندرم دیسترس تنفسی حاد بود. (ARDS)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، آنسفالیت، اضطراب و مرگ و میر و غیره. اگر قبلاً هر یک از این پیامدها تشخیص داده شده بود، افراد از مطالعه حذف شدند.
در مجموع، این مطالعه افزایش مداوم در بروز عواقب مختلف و مرگ و میر ناشی از همه علل پس از COVID-19 حاد در بریتانیا و هنگ کنگ را گزارش کرد.
علاوه بر این، چندین عامل مخدوش کننده اندازه گیری نشده ممکن است سوگیری را معرفی کرده باشند. علاوه بر این، خطر علائم خفیف و مزایای بالقوه دوز چهارم واکسن در برابر PASC به دلیل محدودیت‌های اندازه نمونه بررسی نشد.
مطالعه: پیامدهای طولانی مدت پس از حاد عفونت COVID-19: یک مطالعه همگروهی گذشته نگر و چند پایگاه داده در هنگ کنگ و بریتانیا. اعتبار تصویر: RalfLiebhold/Shutterstock.com
زمینه
محققان افزایش بروز PASC را گزارش کردند که بر سیستم های قلبی عروقی، روانپزشکی، نفرولوژیک، تنفسی و کبدی در میان بیماران در بریتانیا و هنگ کنگ تأثیر می گذارد.
افراد بدون تست کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) با سندرم حاد تنفسی حاد مثبت به عنوان کنترل عمل کردند. افراد کنترل بر اساس جنسیت و سال تولد با موارد COVID-19 مطابقت داشتند.
رگرسیون خطر متناسب کاکس برای محاسبه نسبت خطر و فاصله اطمینان 95 درصد نتایج استفاده شد.
همه افراد تا زمان وقوع پیامد(ها) یا مرگ، هر کدام که اول بود، پیگیری شدند. تاریخ شاخص تاریخ 21 روز پس از اولین تشخیص COVID-19 بود. علاوه بر این، این تیم از سال 2016 داده های مراقبت بهداشتی طولی ناشناس را جمع آوری کرد.
در تجزیه و تحلیل حساسیت، محققان تاریخ شاخص را مجدداً 30 یا 90 روز پس از تشخیص تعریف کردند. آنها مرگ و میر ناشی از همه علل را تنظیم کردند و افراد مبتلا به چندین تشخیص کووید-19 را حذف کردند.
بیماران 18 ساله یا بالاتر با تشخیص COVID-19 تایید شده آزمایشگاهی واجد شرایط ورود بودند. بیماران COVID-19 بین آوریل 2020 و مه 2022 از HKHA و بین مارس 2020 تا مه 2021 از UKB شناسایی شدند.
افراد HKHA و UKB به ترتیب برای میانگین 146 و 243 روز پیگیری شدند. حدود 0.8٪ از بیماران COVID-19 در HKHA و هیچ یک از UKB حداقل 30 روز بعد دوباره تشخیص داده نشدند.
زنان، بیماران مسن‌تر، مبتلایان به بیماری شدید یا چند بیماری، و کسانی که کمتر از دو دوز واکسن دریافت می‌کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به PASC قرار داشتند.
در مطالعه حاضر، محققان خطر عواقب طولانی مدت را در بازماندگان COVID-19 در هنگ کنگ و بریتانیا مشخص کردند. محققان سوابق پزشکی الکترونیکی بیماران را از Biobank UK (UKB) و HK Hospital Authority (HKHA) به دست آوردند.
محققان 535186 بیمار COVID-19 را از HKHA و 16400 بیمار را از بریتانیا شناسایی کردند. حدود 47 درصد از بیماران مرد بودند. میانگین سنی افراد HKHA و UKB به ترتیب 1/54 و 1/68 سال بود.
موارد COVID-19 در مقایسه با گروه شاهد، خطر بالای فیبریلاسیون دهلیزی، DVT، نارسایی قلبی، ARDS، بیماری مزمن ریوی، اختلال اضطراب، PTSD، تشنج، بیماری حاد کلیوی، بیماری کلیوی مرحله نهایی، بیماری بینابینی ریه، پانکراتیت را نشان دادند. ، مرگ و میر قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر و مرگ و میر ناشی از همه علل. بروز حوادث قلبی عروقی عمده در UKB و HKHA بالاتر بود.
محدودیت‌های این مطالعه شامل تشخیص سوگیری یا نشانه‌گذاری و عدم تشخیص موارد بدون علامت COVID-19، از جمله موارد دیگر است.
نویسندگان وزن‌دهی درمان احتمال معکوس را از طریق نمرات تمایل برای حسابداری عوامل مخدوشگر اعمال کردند. برای برآورد نمرات تمایل از مدل های رگرسیون لجستیک استفاده شد. نرخ بروز پیامدها محاسبه شد.
تجزیه و تحلیل‌های زیرگروه نشان داد که بیماران مبتلا به کووید-19 شدید، زنان، دریافت‌کنندگان کمتر از دو دوز واکسن، بیماران مسن‌تر (65 یا بالاتر)، و بیماران با CCI 4 یا بالاتر در معرض خطر PASC بالاتری نسبت به سایرین قرار داشتند.
نتیجه گیری
کووید طولانی مدت به عنوان یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی ظاهر شده است، با بررسی های سیستماتیک نشان می دهد که تا 80٪ از بازماندگان حداقل از یک علامت پس از حاد COVID-19 رنج می برند. با وجود تلاش‌ها، شواهد حاصل از مطالعات موجود به دلیل تخمین‌های ناهمگن ناسازگار است.
در مورد مطالعه
در آنالیزهای زیرگروهی، افراد بر اساس سن، جنس، وضعیت واکسیناسیون COVID-19 قبل از تاریخ شاخص، شاخص همبودی چارلسون (CCI) و شدت بیماری طبقه بندی شدند.
یافته ها
موارد COVID-19 در هنگ کنگ عمدتاً به دلیل نوع SARS-CoV-2 Omicron بود. خطر مرگ به هر علت در گروه HK کمتر از گروه بریتانیا بود. با این وجود، هر دو گروه خطر PASC مشابهی داشتند.
مطالعه اخیر منتشر شده در مجله eClinicalMedicine خطر عواقب پس از حاد بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) را در بریتانیا (بریتانیا) و هنگ کنگ (هنگ کنگ) ارزیابی کرد.