طبق یک مطالعه جدید توسط محققان UCL، فعالیت بدنی منظم ممکن است با افزایش سن در برابر زوال شناختی محافظت کند، اما این اثر محافظتی ممکن است برای افرادی که خواب کافی ندارند کاهش یابد.
سازمان بهداشت جهانی قبلاً فعالیت بدنی را به عنوان راهی برای حفظ عملکرد شناختی شناسایی کرده است، اما مداخلات باید عادات خواب را نیز در نظر بگیرند تا فواید طولانی مدت برای سلامت شناختی را به حداکثر برسانند.
پروفسور اندرو استپتو (موسسه اپیدمیولوژی و مراقبت های بهداشتی UCL) گفت: شناسایی عواملی که می توانند از عملکرد شناختی در میانسالی و اواخر زندگی محافظت کنند، مهم است زیرا می توانند سال های سلامت شناختی ما را طولانی تر کنند و برای برخی افراد مفید باشند. ، تشخیص زوال عقل را به تاخیر می اندازد.
همچنین به آنها بر اساس فراوانی و شدت فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود امتیاز داده شد و به دو گروه تقسیم شدند: فعالیت بدنی بیشتر (یک سوم امتیاز دهندگان) و فعالیت بدنی کمتر (دو سوم دیگر). عملکرد شناختی بر اساس یک آزمون حافظه اپیزودیک (از شرکتکنندگان میخواهد یک لیست 10 کلمهای را بلافاصله و بعد از تأخیر به خاطر بیاورند) و یک تست روانی کلامی (از شرکتکنندگان میخواهد تا هر تعداد حیوان را که میتوانند در یک دقیقه نام ببرند) ارزیابی شد. .
از نظر محدودیتهای مطالعه، محققان به شرکتکنندگانی که مدت خواب و فعالیت بدنی خود را گزارش میکردند تکیه کردند. به گفته محققان، گامهای بعدی ممکن است تکرار نتایج در جمعیتهای مطالعاتی متنوعتر، بررسی حوزههای شناختی بیشتر و حوزههای بیشتر کیفیت خواب، و استفاده از اقدامات عینی مانند ردیاب فعالیت بدنی پوشیدنی باشد.
آنها دریافتند افرادی که از نظر بدنی فعال تر بودند اما خواب کوتاه داشتند – به طور متوسط کمتر از شش ساعت – به طور کلی کاهش شناختی سریع تری داشتند، به این معنی که بعد از 10 سال عملکرد شناختی آنها برابر با همسالانی بود که فعالیت بدنی کمتری داشتند.
“مطالعات قبلی که چگونگی ترکیب خواب و فعالیت بدنی را برای تأثیرگذاری بر عملکرد شناختی بررسی میکردند، عمدتاً مقطعی بودهاند – فقط بر روی یک عکس فوری در زمان تمرکز میکردند – و ما متعجب بودیم که فعالیت بدنی منظم ممکن است همیشه برای مقابله با اثرات طولانیمدت کافی نباشد. کمبود خواب بر سلامت شناختی.”
افرادی که فعالیت بدنی بیشتری داشتند بدون توجه به مدت زمانی که در شروع مطالعه می خوابیدند، عملکرد شناختی بهتری داشتند. این در طول دوره 10 ساله تغییر کرد، به طوری که افراد کوتاه مدت (کمتر از شش ساعت) که از نظر جسمی فعال بودند، زوال شناختی سریع تری را تجربه کردند.
مرجع مجله:
دکتر میکایلا بلومبرگ، نویسنده اصلی این مقاله (موسسه اپیدمیولوژی و مراقبت های بهداشتی UCL) گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که خواب کافی ممکن است برای ما لازم باشد تا از مزایای شناختی کامل فعالیت بدنی بهره مند شویم. این نشان می دهد که چقدر مهم است که خواب و بدن را در نظر بگیریم. هنگام فکر کردن به سلامت شناختی با هم فعالیت کنید.
برای این مطالعه، محققان از دادههای مطالعه طولی انگلیسی پیری (ELSA)، یک مطالعه همگروهی نماینده ملی جمعیت انگلیسی استفاده کردند. از شرکت کنندگان پرسیده شد که در یک شب به طور متوسط چه مدت می خوابند و به سه گروه خواب کوتاه (کمتر از شش ساعت)، بهینه (شش تا هشت ساعت) و طولانی (بیش از هشت ساعت) تقسیم شدند.
این مطالعه مطابق با تحقیقات قبلی نشان داد که خوابیدن بین شش تا هشت ساعت در شب و سطوح بالاتر فعالیت بدنی با عملکرد شناختی بهتر مرتبط است.
این تحقیق توسط شورای تحقیقات اقتصادی و اجتماعی بریتانیا تامین مالی شد.
این مطالعه، منتشر شده در Lancet سالم ماندگاری، عملکرد شناختی را در طول 10 سال در 8958 فرد 50 ساله و بالاتر در انگلستان بررسی کرد. تیم تحقیقاتی بررسی کردند که چگونه ترکیبهای مختلف عادات خواب و فعالیت بدنی ممکن است بر عملکرد شناختی افراد در طول زمان تأثیر بگذارد.