دانشمندان پروتئین SARS-CoV-2 و عامل فعال کننده پلاکت را بررسی می کنند

از

در مطالعه اخیر منتشر شده در IUBMB ژورنال، محققان ارتباط بین فاکتور فعال کننده پلاکت (PAF) و سندرم حاد تنفسی شدید ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) را ارزیابی کردند.

مطالعه: شناسایی SARS-CoV-2 در بافت های مختلف انسانی. اعتبار سنجی تکنیک های ایمونوهیستوشیمی و qPCR در بافت ها و سیتولوژی پارافین جاسازی شده اعتبار تصویر: PHOTOCRIO Michal Bednarek/Shutterstock
مطالعه: آیا بین پروتئین SARS-CoV-2 و عامل فعال کننده پلاکت تداخلی وجود دارد؟ اعتبار تصویر: PHOTOCRIO Michal Bednarek/Shutterstock
به طور کلی، یافته‌های مطالعه نشان داد که واکسیناسیون COVID-19 منجر به افزایش کوتاه‌مدت حساسیت پلاکتی می‌شود، در درجه اول زمانی که PAF به عنوان آگونیست استفاده می‌شود.



منبع

این تیم همچنین نمونه‌های خونی از شریان اصلی گوش خرگوش‌های نر سفید کالیفرنیا را قبل از جداسازی پلاکت‌ها در نمونه‌ها به‌دست آوردند. علاوه بر این. PAF با قرار دادن عصاره PAF خارج سلولی و PAF داخل سلولی به جداسازی کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) تعیین شد. غلظت PAF با ارزیابی فعالیت تجمعی به سمت پلاکت‌های خرگوش شسته (WRP) برآورد شد.

نتایج

این تیم همچنین مشاهده کردند که انکوباسیون پلاکت های افراد واکسینه نشده به مدت 10 دقیقه با پروتئین S ویروسی تجمع hPRP را تحریک نمی کند. انکوباسیون hPRP به مدت یک دقیقه با پروتئین S کاهش وابسته به دوز تجمع را بین 50 تا 90 درصد نشان داد. هنگامی که پروتئین S کمی قبل از موج ثانویه تجمع ناشی از PAF اضافه شد، حذف کامل فاز ثانویه رخ داد. از سوی دیگر، هنگامی که پروتئین S 10 ثانیه پس از القای تجمعات مختلف توسط PAF اضافه شد، کاهش وابسته به دوز تجمع وجود داشت که بین 39٪ تا 65٪ بود. علاوه بر این، قبل از انکوباسیون hPRP با پروتئین S به مدت 10 دقیقه بر تجمع دو فازی ناشی از PAF تأثیری نداشت.

علاوه بر این، تیم دریافت که انکوباسیون پلاکت‌های به‌دست‌آمده از افراد غیر واکسینه شده با پروتئین S ویروسی به مدت 10 دقیقه باعث تجمع hPRP نمی‌شود. علاوه بر این، تجمع دو فازی ناشی از PFAF تحت تأثیر انکوباسیون hPRP با پروتئین S به مدت یک دقیقه قرار نگرفت. با این حال، زمانی که پروتئین S به ترتیب 10 ثانیه پس از PFAF و قبل از شروع موج دوم تجمع اضافه شد، 29% و 64% افزایش در تجمع مشاهده شد.

پلاکت ها نقش مهمی در ترومبوز و هموستاز دارند و تجمع آنها به طور گسترده در بین بیماران مبتلا به کروناویروس 2019 (COVID-19) به عنوان پاسخ به کلاژن، ترومبین و آدنوزین دی فسفات (ADP) گزارش شده است. علاوه بر این، مطالعات مختلف تحریک فاکتور نکروز تومور-α (TNF-α)، فاکتور پلاکتی 4 (PF4)، اینترلوکین 1β (IL-1β) و IL-8 را از پلاکت ها توسط پروتئین SARS-CoV-2 S گزارش کرده اند.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان تأثیر واکسن اسید ریبونوکلئیک پیام رسان COVID-19 (mRNA) را بر پاسخ تجمعی پلاسمای غنی از پلاکت انسانی (hPRP) و اینکه آیا یک پروتئین نوترکیب SSARS-CoV-2 S می تواند تجمع hPRP ناشی از آن را تعدیل کند، ارزیابی کردند. PAF.

نتایج مطالعه نشان داد که تأثیر واکسیناسیون COVID-19 بر تجمع hPRP به آگونیست بستگی دارد. این تیم اشاره کرد که EC50 سطح PAF سه هفته پس از واکسیناسیون کووید-19 به میزان 83 درصد کاهش یافت50 سطوح ADP 29 درصد کاهش یافت و EC50 سطح کلاژن 20٪ کاهش می یابد. علاوه بر این، EC50 غلظت تمام آگونیست های آزمایش شده پس از پنج ماه به سطح اولیه خود بازگشت. قابل ذکر است، تجمع hPRP که توسط TRAP القا شده بود تحت تأثیر واکسیناسیون COVID-19 قرار نگرفت.

این تیم همچنین نمونه های خون را به عنوان یک ضد انعقاد در تری سدیم سیترات و پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) از طریق سانتریفیوژ جمع آوری کردند. گلوله حاصل از سانتریفیوژ بیشتر برای به دست آوردن پلاسمای فقیر از پلاکت (PPP) تریفیوژ شد. تجمع حاصل از غلظت‌های مختلف ADP، PAF، TRAP و کلاژن در PRP انسانی با استفاده از آگرگومتری انتقال نور ارزیابی شد. منحنی تجمع حاصل برای محاسبه غلظت مورد نیاز یک آگونیست خاص برای تحریک 50 درصد تجمع پلاکتی استفاده شد (EC50).

علاوه بر این، تجمع ناشی از ADP تحت تأثیر پروتئین S قرار نگرفت، در حالی که hPRP با پروتئین S به مدت یک دقیقه انکوبه شد، افزایش 15٪ مشاهده شد. تیم همچنین کاهش جزئی 13 درصدی در تجمع ناشی از TRAP را هنگامی که hPRP با پروتئین S به مدت یک دقیقه و زمانی که S 10 ثانیه پس از TRAP اضافه شد، از قبل انکوبه شد، مشاهده کردند.

این تیم آلبومین سرم گاوی کسر V (FV-BSA)، ADP، PAF، کلاژن، و پپتید فعال کننده گیرنده ترومبین (TRAP) را همراه با پروتئین دامنه اتصال گیرنده گیرنده SARS-CoV-2 S (RBD) نوترکیب مشتق شده از HEK293 جمع آوری کردند. محققان نمونه خون را پس از ناشتا بودن یک شبه از شش زن سالم قبل از واکسیناسیون و سه هفته و پنج ماه پس از واکسیناسیون mRNA COVID-19 دریافت کردند. تجزیه و تحلیل مطالعه پس از آن انجام شد که داوطلبان دریافت دومین دوز واکسن را برای ارزیابی تأثیر فعال شدن کامل سیستم ایمنی انسان گزارش کردند.

تأثیر پروتئین SARS-CoV-2 S بر تجمع پلاکتی القا شده توسط آگونیست ها با پیش انکوباسیون پلاکت ها در حضور پروتئین S ویروسی ارزیابی شد، در حالی که مقادیر متفاوتی آگونیست پلاکتی اضافه شد. در برخی از آزمایشات، پروتئین S هنگامی که تجمع ناشی از آگونیست رخ می دهد یا قبل از موج ثانویه تجمع پلاکتی که توسط آگونیست ها ایجاد می شود، اضافه می شود.