دانشمندان کارآیی داروهای مولکولی کوچک را در برابر COVID-19 شدید در شرایط آزمایشگاهی بررسی می کنند

کارآیی مهارکننده‌های مولکول کوچک SYK (تیروزین کیناز مرتبط با طحال)، انتوسپلتینیب و R406 (شکل فعال شده فوستاماتینیب) و مهارکننده‌های فسفوئینوزیتید 3 کیناز (PI3K) با دگزامتازون مقایسه شد. تیترهای Anti-S IgG تولید شد که برای آن تیم SARS-CoV-2 S را با نمونه‌های سرم جمع‌آوری‌شده از بیماران COVID-19 بستری در مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام (UMC) که به SARS-CoV-2 ووهان مبتلا شده بودند انکوبه کردند. سویه Hu-1. سرم در طی بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) به دست آمد. یافته ها در ex vivo آزمایشات BAL (لاواژ برونکوآلوئولار) ماکروفاژهای آلوئول ریوی انسانی به دست آمده فعال شدند.

منبع

نویسندگان مطالعه حاضر قبلاً نشان داده بودند که تیترهای پروتئین ایمونوگلوبولین G (IgG) ضد SARS-CoV-2 S (اسپیک) عمدتاً در عفونت‌های شدید SARS-CoV-2 نقش دارند زیرا باعث بیش فعال شدن ماکروفاژها، مختل کردن یکپارچگی اندوتلیال و القا می‌شوند. تشکیل ترومبوز پاسخ‌های التهابی بیش از حد تولید شده به تیترهای ضد S IgG با گلیکوزیلاسیون ناحیه دنباله قابل متبلور شدن قطعه غیر معمول (Fc) بستگی دارد. توسعه داروهایی که می توانند با التهاب بیش از حد ناشی از آنتی بادی مقابله کنند و همزمان مهار پاسخ های ایمنی ضد SARS-CoV-2 را به حداقل برسانند، می تواند چشم انداز درمانی بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) را گسترش دهد.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان مهارکننده‌های مولکولی کوچکی را شناسایی کردند که با پاسخ‌های التهابی ناشی از آنتی‌بادی در عفونت‌های شدید SARS-CoV-2 مقابله می‌کنند.

انتوسپلتینیب هیچ تاثیری بر اسید پلی‌اینوزینیک: پلی سیتیدیلیک نشان نداد [poly(I:C)]سلول های ماکروفاژ فعال به تنهایی مهارکننده‌های PI3K به غلظت‌های بیشتری (بیش از 10.0 میکرومولار) نسبت به مهارکننده‌های SYK برای مهار 80 درصد anti-S IL-6 نیاز داشتند، و در میان مهارکننده‌های PI3K، Alpelisib به شدت بیان IL-6 را کاهش داد. Duvelisib، یک مهارکننده PI3K-Gamma/Delta بیان IL-6 را با تحریک همزمان کمپلکس های ایمنی آنتی-S و پلی اینوسینیک: پلی سیتیدیلیک اسید کاهش داد. -فقط شرط

Entospletinib به طور انتخابی با واسطه‌های آسیب‌رسان به سد اندوتلیال تولید شده توسط ماکروفاژها بر اثر تحریک SARS-CoV-2 و کمپلکس‌های ایمونولوژیک ضد S مشتق شده از سرم مقابله کرد. ترومبوسیت ها به میزان کمتری به HPMVECs در معرض محیط های حاوی ماکروفاژهای تحت درمان با انتوسپلتینیب تحت پلی اینوزینیک: پلی سیتیدیلیک اسید و سرم می چسبند. مجتمع‌های ایمونولوژیک گلیکوزیله غیر معمول چسبندگی ترومبوسیت را به vWF هم افزایی کردند. Entospletinib افزایش تشکیل ترومبوز را متعادل کرد و حجم ترومبوز را نسبت به کنترل‌های COVA1-18 mAb کاهش داد. Entospletinib و R406 بیان IL-6 را 75٪ تا 95٪ در برابر همه VOCs کاهش دادند.

مهارکننده های متعدد PI3K و SYK با التهاب ناشی از کمپلکس های ایمونولوژیک anti-S مقابله کردند. Entospletinib، یک مهارکننده SYK، به عنوان امیدبخش ترین دارو برای مبارزه با التهاب بیش از حد ناشی از SARS-CoV-2 S IgG، اختلال در یکپارچگی سد اندوتلیال، چسبندگی ترومبوسیت، و تشکیل ترومبوس شناسایی شد. علاوه بر این، انتوسپلتینیب از التهاب بیش از حد ناشی از ضد S IgG ناشی از چندین VOC SARS-CoV-2 جلوگیری کرد. Entospletinib و R406 بیشتر از دگزامتازون، التهاب ضد S را مسدود کردند.

در مطالعه اخیر ارسال شده به bioRxiv* سرور پیش چاپ، محققان کارایی داروهای مولکولی کوچک را در برابر سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) ارزیابی کردند. درونکشتگاهی.

زمینه

علاوه بر این، HPMVECs (سلول‌های اندوتلیال میکروواسکولار ریوی انسان) با MDAMS فعال شده تحت درمان قرار گرفتند و مقاومت الکتریکی ترانس اندوتلیال HPMVEC تحت نظر قرار گرفت. تأثیر داروهای مولکول کوچک قوی بر در موقعیت تشکیل ترومبوز با افزودن پلاکت ها به HPMVEC های فعال شده با محیط ماکروفاژی مورد آزمایش قرار گرفت. چسبندگی پلاکتی زیر جریان به فاکتور فون ویلبراند (vWF)- و کمپلکس‌های ایمونولوژیک IgG هدف‌دار S که توسط COVA1-18 تشکیل شده‌اند، ارزیابی شد. این تیم پاسخ‌های بیش‌التهابی ناشی از کمپلکس‌های ایمنی ضد S IgG انواع مختلف SARS-CoV-2 (VOCs) مانند آلفا، بتا، گاما و دلتا VOC و ووهان-هو-1 را بررسی کردند. نژاد.

نتایج

یکی دیگر از مهارکننده‌های PI3K-Delta، ایده‌الیزیب، بیان IL-6 با واسطه ضد S را متعادل کرد و هیچ تأثیری بر پاسخ‌های ضد SARS-CoV-2 نداشت. در دو بیشترین غلظت، کاهش زنده ماندن و افزایش بیان IL-6 در شرایط تنها پلی‌اینوزینیک: پلی سیتیدیلیک اسید مشاهده شد. یافته‌ها نشان داد که مهارکننده‌های SYK قوی‌تر از مولکول‌های بازدارنده PI3K هستند. مهارکننده‌های PI3K و SYK نسبت به دگزامتازون واکنش‌های ضد التهابی انتخابی بیشتری نشان دادند. Entospletinib و R406 بیان anti-S IL-6 را مهار کردند، که بیان سیتوکین را به غلظت پلی‌اینوزینیک: پلی سیتیدیلیک اسید کاهش داد. پس از فعال سازی کمپلکس های ایمونولوژیک مشتق از سرم، دو مهارکننده SYK قابل مقایسه بودند. ex vivo و درونکشتگاهی بازداری.

یک سنجش فعال‌سازی ماکروفاژ، که قادر به ارزیابی اثربخشی و قدرت ترکیب در برابر پاسخ‌های التهابی ضد S-هدف است، توسعه داده شد و برای غربالگری مولکول‌های بازدارنده مولکول کوچک تحقیقاتی مجاز مورد استفاده قرار گرفت. گزینش پذیری و قدرت در برابر التهاب بیش از حد با واسطه ضد S بر اساس IC تعیین شد.₅₀ مقادیر (نیمه حداکثر غلظت مهاری) برای فعال شدن ماکروفاژها. M-CSF (فاکتور تحریک کننده کلونی ماکروفاژ) و MDAMهای تمایز یافته با IL=10 (اینترلوکین 10) (ماکروفاژهای ماکروفاژ مانند آلوئولی مشتق از مونوسیت) استفاده شد. پاسخ های پیش التهابی ماکروفاژها بر اساس بیان IL-6 ارزیابی شد.

به طور کلی، یافته‌های مطالعه نشان داد که محاصره سیگنالینگ SYK به‌عنوان یک استراتژی مؤثر برای مقابله با بیش فعال‌سازی ماکروفاژهای آلوئولی ناشی از کمپلکس‌های ایمونولوژیکی مشتق از سرم است. Entospletinib امیدوارکننده‌ترین مهارکننده SYK در برابر COVID-19 شدید است.

*اطلاعیه مهم