درمان‌های هدفمند و ترکیب‌های دارویی جدید، نویدبخش درمان لوسمی‌های متعدد هستند

از

این مطالعه توسط Amgen و Takeda Oncology تامین مالی شد. شورت در نقش مشاوره یا مشاوره در تاکدا انکولوژی خدمت کرده است.

Venetoclax با CLIA در بیماران جوانتر مبتلا به AML تازه تشخیص داده شده، MDS پرخطر بسیار موثر است (چکیده 709)

محققان نرخ پاسخ دلگرم کننده ای را در بیماران مسن یا پرخطر مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی (AML) که به تازگی تشخیص داده شده است را مشاهده کردند که با درمان ترکیبی سه گانه آزاسیتیدین، ونتوکلاکس و ماگرولیماب در یک کارآزمایی فاز Ib/II تحت درمان قرار گرفتند. گروه تازه تشخیص داده شده دارای نرخ پاسخ کلی 80٪ (ORR) بود، و میانگین بقای کلی (OS) هنوز در یک پیگیری متوسط ​​9.2 ماهه به دست نیامده بود. ناوال دیور، MD، دانشیار سرطان خون، نتایج مطالعه را در 10 دسامبر ارائه کرد.

این مطالعه توسط Gilead تامین مالی شد. دیور در نقش مشاور Gilead خدمت کرده است.

رژیم پوناتینیب بدون شیمی درمانی به همراه بلیناتوماب در بیماران مبتلا به Ph+ALL تازه تشخیص داده شده موثر است (چکیده 213)

این کارآزمایی 40 بیمار مبتلا به Ph+ALL را که به تازگی تشخیص داده شده بودند، مورد بررسی قرار داد. بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی کنترل نشده یا بیماری های همراه سیستم عصبی مرکزی از نظر بالینی از مطالعه حذف شدند. میانگین سنی شرکت کنندگان 56 سال بود.

محققان مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس یافته‌های قانع‌کننده‌ای از سه کارآزمایی بالینی را در نشست سالانه انجمن هماتولوژی آمریکا (ASH) 2022 ارائه می‌کنند. این ارائه‌های شفاهی نتایج دلگرم‌کننده را برای پیشبرد استفاده از درمان‌های هدفمند و ترکیب‌های جدید در انواع مختلف لوسمی، از جمله لوسمی حاد میلوئیدی پرخطر و تازه تشخیص داده‌شده (AML) در بیماران مسن‌تر و جوان‌تر و لوسمی لنفوبلاستیک حاد کروموزوم فیلادلفیا (ALL) برجسته می‌کنند. ). اطلاعات بیشتر در مورد تمام محتوای نشست سالانه ASH از MD Anderson را می توان در MDAnderson.org/ASH یافت.

بیماران مسن یا پرخطر مبتلا به AML تازه تشخیص داده شده به خوبی به درمان سه قلو پاسخ می دهند (چکیده 61)

نرخ پاسخ کامل مرکب 96% در تمام بیماران و 100% برای بیماران مبتلا به MDS و MPAL با کلون غالب میلوئیدی بود. اکثر بیماران پس از آن پیوند سلول های بنیادی آلوژنیک (alloSCT) را دریافت کردند، از جمله 70 درصد از کسانی که به درمان پاسخ دادند.

شورت می گوید: «به طور سنتی، Ph+ ALL به شیمی درمانی استاندارد پاسخ ضعیفی می دهد و خطر عود بالایی دارد، بنابراین این نتایج بقا و کاهش نیاز به پیوند سلول های بنیادی بسیار دلگرم کننده است. این رژیم نه تنها به نظر می رسد یک گزینه ایمن و موثر بدون شیمی درمانی باشد، بلکه به نظر می رسد بر نیاز تاریخی پیوند در این بیماران غلبه کند.

کارآزمایی فعلی 74 بیمار را در دو گروه مورد مطالعه قرار داد. گروه اول 45 بیمار خط مقدم 75 ساله یا بالاتر را با بیماری های همراه مستند که آنها را واجد شرایط درمان فشرده یا با عوامل خطر نامطلوب و/یا TP53 جهش، صرف نظر از سن این گروه شامل 27 بیمار مبتلا به یک TP53 جهش و 14 بدون. گروه دوم 29 بیمار مبتلا به بیماری عود کننده / مقاوم به درمان (R/R) را وارد مطالعه کردند.

بیماران مبتلا به Ph+ ALL از نظر تاریخی میزان بقای طولانی مدت ضعیفی داشته اند. محققان دریافته‌اند افزودن مهارکننده‌های تیروزین کیناز (TKIs)، مانند پوناتینیب، به شیمی‌درمانی می‌تواند به شدت بقا را بهبود بخشد. پوناتینیب یک TKI نسل سوم است که BCR-ABL1 را هدف قرار می دهد و به طور سنتی برای درمان انواع خاصی از لوسمی میلوئیدی مزمن استفاده می شود. Blinatumomab یک آنتی بادی دو اختصاصی CD3-CD19 است که به عنوان یک عامل منفرد در Ph+ALL عودکننده یا مقاوم به درمان موثر است.

در یک پیگیری متوسط ​​15 ماهه، بقای کلی بدون رویداد و تخمین زده شده 95٪ بود. این نتایج دلگرم کننده با وجود نرخ بسیار پایین پیوند در مطالعه مشاهده شد. درمان به خوبی تحمل شد و بیشتر سمیت ها درجه 1-2 و مطابق با عوارض جانبی شناخته شده دو عامل بودند.

در گروه تازه تشخیص داده شده، ORR در بیماران با و بدون TP53 جهش به ترتیب 74% و 93% بود. میانه OS هنوز برای هر دو گروه از بیماران به دست نیامده بود. پاسخ‌ها در بیماران مبتلا به بیماری R/R با درمان قبلی ونتوکلاکس متوسط ​​بود و گروه به دلیل بیهودگی بسته شد. بیماران مبتلا به بیماری R/R بدون مواجهه با ونتوکلاکس هنوز در حال ثبت نام هستند.

شایع ترین عارضه جانبی غیرهماتولوژیک که شرکت کنندگان تجربه کردند نوتروپنی تب دار بود که مدیریت شد. محققان به دنبال بیماران و مطالعه این رژیم درمانی به عنوان یک استراتژی درمان القایی ایمن و موثر برای این جمعیت بیمار ادامه می دهند.

حدود 50 تا 55 درصد از بیماران مبتلا به AML مسن تر و یا برای شیمی درمانی فشرده نامناسب در نظر گرفته می شوند. درمان خط مقدم با آزاسیتیدین و ونتوکلاکس به نرخ پاسخ 65 تا 70 درصد در بیماران تازه تشخیص داده شده دست می یابد، اما اکثر بیماران عود خواهند کرد و آنهایی که TP53 جهش ها همچنان نتایج ضعیفی دارند و میانه سیستم عامل کمتر از شش ماه است. Magrolimab یک آنتی بادی ضد CD47 است که برای مسدود کردن سیگنال “مرا نخور” روی سلول های سرطان خون عمل می کند. در یک کارآزمایی قبلی، اثربخشی آزاسیتیدین در AML تازه تشخیص داده شده، با یک سیگنال تشویق‌کننده پاسخ و بقا در خط مقدم نشان داد. TP53AML جهش یافته

از بیمارانی که از نظر پاسخ خونی قابل ارزیابی بودند، 96 درصد بهبودی کامل یا بهبودی کامل با بهبودی ناقص شمارش داشتند. از بین 38 بیمار که از نظر پاسخ مولکولی کامل (CMR) قابل ارزیابی بودند، 68 درصد پس از یک دوره درمانی به CMR و 87 درصد در طول دوره آزمایشی به CMR دست یافتند. پاسخ‌های مولکولی سریع بود و اکثر بیماران در عرض دو هفته پس از درمان به CMR در خون محیطی دست یافتند. تنها یک بیمار در اولین بهبودی تحت پیوند سلول های بنیادی قرار گرفت.

بودجه این مطالعه توسط Joe Moakley Leukemia SPORE و پشتیبانی سازمانی MD Anderson تامین شد.

مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس



منبع

کارآزمایی تک مرکزی و تک بازوی 67 بیمار با میانگین سنی 48 سال را مورد بررسی قرار داد. 60 بیمار مبتلا به AML و چهار بیمار دارای MDS پرخطر بودند. علاوه بر این، سه بیمار مبتلا به لوسمی حاد با فنوتیپ مخلوط (MPAL) بودند.

منبع:

ریویل گفت: “ونتوکلاکس پیشرفتی برای بیماران AML است که واجد شرایط درمان فشرده نیستند. این داده ها همچنان مزایای استفاده از ونتوکلاکس با رژیم القایی CLIA را نشان می دهد.” “این رژیم منجر به پاسخ بی‌سابقه و نرخ‌های منفی باقی‌مانده بیماری می‌شود. همانطور که ما به دنبال کردن شرکت‌کنندگان ادامه می‌دهیم، از نتایج بلندمدت و بقای آنها دلگرم می‌شویم.”

دیور گفت: شواهد امیدوارکننده این درمان سه گانه به عنوان یک گزینه درمانی برای بیماران مسن تر یا نامناسب مبتلا به AML تشویق می شویم. ما به گسترش کارآزمایی ادامه خواهیم داد تا بیماران بیشتری را شامل شود، و یک مطالعه تصادفی بین‌المللی فاز III را آغاز کرده‌ایم که درمان سه‌گانه را در مقابل دوبلت آزاسیتیدین-ونتوکلاکس ارزیابی می‌کند. اگر مطالعه مثبت باشد، می‌تواند استاندارد خط مقدم مراقبت جدیدی را ایجاد کند. این بیماران.”

طبق نتایج یک کارآزمایی فاز دوم، رژیم بدون شیمی‌درمانی پوناتینیب و بلیناتوموماب به نرخ‌های پاسخ بالایی دست یافت و نیاز به پیوند سلول‌های بنیادی آلوژنیک را برای بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک (ALL+) فیلادلفیا که اخیراً تشخیص داده شده است، کاهش داد. . یکی از محققین اصلی، دکتر نیکلاس شورت، استادیار سرطان خون، این یافته ها را در 10 دسامبر ارائه کرد.

آخرین نتایج یک مطالعه فاز دوم که افزودن ونتوکلاکس به شیمی‌درمانی فشرده کلادریبین، ایداروبیسین و سیتارابین (CLIA) را به عنوان یک درمان خط مقدم ارزیابی می‌کند، نرخ بالای کنترل بیماری و بهبودی در بیماران جوان‌تر مبتلا به AML جدید تشخیص داده شده و پرخطر را نشان می‌دهد. سندرم میلودیسپلاستیک (MDS). در این مطالعه، 96٪ از بیماران به درمان پاسخ دادند و 90٪ هیچ بیماری قابل اندازه گیری در نمونه مغز استخوان تشخیص داده نشد. پاتریک ریویل، MD، مربی سرطان خون، نتایج به روز شده و داده های پیگیری طولانی مدت را در 12 دسامبر ارائه کرد.

به طور دلگرم کننده، با پیگیری متوسط ​​کمی بیش از دو سال، میانگین مدت زمان پاسخ، بقای بدون رویداد و بقای کلی هنوز به دست نیامده است. در 12 ماه، نرخ بقای بدون رویداد 70٪ و میزان بقای کلی تخمین زده شده 86٪ است. تخمین زده می شود که هفتاد و چهار درصد از بیماران پاسخ دهنده در 12 ماهگی پاسخ مداوم داشته باشند.

تمام بیمارانی که حداقل یک دوز از هر یک از سه داروی مورد مطالعه را دریافت کرده بودند از نظر پاسخ و عوارض جانبی وارد شدند. هجده بیمار کم خونی بالاتر از درجه 3 را تجربه کردند و شایع ترین عوارض غیر هماتولوژیک نوتروپنی تب دار، پنومونی، هیپربیلی روبینمی، ترانس آمینیت، افزایش کراتین و هیپوکالمی بود.