درمان بیولوژیکی برای بیماران IBD از طریق یک برنامه کمک مالی می تواند نتایج بهتری داشته باشد

مطالعه محققان UT Southwestern نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری های التهابی روده (IBD) که نیاز به درمان با درمان های بیولوژیکی داشتند و در یک برنامه کمک مالی ثبت نام کردند، پس از شروع داروها کمتر به جراحی نیاز داشتند.

شکاف هایی در مراقبت از بیماران مبتلا به IBD وجود دارد. پروژه ما اشاره کرد که ارائه درمان بیولوژیکی برای بیماران IBD از طریق یک برنامه کمک مالی، نتایج بهتری در مقایسه با بیمارانی که در دریافت درمان با تاخیر مواجه هستند، خواهد داشت.

محب بوکتور، MD، دانشیار داخلی در بخش بیماری های گوارشی و کبد در UTSW و نویسنده اصلی

وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین یک عامل خطر شناخته شده برای پیامدهای سلامت ضعیف و استفاده بیشتر از منابع مراقبت های بهداشتی در بسیاری از بیماری های مزمن است. برنامه‌های کمک مالی برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی برای بیماران با وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین از طریق کاهش هزینه‌های خدمات پزشکی طراحی شده‌اند.

برای بیماران مبتلا به IBD، مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو، تاخیر در درمان می تواند به طور قابل توجهی وضعیت آنها را بدتر کند و منجر به افزایش عوارض طولانی مدت و هزینه های مراقبت های بهداشتی شود. بنابراین، دسترسی به مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه و با کیفیت می تواند اثرات قابل توجهی بر نتایج کلی داشته باشد.

این مطالعه، منتشر شده در پاتوفیزیولوژی، از سوابق پزشکی بیماران IBD بی بضاعت تحت درمان در پارکلند هلث برای ارزیابی تأثیر برنامه های کمک مالی بر نتایج مراقبت های بهداشتی و استفاده از منابع استفاده کرد. برنامه بیمارستان “شبکه ایمنی” بدون نیاز به مجوز از شرکت های بیمه پزشکی، دسترسی بیماران بی بضاعت به دارو را با تخفیف های عمیق فراهم می کند.

بیماران بزرگسالی که از ژانویه 2010 تا ژانویه 2019 یک داروی بیولوژیکی جدید را برای درمان IBD شروع کردند، در این مطالعه شرکت کردند. محققان بیماران را بر اساس ثبت نام در برنامه کمک مالی یا تحت پوشش بیمه خصوصی یا دولتی طبقه بندی کردند.

در مقایسه با بیماران تحت پوشش بیمه، بیمارانی که در این برنامه ثبت نام کردند کمتر به جراحی نیاز داشتند. این حتی زمانی که متغیرهایی مانند سن، جنس، نژاد و پیچیدگی/شدت بیماری را در نظر می گرفت، سازگار بود.

جالب اینجاست که بیمارانی که کمک مالی دریافت می‌کنند نیز قبل از نیاز به جراحی نسبت به بیماران غیربرنامه‌ای، تحت مطالعات تصویربرداری بیشتری قرار گرفتند. محققان بر این باورند که این ممکن است تا حدی به دلیل دسترسی آسان تر به اسکن های مورد نیاز به دلیل مجوز بیمه و عدم نیاز به پرداخت مشترک باشد. دسترسی به تصویربرداری ممکن است نیاز به جراحی های کمتر را توضیح دهد، زیرا این مطالعات ممکن است برای تنظیم رژیم های درمانی استفاده شوند. با این حال، برای بررسی کامل این احتمالات و همچنین اینکه آیا ثبت نام در برنامه کمک مالی شدت کلی بیماری را کاهش می دهد، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

دکتر بوکتور گفت که ارائه درمان بدون وقفه برای IBD عوارض را به حداقل می رساند و کیفیت زندگی طبیعی را برای بیماران به دست می آورد. برنامه‌های بین سیستم‌های مراقبت بهداشتی و شرکت‌های دارویی به طور بالقوه می‌تواند چنین شکاف‌هایی را در مدیریت مراقبت‌های بهداشتی برای بیماران مبتلا به IBD و سایر بیماری‌های مزمن بپوشاند.

سایر محققین UT Southwestern که در این مطالعه مشارکت داشتند عبارتند از: Phillip Gu، Andrew Gilman، Christopher Chang، David I. Fudman و Ezra Burstein. الیزابت ماس ​​از داروخانه مراقبت های سرپایی در پارکلند هلث نیز در این کار مشارکت داشت.