تجزیه و تحلیل ها نشان داد که سفتی مطلق مچ پا در DF15 به طور قابل توجهی با مدول برش عضلانی در شرکت کنندگان جوان مرتبط است، اما نه در شرکت کنندگان مسن تر، در حالی که در NP، چنین ارتباطی برای هر دو گروه وجود نداشت. سفتی نرمال شده مفصل مچ پا در DF15 همچنین به طور قابل توجهی با مدول برش عضلانی همه عضلات در ناحیه سه سر در هر دو گروه مرتبط بود، در حالی که تنها با MG و LG برای هر دو گروه در NP مرتبط بود. دکتر آکاگی و دکتر هیراتا در توضیح پیامد این یافته‌ها می‌گویند:نتایج ما نشان می‌دهد که سفتی کل سوره عضله سه‌سر بازو، حتی سول، که سازگارترین ماهیچه‌ای است که بین سوره‌های سه‌سر بازو یافت می‌شود، بر سفتی مفاصل غیرفعال مچ پا تأثیر می‌گذارد، به‌ویژه زمانی که سوره سه‌سر پشتی خمیده است و با توده بدن نرمال می‌شود.
منبع:
این نتایج از این فرضیه تیم حمایت می کند که سفتی مفصل ناشی از ترکیبی از مقاومت مکانیکی چندین بافت است که از مفصل مچ پا عبور می کند. بنابراین، محققان پیشنهاد می کنند که خواص مکانیکی عضله سه سر را دستکاری کنند از طریق تمریناتی که سفتی آن را تسکین می دهد، می تواند بر انعطاف پذیری مفصل مچ پا تأثیر مثبتی بگذارد. دکتر آکاگی در مورد اهمیت نتایج آنها چنین نتیجه گیری می کند:یافته های ما می تواند به تنظیم برنامه های ورزشی موثر برای بهبود انعطاف پذیری مفاصل ورزشکاران و افراد مسن مبتلا به مفاصل ضعیف کمک کند.
انعطاف پذیری مفاصل معیار مهمی برای آمادگی جسمانی در انسان است، به خصوص زمانی که نوبت به تعیین عملکرد ورزشی می رسد. این وظیفه محافظت از واحد عضلانی-تاندون تحت شرایط استرس زا با مقاومت در برابر نیروهای خارجی برای مدت طولانی و اطمینان از دامنه حرکتی گسترده تر (RoM) مفاصل است. بنابراین، سفتی مفاصل اندام تحتانی می تواند بر تناسب اندام بدن تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه خطر سقوط و آسیب های ورزشی را افزایش دهد. تصور می شود سفتی بافت عضلانی بر سفتی مفاصلی که با آنها در تماس هستند تأثیر می گذارد. با این حال، این ارتباط به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است، به خصوص در مورد عضلات ساق پا (triceps surae) و مفصل مچ پا که در اندام تحتانی در انسان یافت می شود.
برای رفع این شکاف دانش، یک تیم تحقیقاتی متشکل از پروفسور ریوتا آکاگی از مؤسسه فناوری شیباورا و دکتر کوسوکه هیراتا از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه واسدا، هر دو در ژاپن، ارتباط مرتبط با سن بین سفتی عضلات سه سر را مورد مطالعه قرار دادند. و سفتی غیرفعال مفصل مچ پا. مطالعه آنها در مجله منتشر شد مرزها در فیزیولوژی در 05 سپتامبر 2022. “درک این ارتباط می تواند به بهبود انعطاف پذیری مفاصل، بهبود عملکرد ورزشی، کاهش خطر آسیب در حین ورزش و/یا فعالیت های روزمره زندگی و بهبود کیفیت کلی زندگی در افراد مسن کمک کند.” دکتر آکاگی و دکتر هیراتا، انگیزه پشت مطالعه را توضیح می دهند.
مرجع مجله:
محققان دریافتند که هیچ تاثیر مرتبط با سن بر سفتی مفاصل غیرفعال وجود ندارد. با این حال، مدول برش عضلانی عضله سه سر بازویی به طور قابل توجهی در NP در گروه جوان در مقایسه با گروه مسن تر بود. از سوی دیگر، تفاوت معنی داری بین این گروه ها در DF15 ثبت نشد.
موسسه فناوری شیباورا
هیراتا، کی و آکاگی، آر.، و همکاران (2022) سهم سفتی عضلانی عضله سه سر در سفتی غیرفعال مفصل مچ پا در بزرگسالان جوان و مسن تر. مرزها در فیزیولوژی doi.org/10.3389/fphys.2022.972755.
سفتی غیرفعال مفصل مچ پا از شیب منحنی تشکیل شده توسط زاویه اتصال غیرفعال گشتاور (ناشی از دورسی فلکشن غیر ارادی مچ پا) برای NP و DF15 برآورد شد و سپس توسط توده بدن نرمال شد. برای ارزیابی آرامش عضلانی در طول اندازه‌گیری سفتی مفاصل، فعالیت الکترومیوگرافی (EMG) برای MG، LG و Sol سورای سه سر بازو ثبت شد. سپس تجزیه و تحلیل آماری داده ها برای ایجاد ارتباط بین سفتی مطلق، نرمال شده مفصل مچ پا و مدول برشی عضلانی انجام شد.
برای دستیابی به این هدف، جمعیت مورد مطالعه 40 جوان (21-24 سال) و مسن (62-83 سال) مرد بالغ انتخاب شدند. تکنیک الاستوگرافی امواج برشی اولتراسوند برای اندازه گیری مدول برش عضلانی (که نشان دهنده سفتی عضلانی است) عضلات شامل سوره سه سر، یعنی داخلی استفاده شد. [MG]، گاستروکنمیوس جانبی [LG]و سولئوس [Sol] ماهیچه ها مقادیر برای هر آزمودنی با زانوهای کاملاً کشیده در وضعیت خنثی مچ پا (NP) و موقعیت خمیده دورسی 15 درجه (DF15) که مچ پا به سمت بدن خم شده است، ثبت شد.