27 ژوئیه 2022 – احساس فراموشی می کنید؟ اخیراً برای تطبیق نام با چهره ها تلاش می کنید؟ این لزوماً به این معنا نیست که شما خوب نیستید یا مهارت های فکری شما در حال محو شدن است. ممکن است به سادگی به اندازه کافی نخوابید.
محققان مدت‌هاست که می‌دانند خواب برای حافظه رابطه‌ای، توانایی مغز برای برقراری ارتباط بین اشیا، مکان‌ها، افراد و رویدادها حیاتی است. چیزی که آنها شناسایی نکرده اند این است که در طول خواب چه اتفاقی می افتد تا به حافظه کمک کند تا ارتباطات مناسب را ایجاد کند.
برای کشف این موضوع، یک جفت محقق از دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، مدل‌های کامپیوتری تالاموس و قشر مغز را ساختند و فعالیت‌های این نواحی را در یک نسخه مصنوعی از حالت بیداری و خواب عمیق مطالعه کردند.
در طول تمرین مدل سازی کامپیوتری، محققان بسته به میزان فعال بودن آنها، اتصالات بین نورون ها را تقویت یا ضعیف کردند. ابتدا، آنها شبکه مدل‌سازی شده را در حالت بیدار آموزش دادند تا مستقیماً یک چیز را با چیز دیگری مانند A+B و B+C مرتبط کند.
سپس در طول خواب عمیق، آنها مشاهده کردند که چگونه شبکه به تنهایی ارتباطات غیرمستقیم مانند A+C ایجاد می کند. آنها یافته های خود را در این ماه منتشر کردند مجله علوم اعصاب.
دکتر ماکسیم باژنوف، یکی از محققان، توضیح داد که پیوندهای غیرمستقیم به این دلیل اتفاق می‌افتند که نورون‌های مربوط به A، B و C همگی به ترتیب نزدیک به هم آتش می‌زنند که به آن بازپخش خواب می‌گویند که ارتباطی بین هر سه نورون ایجاد می‌کند.
وی در بیانیه‌ای آماده‌شده گفت: «بنابراین پس از خواب، فعال‌سازی هر یک از گروه‌ها مانند A، همه گروه‌های مرتبط دیگر مانند B و C را فعال می‌کند.
تالاموس بخشی از مغز است که نشانه‌های حسی را می‌گیرد و آنها را معنا می‌کند و قشر مغز برای حافظه، یادگیری و تصمیم‌گیری ضروری است. نورون‌های ما هنگام بیداری ورودی حسی دریافت می‌کنند، اما در طول خواب عمیق است که قشر مغز ورودی روز را درک می‌کند. در حالی که این اتفاق می افتد، مغز فعالیت الکتریکی به نام امواج آهسته را تکرار می کند.
پخش مجدد خواب باعث شکل پذیری سیناپسی می شود، فعالیت بین نورون ها که به آنها اجازه می دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و راه اصلی مغز برای ایجاد، تغییر یا حذف خاطرات است.
این مدل مبتنی بر رایانه عمدتاً به محققان کمک کرد تا بفهمند حافظه رابطه‌ای در مغز چگونه کار می‌کند – مغز چگونه قطعات به ظاهر نامرتبط از اطلاعات را به هم متصل می‌کند. اما همچنین آنچه را که ممکن است در افراد مبتلا به برخی بیماری‌های عصبی یا روانپزشکی که بر حافظه تأثیر می‌گذارند، مانند اسکیزوفرنی یا اختلال طیف اوتیسم مؤثر نباشد، می‌افزاید.
نتایج آنها نشان می دهد که یافتن راه هایی برای بهبود خواب موج آهسته در افراد مبتلا به این شرایط ممکن است به مغز آنها کمک کند تا این پیوندها را ایجاد کند و چالش های کلی خود را با حافظه و ایجاد ارتباط بهبود بخشد.