به طور کلی، یافته‌های مطالعه نشان داد که ویژگی «رگ اختلاط» خوکی منجر به تغییر مولفه‌های ژنتیکی بین سویه‌های فصلی انسانی و سویه‌های اپیدمی آنفلوانزای خوکی در طول عفونت همزمان خوکی شد. همانطور که در زمان ظهور H1N1 2009 نشان داده شد، این ترکیب‌های جدید با سازگاری افزایش یافته با انسان و پتانسیل‌های همه‌گیر ایجاد کرد. بنابراین، تحقیقات بیشتری باید برای ارزیابی نظارت بر ویروس آنفلوانزای خوکی انجام شود.
ژن‌های پلیمراز، ماتریکس (M) و نوکلئوپروتئین (NP) و همچنین سویه‌های 2009/H1N1 خوکی گروه‌بندی شدند، در حالی که ژن‌های نورآمینیداز (NA) و سویه‌های H3N2 انسانی و غیرساختاری (NS) گروه‌بندی شدند. ژن ها و سویه های TR H1N2 گروه بندی شدند.
ویروس آنفولانزای A (IAV) توالی‌یابی شد و سویه‌های ویروس آنفولانزای خوکی با استفاده از توالی‌های مرجع پایگاه‌داده تحقیقاتی آنفولانزا (IRD) و ابتکار جهانی برای اشتراک‌گذاری همه داده‌های آنفلوانزا (GISAID) مورد ارزیابی قرار گرفتند. طول شاخه نشان دهنده فواصل آنتی ژن، و همچنین فیلوژنتیک میزبان خوکی، میزبان-انسان، و حلقه تاریخ جداسازی، مورد بررسی قرار گرفت.
خوکی اساساً در تکامل ویروس آنفولانزا نقش دارد، با زیرگروه های شایع ویروس آنفلوانزای خوکی از جمله H1N1، H1N2 و H3N2. ویروس‌های آنفلوانزای خوکی H1N1 شامل H1N1 نوع کلاسیک خوکی (CS)، نوع H1N1 پرندگان اوراسیا (EA) و H1N1 همه‌گیر 2009 است که اغلب به عنوان 2009/H1N1 شناخته می‌شود.
درخت احتمال حداکثری بخش H1 همه‌گیر انسان و خوکی به ترتیب شامل 361 و 2427 ویروس با منشاء خوکی و انسانی است. سه سویه ویروس آنفلوانزای خوکی H1N2 شامل A/swine/Liaoning/3330/2020، A/swine/Liaoning/3327/2020، و A/swine/Liaoning/3328/2020 شناسایی شدند. سه جدایه ویروسی، بازآرنج های سه گانه جدید متعلق به ژنوتیپ G12 بودند.
نشانگرهای مولکولی در ژن HA که باعث افزایش حدت و توانایی اتصال به گیرنده و همچنین ایجاد رانش های آنتی ژنی می شوند، شامل HA-158E، HA-190D و HA-200A هستند که هر کدام در ویروس های آنفلوانزای خوکی 2019/H1N2 شناسایی شدند. جهش ژنتیکی I117V در ژن NA منجر به کاهش خفیف حساسیت به اسلتامیویر شد.
مطالعه: ظهور ویروس جدید آنفلوانزای خوکی Reassortant H1N2. اعتبار تصویر: Mark Agnor / Shutterstock.com
زمینه
سلول های اپیتلیوم تنفسی فوقانی خوکی گیرنده های شبیه پرندگان سیالیک اسید مرتبط با α-2،3 و گیرنده های انسان مانند اسید سیالیک مرتبط با α-2،6 ترشح می کنند. در نتیجه، ویروس‌های آنفولانزا که منشأ خود را از پرندگان و پستانداران تشکیل می‌دهند، می‌توانند با موفقیت خوک‌ها را آلوده کنند، بنابراین به این حیوانات اجازه می‌دهند تا به‌عنوان «رگ مخلوط» برای ویروس‌های مختلف آنفولانزا عمل کنند.
درباره بررسی
سه ویروس آنفلوانزای خوکی H1N2 که در استان لیائونینگ شناسایی شدند، ژن‌های HA خود را از ویروس‌های همه‌گیر H1N1 انسانی در سال 2009 که در سال 2019 در گردش بودند و از انسان به خوک‌ها منتقل شدند، به دست آوردند.
سویه 2009/H1N1 در ماه می 2009 از خوک های کانادایی جدا شد، پس از آن سویه به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت. در طول گردش خود، سویه 2009/H1N1 با گونه‌های محلی ویروس‌های آنفلوانزای خوکی، که تنوع ژنومی ویروس‌های آنفلوانزای خوکی را گسترش می‌داد، به طور مداوم مورد بازآرایی قرار گرفت.
در مطالعه اخیر ارسال شده به پیش چاپ با لانست*محققان نتایج یک تجزیه و تحلیل نظارتی فعال برای ویروس آنفلوانزای خوکی (SIV) را در 30 مزرعه خوک در استان لیائونینگ چین مورد بحث قرار می دهند.
*اطلاعیه مهم: پیش چاپ با The Lancet گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان اطلاعات قطعی، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.