دستورالعمل های جدیدی برای کمک به مدیریت سرطان خون در دوران بارداری ایجاد شده است

مجموعه جدیدی از دستورالعمل ها برای کمک به تشخیص و مدیریت تخصصی سرطان های جدی خون در بارداری ایجاد شده است.

حدود 12.5 بارداری در هر 100000 مورد مبتلا به سرطان های خون مانند لوسمی حاد و لنفوم تهاجمی است و میزان بروز آنها بالا است.

بین سال‌های 1994 و 2013، این نرخ‌ها سالانه 2.7 درصد افزایش یافته است که دلیل آن عواملی از جمله زایمان زنان در سنین بالاتر، بهبود تکنیک‌های تشخیصی و مشارکت بیشتر در سیستم سلامت است.

یک گروه کاری استرالیایی اکنون بیانیه موضع جدیدی را در آخرین نسخه منتشر کرده است را هماتولوژی لانست، بر اساس شواهد فعلی و اجماع کارشناسان.

این یک راهنمای عملی برای پزشکان است، از جمله توصیه هایی برای تشخیص و مرحله بندی، ایمنی تصویربرداری در دوران بارداری، درمان در دوران بارداری که شامل رویکرد چند رشته ای، مراقبت های حمایتی، ناباروری و مدیریت بارداری و زایمان است.

دکتر جورجیا میلز، نویسنده اصلی دانشکده پزشکی مک کواری می گوید تشخیص سرطان در دوران بارداری برای بیمار و خانواده او بسیار آسیب زا است.

اما علاوه بر آن، زنان می‌توانند با تأخیر در درمان، اطلاعات نادرست و اختلالات ارتباطی مواجه شوند که همه اینها اضطراب مرتبط با تشخیص سرطان و ترس برای جنین را افزایش می‌دهد.

بیماران همچنین عدم حساسیت در مورد حفظ باروری، تغذیه با شیر مادر، خطرات دارویی برای جنین، و کمبود اطلاعات و گروه های حمایتی را توصیف کردند.

ما می‌خواهیم زنان و نوزادانشان بهترین نتایج ممکن را برای سلامتی داشته باشند، نه اینکه مراقبت‌هایشان را به تأخیر بیندازند یا انکار کنند.»

دکتر جورجیا میلز، دانشکده پزشکی مک کواری

دکتر جیزل کیدسون گربر، نویسنده اصلی، می‌گوید که رویکرد چند رشته‌ای در تهیه دستورالعمل‌ها بسیار مهم بود.

او می‌گوید: «لوسمی‌ها در بارداری چالش‌های درمانی منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند، اما هیچ دستورالعمل بالینی برای تشخیص یا مدیریت وجود ندارد.

به عنوان پزشک، ما باید بین نیاز به درمان بهینه برای مادر و ایمنی و رفاه کودک متولد نشده تعادل برقرار کنیم.

بیشتر درمان‌ها در دوران بارداری امکان‌پذیر است، از جمله بسیاری از اشکال شیمی‌درمانی، اما این چیزی نیست که بیماران انتظار دارند.»

دستورالعمل ها با استفاده از اصول طراحی مشترک، با نماینده بیمار در گروه کاری تهیه شد تا اطمینان حاصل شود که نگرانی های بیماران به خوبی درک شده است.

ویکتوریا بیلسلند در هفته 17 بارداری با لنفوم اتوزومال غالب هوچکین مرحله 4B تشخیص داده شد.

اما با توجه به اینکه علائم او به طور مکرر به عنوان درد در دوران بارداری یا عفونت احتمالی نادیده گرفته می‌شد، تنها تشخیص بیماری مشکلی بود که باعث شد اعتماد او به پزشکان را از دست بدهد.

او گفت: “به من گفته شد که باید جراحی ستون فقرات انجام دهم و “در مورد پایان دادن به درمان” فکر کنم، و وقتی از پایان درمان خودداری کردم زیرا هنوز نمی دانستیم سرطان تا کجا گسترش یافته است، به من توصیه شد “منطقی فکر کنم.” می گوید.

بارها به من پیشنهاد شد که حاملگی خود را خاتمه دهم، اما هیچ اطلاعاتی در مورد خطرات برای من یا کودکم، یا مرحله یا حتی محل سرطان نداشتم.

چگونه می توانم بدون اطلاعات یک تصمیم غیرممکن بگیرم و چرا کسی نمی تواند در مورد سرطان و بارداری اطلاعاتی به من بدهد؟

“این روند یک ترن هوایی از شوک، افسردگی و اضطراب بوده است.”

در نهایت، او تحت مراقبت یک تیم متخصص با تجربه در مدیریت سرطان های خون در دوران بارداری قرار گرفت، درمان مناسب دریافت کرد و در هفته 32 یک پسر سالم به دنیا آورد.

او امیدوار است که دستورالعمل های جدید به سایر پزشکان کمک کند تا به موقع تصمیم مشابهی بگیرند، در حالی که بیمار را در اولویت قرار داده و ترومای احتمالی را محدود می کند.

این دستورالعمل توسط شوراهای انجمن مامایی استرالیا و نیوزیلند و انجمن هماتولوژی استرالیا و نیوزیلند تایید شده است.