در تیغهای جراحی کوچک برای اینکه دست دچار بریدگی نشود از پنس جهت گرفتن تیغ استفاده می شود یا وقتی بخواهند تیغ را تعویض کنند از سوزن گیر استفاده می کنند. دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی یکی از تجهیزات پزشکی بیمارستانی است و در بیمارستان های کوچک غالبا به عنوان منبع تأمین اکسیژن محسوب می گردد. تولید اکسیژن بیمارستانی بدون نیاز به کپسول اکسیژن و با این دستگاه ها به خوبی تامین می شود. در صورتی که سامانه مرکزی و کپسول های گران قیمت اکسیژن وجود نداشته باشند، از دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی جهت فراهم ساختن گاز استنشاقی بیماران استفاده می شود . همواره از بهترین انواع دستگاه های تولید اکسیژن بیمارستانی باید برای بیماران ریوی و تنفسی استفاده شود. این دستگاه را می توان به جای سیلندرهای اکسیژنی استفاده کرد که اغلب گران بوده و دسترسی به آن ها مشکل می باشد. به محض این که ماسک درآورده می شود و یا سیستم اکسیژن رسانی قطع می شود، دستگاه مجاور تخت برای بیمارانی که در کما یا بی هوشی به سر می برند هشدار می زند که نشان دهنده اتصال دستگاه اکسیژن ساز با دستگاه بی هوشی است. ازت موجود در هوا در ضمن عبور از غربال مولکولی در ستون های زئولیـت بـه دام می افتد و اکسیژن هوا در فشار پایین در حدود ۴ اتمسفر آزاد می شود.
به عبارتی دیگر غربال مولکولی مجدداً احیا ( REGENERATE) می شود و بنابراین در صورتی که دستگاه های PSA به طـور صـحیح بهـره بـرداری شـوند و غربال مولکولی به روغن و رطوبت آغشته نشود عمر آن بسیار طولانی است. اکسیژن ساز برق زیادی مصرف می کند بنابراین از کابل ها و سوکت های با کیفیت استفاده نمایید. این دستگاه برای بیمارانی در بیمارستان ها استفاده می شود که مشکلات تنفسی دارند و یا هوشیاری کافی برای تنفس ندارند. دستگاه های اکسیژن ساز بیمارستانی در بخش های احیای بیماران در بیمارستان ها و پلی کلینیک ها نصب می شود و همزمان با دستگاه بیهوشی و دستگاه تنفس مصنوعی کار می کنند. برای بیمارانی که مشکل در نفس کشیدن دارند از دستگاه اکسیژن ساز استفاده می شود زیرا کمبود اکسیژن اختلال در تنفس و در نتیجه در عملکرد بدن به وجود می آورد. اسکالپلها یکبار مصرف و دائمی هستند و برخی قابلیت تعویض تیغه را دارند ولی برخی دیگر این قابلیت را ندارند و فقط می توان آنها را تیز و استریل کرد و مجددا استفاده کرد. تیغ بیستوری که به زبان عامیانه به آن تیغ قابل تیز شدن می گویند نوع دائمی آن است که تیغه آن قابل برش و تیز شدن می باشد.
شلنگ های بلند می توانند باعث تصعید رطوبت و ایجاد قطرات آب در تیوب شوند، و بنابراین نباید از آن ها استفاده کرد. اغلب تجهیزات پزشکی که برخی از آن ها نیز در منزل استفاده می شوند، قبلا در بیمارستان وجود داشته اند. حتی برخی از بیماران بدون استفاده از یک دستگاه تولید اکسیژن بیمارستانی قادر به تنفس و زندگی نیستند. در صورتی که سیستم تولید اکسیژن دردستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی سانترال باشد می توان از آن در بیمارستان برای تمامی بخش ها استفاده نمود. دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی برای استفاده در بیمارستان ها طراحی شده است و بصورت سانترال و یا در مدل های برقی کوچک استفاده می شود. در نوع سانترال بیماران تمامی بخش ها هم زمان می توانند از سیستم اکسیژن رسانی مرکزی استفاده کنند. استفاده از دستگاه اکسیژن ساز بیشترین سطح ایمنی را به همراه دارد ولی باید خیلی مراقب باشید که در بیمارستان از استعمال دخانیات و مواد متحرقه پرهیز شود. برخی از اکسیژن سازهای بیمارستانی با دستگاه های بی هوشی ارتباط دارند. این دستگاه ها مزایای بی شماری دارند و تنها چالش آن ها، دسترسی همیشگی به برق است و تا زمانی که برق در دسترس است، استفاده از دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی ارجحیت دارد.
در اینجا بیشتر به بررسی وب سایت مجله خبری medicsmart.
از جمله مزایای دستگاه های اکسیژن ساز بیمارستانی در دسترس بودن دائمی اکسیژن می باشد البته تا زمانی که برق باشد و مزیت دیگر آن ارزان بودن اکسیژن تولید شده است. تکنولوژی تولید اکسیژن در دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی سیستم PSA یعنی تولید اکسـیژن در محـل مصـرف می باشد. این دستگاه ها می توانند اکسیژن را در سطح خلوص بالا تولید کنند و به بیماران تنفسی و آسم منتقل کنند. و با اهداف مراقبتی و درمانی برای بیماران طراحی شده مجله خبری medicsmart است. زیرا لوله های تولید اکسیژن در بخش های متفاوت بیمارستان مثل اتاق عمل ها وجود دارد و از آن جایی که اکسیژن ماده ای اشتعال پذیر است می تواند خطرآفرین باشد. از آنجایی که دستگاه های اکسیژن ساز بیمارستانی برای کار شبانه روزی و پیوسته در نظر گرفته شده اند، ظرفیت بالایی دارند و تولید آن ها ۱۰ لیتر اکسیژن و بیشتر می باشد. دستگاه اکسیژن ساز بیمارستانی در بخش قلب و بیماری های تنفسی، بخش جراحی، اتاق عمل و در کنار تخت های بیمارستانی بسیار کاربرد دارد.