نشانگرهای التهابی مربوط به فاکتور نکروز تومور (TNF)، از جمله گیرندههای TNF (TNFR1 و TNFR2) و پروگرانولین (PGRN)، ممکن است در فرآیندهای بیماری چاقی، دیابت و CKD نقش داشته باشند. علاوه بر این، این نشانگرها اغلب احتمال بیشتری از پیشرفت سریع بیماری و مرگ را در بیماران مبتلا به این شرایط پیش بینی می کنند.
هر دو TNFR1 و TNFR2 نیز با خطر مرگ و میر بالاتر همراه بودند، که دومی با حساسیت بالاتر و اولی با ویژگی بالاتر همراه بود. هنگامی که فقط پارامترهای بالینی گنجانده شد، تعداد WBC بالاتر احتمال مرگ و میر را تقریبا دو برابر می کرد، با سن و تعداد لنفوسیت های پایین تر با کمی افزایش خطر مرگ و میر مرتبط است.
نتیجه گیری
کووید-۱۹ ممکن است در برخی از بیماران باعث ایجاد پاسخ التهابی یا طوفان سیتوکین شود. این منجر به آسیب سیستمیک، با واسطه آسیب به اندوتلیوم عروقی، همراه با ترومبوز در اندام های متعدد می شود. پیامدها شامل آسیب ریه، سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) و تجزیه چند اندام است.
[This] افزایش IL-6 و CRP ممکن است برای تشخیص مراحل اولیه COVID-19 مفید باشد“
مردان مسن تر، به ویژه آنهایی که فشار دیاستولیک پایین تر، کاهش تعداد لنفوسیت ها، و سطوح بالاتر WBC، LDH و D-dimer دارند، در معرض خطر بالاتر مرگ و میر ناشی از COVID-19 قرار داشتند. علاوه بر این، افزایش نشانگرهای التهابی نیز با خطر بالاتر مرگ و میر مرتبط بود.
مطالعه: گیرنده های عامل نکروز تومور در گردش با مرگ و میر و شدت بیماری در بیماران COVID-19 مرتبط است. اعتبار تصویر: joshimerbin / Shutterstock.com
مقدمه
آنزیم دی اینتگرین و متالوپروتئاز 17 (ADAM17) برای دفع اکتودومین گیرنده آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 (ACE2) سلول میزبان پس از اتصال آن به پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 ضروری است. با این حال، این آنزیم همچنین باعث ریزش گیرنده های TNF، TNFR و IL-6 می شود. بنابراین، افزایش سطح TNFR احتمالاً به دلیل ریزش بیش از حد به جای تولید بیش از حد است.
بیماران ICU در مقایسه با بیماران غیر ICU اغلب مرد، مبتلا به دیابت، فشار خون بالا و CKD بودند. این گروه بیمار همچنین سطوح گلبول های سفید (WBCs)، D-dimer و لاکتات دهیدروژناز (LDH) را افزایش داد. با این حال، شاخص توده بدنی (BMI) آنها کمتر بود. این بیماران همچنین لنفوپنی نسبی و عملکرد پایین کلیه را نشان دادند.
مطالعه حاضر ارتباط احتمالی بین این نشانگرها و COVID-19 شدید یا کشنده را بررسی می کند. این مطالعه گذشته نگر بین آوریل و سپتامبر 2021 انجام شد، که در آن محققان سطوح نشانگرهای زیستی را در بین بیماران COVID-19 که نیاز به پذیرش در بخش مراقبت های ویژه (ICU) داشتند را با بیماران غیر شدید COVID-19 مقایسه کردند.
مطالعه چه چیزی را نشان داد؟
تحقیقات قابل توجهی به سمت شناسایی عوامل خطر برای COVID-19 شدید هدایت شده است. برای این منظور، اخیرا PLoS One مطالعه ژورنالی نشان می دهد که سطوح بالای یک مولکول التهابی خاص ممکن است با موفقیت شدت افزایش COVID-19 را پیش بینی کند.
غلظت TNFR1 و TNFR2 به خوبی با یکدیگر و CRP در ارتباط بود. این سطوح همچنین با سایر پارامترهای التهابی، از جمله WBCs، لنفوسیتها، D-dimer و LDH مرتبط بودند که همگی درجات مختلفی از همبستگی را با یکدیگر نشان دادند.
سطوح TNFR در COVID-19 خفیف و متوسط مشابه بود و تنها بیماری شدید با افزایش شدید TNFR1 و TNFR2 مشخص شد. با این حال، افزایش TNFR2 با خطر مرگ و میر بیشتر، مستقل از سایر پارامترهای بالینی مرتبط بود.
عفونت با سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) که باعث بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) می شود، می تواند طیف گسترده ای از علائم را ایجاد کند. در حالی که بیشتر افراد بدون علامت باقی می مانند یا به طور خفیف تحت تأثیر قرار می گیرند، اقلیت قابل توجهی به بیماری شدید یا کشنده مبتلا می شوند.
این یافته ها نشان می دهد که TNFR1 و TNFR2 با COVID-19 شدید مرتبط هستند، در حالی که سایر نشانگرهای التهابی منعکس کننده بیماری خفیف تا متوسط هستند.
مرجع مجله:
- گوهدا، تی، موراکوشی، م.، سوزوکی، ی.، و همکاران. (2022). گیرنده های عامل نکروز تومور در گردش با مرگ و میر و شدت بیماری در بیماران COVID-19 مرتبط است. PLoS ONE 17 (10): e0275745. doi:10.1371/journal.pone.0275745.