با این درک جدید از حافظه شبکه، محققان اکنون می توانند توضیح دهند که جریان خون حتی پس از برداشتن موفقیت آمیز لخته به طور دائمی تغییر می کند. این قابلیت حافظه شبکه ها را می توان در سایر سیستم های زنده نیز یافت: قالب لجن فیزاروم پلی سفالوم همانطور که قبلاً نشان داده شد، از شبکه تطبیقی خود برای هدایت محیط خود بر اساس محرک های غذایی استفاده می کند.
منبع:
باتاچاریا، ک.، و همکاران (2022) تشکیل حافظه در شبکه های تطبیقی. نامه های بررسی فیزیکی doi.org/10.1103/PhysRevLett.129.028101.
سیستم عروقی در بدن ما جریان ثابتی از مواد مغذی، هورمون‌ها و سایر منابع را فراهم می‌کند، بنابراین انتقال کارآمد را تضمین می‌کند. محققین کومال باتاچاریا، دیوید زویکر و کارن علیم بررسی کردند که چگونه چنین شبکه ای می تواند در طول زمان خود را تطبیق داده و تغییر دهد. آنها با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، شبکه را مدل‌سازی کردند و قوانین سازگاری را برای اتصالات آن شناسایی کردند.
کارن علیم، نویسنده مسئول این مطالعه
مرجع مجله:
شبکه ها در طول زمان تطبیق می یابند و از این طریق نوعی حافظه را تشکیل می دهند. این یافته کلیدی مطالعه جدید محققان موسسه ماکس پلانک برای پویایی و خودسازمانی در گوتینگن و دانشگاه فنی مونیخ است. آنها نشان می دهند که ساختار شبکه عروق خونی پویا است و می تواند با عوامل خارجی سازگار شود. به طور خاص، دانشمندان دریافتند که اتصالات به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند، بیشتر و بیشتر ضعیف می شوند تا زمانی که در نهایت ناپدید شوند.
موسسه ماکس پلانک برای پویایی و خود سازماندهی
ما دریافتیم که قدرت یک اتصال در یک شبکه به جریان محلی بستگی دارد. این بدان معنی است که پیوندهایی با جریان پایین زیر یک آستانه مشخص، بیشتر و بیشتر از بین می روند تا زمانی که در نهایت ناپدید شوند.”
از آنجایی که مقدار مواد بیولوژیکی برای ساخت سیستم عروقی محدود است و باید به روشی کارآمد استفاده شود، این مکانیسم روشی زیبا برای ساده‌سازی سیستم عروقی ارائه می‌دهد.