بهبود ناتوانی در میان سالمندان برای زنان بیشتر از مردان بود. پس از تطبیق با سن و نژاد، شانس زنان برای تجربه محدودیت در فعالیت های روزمره زندگی تا 20 درصد کاهش یافت. در مقابل 13 درصد برای مردان شانس زنانی که محدودیت های عملکردی را تجربه می کنند 16 درصد در مقایسه با کاهش 8 درصدی در بین مردان کاهش یافته است.
مرجع مجله:
منبع:
سطح تحصیلات عالی سواد سلامت و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت را افزایش می دهد. سطح تحصیلات فرد نیز بر نوع شغل تأثیر می گذارد که بر عوامل خطر قلبی عروقی تأثیر می گذارد. و هر چه عوامل خطر قلبی عروقی کمتر باشد، سطح ناتوانی فرد در آینده کمتر خواهد بود.
Ferreirinha گفت: “یافته های ما از این مطالعه نشان دهنده کاهش شدید شیوع ناتوانی در میان آمریکایی های مسن است.” تحقیقات بیشتر مورد نیاز است تا بررسی شود که آیا این روندهای مثبت در دهه های آینده ادامه می یابد، زیرا جمعیت بیبی بوم به 80 سالگی خود می رسد.
بر اساس مطالعه ای که در سطح ملی منتشر شده است، شیوع ناتوانی در میان بزرگسالان آمریکایی 65 ساله و بالاتر بسیار کمتر از آن گروه سنی مشابه در یک دهه قبل است. مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی (IJERPH).
به طور مشابه، درصد محدودیت های عملکردی در بین افراد 65 سال و بالاتر از 27.3 درصد در سال 2008 به 23.5 درصد در سال 2017 کاهش یافت. در نتیجه، 1.89 میلیون سالمند کمتر محدودیت های عملکردی را در کیفیت زندگی خود تجربه کردند.
اسمه فولر تامسون، نویسنده اول، مدیر مؤسسه دوره زندگی و پیری دانشگاه تورنتو و استاد دانشکده اجتماعی فاکتور اینونتاش، می‌گوید: «بهبود چشمگیر شیوع ناتوانی‌ها در آمریکایی‌های مسن پیامدهای مهمی برای جوامع ما دارد. کار (FIFSW) و دپارتمان پزشکی خانواده و جامعه. این کاهش در شیوع ناتوانی‌ها طیف گسترده‌ای از مزایای برای سالمندان، خانواده‌ها و مراقبان آنها و سیستم مراقبت‌های بهداشتی به طور کلی دارد.»
Jason Ferreirinha یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: «در حالی که مشخص نیست چرا این تفاوت های جنسیتی وجود دارد، تحقیقات قبلی نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان به معاینات سالانه و اتخاذ شیوه های مراقبت پیشگیرانه می پردازند و این ممکن است به این شکاف جنسیتی کمک کند.» اخیراً فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی از دانشگاه تورنتو FIFSW.
این مطالعه بر اساس تجزیه و تحلیل 10 موج مقطعی متوالی از نظرسنجی جامعه آمریکایی (2008-2017)، یک بررسی مقطعی نماینده ملی از هر دو محل سکونت و افراد مسن نهادینه شده است. تقریباً نیم میلیون سالمند در هر سال جمع‌آوری داده‌ها گنجانده شدند که منجر به حجم نمونه نهایی 5.4 میلیون پاسخ‌دهنده آمریکایی 65 سال و بالاتر شد.
فولر تامسون، ای. و همکاران (2023) روندهای زمانی (از 2008 تا 2017) در محدودیت های عملکردی و محدودیت در فعالیت های زندگی روزانه: یافته های یک نمونه ملی از 5.4 میلیون آمریکایی مسن تر. مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی. doi.org/10.3390/ijerph20032665.
منبع
کاهش ناتوانی در میان سالمندان آمریکایی قابل توجه بود. بین سال‌های 2008 و 2017، شانس تجربه محدودیت‌ها در فعالیت‌های زندگی روزمره (مانند لباس پوشیدن یا حمام کردن) و احتمال تجربه محدودیت‌های عملکردی (مانند دشواری جدی در راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها) به ترتیب 18 و 13 درصد کاهش یافته است.
جالب توجه است، این مطالعه کاهش متوسطی در ناتوانی در بین افراد نسل بیبی بومر در مقایسه با گروه‌های مسن‌تر نشان داد. نویسندگان پیشنهاد کردند که نرخ‌های بالاتر چاقی در بین بیبی بومرها در مقایسه با همتایان مسن‌ترشان ممکن است در کاهش آهسته‌تر نقش داشته باشد.
تجزیه و تحلیل های بیشتر نشان داد که بین برخی از پیشرفت های مشاهده شده در ناتوانی ها در طول دهه و نسبت فارغ التحصیلان دبیرستان و دانشگاه در میان گروه های تولد پس از جنگ جهانی دوم رابطه وجود دارد.