Manolis Kogevinas، ISGlobal توضیح می دهد: “بیشتر مطالعات سرولوژیکی انجام شده پس از واکسیناسیون کووید-19 بر روی گروه های خاص مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی متمرکز شده اند، بین افراد با یا بدون عفونت قبلی تمایز قائل نشده اند، یا داده های بالینی و ایمونولوژیک عفونت ندارند.” محقق و نویسنده ارشد این مطالعه به همراه کارلوتا دوبانو، همچنین محقق در ISGlobal.
هم عفونت و هم واکسیناسیون علیه SARS-CoV-2 به ایجاد مصونیت جمعیت در برابر ویروس کمک می کند – عامل مهمی برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه زمانی و به چه کسی باید تزریقات تقویت کننده ارائه شود. اگرچه مصونیت در برابر یک پاتوژن بیشتر از آنتی بادی است، ساده ترین استراتژی برای ارزیابی ایمنی جمعیت انجام مطالعات سرواپیدمیولوژیک است (یعنی تعیین کمیت آنتی بادی های خاص ویروس در یک گروه جمعیتی معین).
“داده‌های ما بر اهمیت واکسیناسیون افراد حتی اگر قبلاً آلوده شده‌اند تاکید می‌کند و تایید می‌کند که ایمنی هیبریدی برتر و بادوام‌تر است. این بدان معناست که افرادی که واکسینه شده‌اند اما آلوده نشده‌اند، زودتر از کسانی که واکسینه شده‌اند، نیاز به تقویت‌کننده دارند. “ماریانا کاراچالیو، نویسنده اول این مطالعه، و جما مونکونیل اشاره می کند.
تفاوت در پاسخ آنتی بادی بر اساس نوع واکسن در بین کسانی که دریافت کرده اند آ یک دوز و ب دو دوز
یک مطالعه شیوع سرمی آینده نگر در جمعیت کاتالونیا بر نیاز به واکسینه شدن با وجود آلوده بودن تاکید می کند و تأیید می کند که ایمنی ترکیبی (واکسیناسیون به علاوه عفونت) قوی تر و طولانی تر است. این مطالعه که توسط موسسه جهانی بارسلون رهبری می شود و توسط بنیاد دانیل براوو آندرئو (FDBA) حمایت می شود، در مجله منتشر شده است. پزشکی BMC.
منبع:
کوگویناس هشدار می دهد: با این حال، باید توجه داشت که این مطالعه قبل از غالب شدن نوع Omicron انجام شده است.
منبع: موسسه بارسلونا برای سلامت جهانی (ISGlobal)
در میان واکسینه شدگان، تنها 2.1٪ در زمان آزمایش هیچ آنتی بادی نداشتند و تقریباً 1٪ یک عفونت پیشرو داشتند.
نتایج به سه نتیجه اصلی منجر شد: اول، در 36 درصد از افراد آلوده اما واکسینه نشده، آنتی بادی‌ها تقریباً یک سال پس از عفونت، به‌ویژه در افراد بالای 60 سال و سیگاری‌ها دیگر قابل تشخیص نبودند.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی دومین اندازه گیری را در یک گروه مبتنی بر جمعیت از کاتالونیا (مطالعه COVICAT – همگروهی GCAT) شش ماه پس از شروع کمپین واکسیناسیون (اولین مورد درست پس از اولین حبس بود) برای نظارت بر سطح انجام داد. و نوع آنتی بادی علیه پنج آنتی ژن ویروسی (کل پروتئین اسپایک (S)، دامنه اتصال گیرنده RBD، قطعه S2، پروتئین کامل نوکلئوکپسید (N) یا قطعه N ترمینال). علاوه بر این، آنها همچنین از اطلاعات یک پرسشنامه و سوابق سلامتی برای شناسایی عوامل بالقوه ای استفاده کردند که میزان و مدت پاسخ آنتی بادی را در افراد واکسینه نشده، واکسینه یا واکسینه نشده و آلوده تعیین می کند. در مجموع 1076 نفر از 43 تا 72 سال در این تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
مطالعه: عفونت SARS-CoV-2، واکسیناسیون و مسیرهای پاسخ آنتی بادی در بزرگسالان: یک مطالعه کوهورت در کاتالونیا. اعتبار تصویر: کریستوف بورگستت / شاتر استوک
دوم، واکسیناسیون سطوح آنتی بادی به طور قابل توجهی بالاتر در افراد مبتلا به عفونت قبلی در مقایسه با افراد بدون عفونت قبلی ایجاد کرد. این سطوح به شدت با بزرگی پاسخ در طول عفونت مرتبط بود.
مرجع مجله: