امواج مشابهی از عفونت در چندین کشور غیر بومی دیگر در اروپا و آمریکا گزارش شده است. اسپانیا و آلمان بیشترین تعداد موارد ابتلا را گزارش کرده اند.
در بریتانیا، اولین مورد آبله میمون در طول شیوع کنونی زمانی گزارش شد که شبکه بیماری‌های عفونی با پیامدهای بالا (HCID) در بریتانیا درباره مردی که به تازگی از غرب آفریقا در اوایل ماه مه 2022 بازگشته بود، مطلع شد. بیش از 1700 مورد در هفته دوم جولای گزارش شده است.
بیش از یک سوم بیماران با ضایعات در مراحل مختلف تکامل ظاهر می شوند، شاید به دلیل تلقیح مکرر ویروس توسط بیمار. برخی از بیماران بثورات ماکولوپاپولار را نشان دادند که زخم یا پوسچول نبود.
نداشتن سابقه سفر
در تظاهرات بالینی کلاسیک، آبله میمون دارای یک مرحله پرودرومال تب، ضعف و بزرگ شدن غدد لنفاوی است که اغلب همراه با سردرد و تعریق است. بثورات در عرض دو تا چهار روز ظاهر می شوند و به صورت ماکول شروع می شوند و از پاپول ها، وزیکول ها و پوسچول ها عبور می کنند. این ضایعات در نهایت پوسته پوسته می شوند و می افتند.
شیوع‌های اولیه آبله میمون‌ها به کمتر از 100 نفر محدود می‌شد و بیشتر موارد به انتقال انسان و دام از حیوانات وحشی مرتبط بود و تماس نزدیک مسئول انتقال انسان به انسان بود. این عمدتا از طریق قطرات تنفسی و ضایعات پوستی رخ می دهد.
اخیراً، جهان شاهد افزایش ناگهانی موارد آبله میمون بوده است که تقریباً منحصراً در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM) تشخیص داده شده است. این باعث شده است که محققان به بررسی ویژگی های بالینی تغییر یافته عفونت آبله میمون در طول شیوع فعلی بپردازند.
حتی با وجود پاندمی بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، شیوع ویروس آبله میمون به تعداد موارد بی‌سابقه در کشورهای غیر بومی رسیده است. یک جدید BMJ مطالعه ویژگی‌های بالینی عفونت‌های آبله میمون را در طول شیوع فعلی از تعداد زیادی از موارد در مرکز لندن توصیف می‌کند.
ضایعات به طور همزمان، بیشتر روی صورت ایجاد می شوند. با این حال، در حدود 75٪ از افراد، ضایعات روی کف دست، کف پا و مخاط نیز ظاهر می شود. ضایعات تناسلی ناشایع بوده است. روی هم رفته، این قسمت در عرض دو تا چهار هفته برطرف می شود.
در بریتانیا، از سال 2018، چهار نفر به عفونت آبله میمون مرتبط با سفر به کشورهای آندمیک تشخیص داده شده اند. این چهار نفر ویروس را به سه نفر دیگر منتقل کرده بودند.
تنها یک بیمار در شیوع کنونی سابقه سفر مرتبط با یک منطقه بومی را گزارش کرده است، که به شواهدی اضافه می کند که شیوع آبله میمون فعلی در جامعه در حال گسترش است. بیش از 25 درصد از بیماران سابقه سفر به اروپای غربی یا تماس نزدیک با فرد آلوده به آبله میمون را داشتند.
عفونت های همزمان
در حالی که کودکان بیشتر در طول شیوع های قبلی در کشورهای بومی تحت تأثیر قرار گرفتند، هم بزرگسالان پسر و هم کودکان بیشتر اپیدمی های اخیر را در این مناطق غالب کرده اند. در مقابل، شیوع فعلی عمدتاً مردان را شامل می شود و تقریباً به طور انحصاری MSM را تحت تأثیر قرار داده است.
ارائه
در ایالات متحده، شیوع قبلی در 11 نفر در سال 2003 گزارش شد، که اولین بار بود که یک کشور غربی تحت تأثیر آبله میمون قرار گرفت. عفونت های پراکنده از آن زمان گزارش شده است.
عوارض در افراد خاصی رخ می دهد که برخی از آنها می تواند شامل انسفالیت، ذات الریه، عفونت باکتریایی پوستی ثانویه و کاهش بینایی به دلیل درگیری چشم باشد. نوزادان و کودکان تازه متولد شده و همچنین کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله میمون هستند.
همچنین یک سوم بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) تشخیص داده شدند که اکثر آنها تحت درمان ضدرتروویروسی (ART) بودند و بار ویروسی HIV غیرقابل شناسایی داشتند.
مطالعه: ویژگی‌های بالینی و ارائه‌های جدید آبله میمون انسانی در مرکز لندن مرکزی در طول شیوع 2022: مجموعه موارد توصیفی. اعتبار تصویر: Lightspring / Shutterstock.com
مقدمه
تقریباً 40 درصد موارد با راش مخاطی بدون فاز پرودرومال مشخص ظاهر شدند. یعنی علائم سیستمیک به تعویق افتاد یا گاهی اوقات وجود نداشت.
آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که توسط یک ویروس ارتوپاکس شبیه به ویروس آبله ایجاد می شود. ویروس آبله میمون از سال 1970 برای اولین بار در جمهوری دموکراتیک کنگو در برخی مناطق آفریقا بومی بوده است.
اکثر موارد با ضایعات در ناحیه تناسلی یا پری آنال یا نواحی دهانی یا پری لوزه ای تظاهر کرده اند. هنگامی که تقریباً در همه بیماران با سابقه تماس جنسی اخیر همراه شود، این امر به شکل گیری ضایعات در محل ورود ویروس، با ویژگی های سیستمیک بعدی و ظهور ضایعات گسترده تر اشاره دارد.
این مطالعه اطلاعاتی در مورد علائم رایجی ارائه می‌کند که در پیام‌ها و دستورالعمل‌های بهداشت عمومی که امروز منتشر می‌شوند، علائم هشداردهنده آبله میمون در نظر گرفته نمی‌شوند. در واقع، اگر معیارهای فعلی آژانس امنیت سلامت انگلستان اعمال شود، از هر هفت بیمار یک نفر احتمالاً تشخیص داده نمی شود.
این ارائه‌ها باید در پیام‌های بهداشت عمومی گنجانده شوند تا به تشخیص زودهنگام و کاهش انتقال بعدی کمک کنند“
میکروگراف الکترونی عبوری رنگی ذرات ویروس آبله میمون (آبی) کشت و خالص شده از کشت سلولی. تصویر گرفته شده در مرکز تحقیقات یکپارچه NIAID (IRF) در فورت دیتریک، مریلند. اعتبار: NIAID
تفاوت در شیوع فعلی
ویژگی های بیمار
ضایعات لوزه ها قبل از این زمان معمولی عفونت آبله میمون نبوده است. زیر مجموعه ای از بیماران تنها یک ضایعه منفرد در زمان مراجعه و پس از آن داشتند. این ضایعات ممکن است با شرایط دیگر اشتباه گرفته شوند.
برخی از علائم قبلاً غیرمعمول اما اکنون اغلب گزارش شده‌اند شامل ضایعات منفرد، ضایعات لوزه‌ها و ضایعات ماکولوپاپولار یا پلی‌مورفیک، و همچنین درد رکتوم و تورم آلت تناسلی هستند که هر دو شایع‌ترین دلایل بستری شدن در بیمارستان هستند.
از هر سه بیمار، یک نفر مبتلا به عفونت مقاربتی (STI)، عمدتا سوزاک و کلامیدیا تراکوماتیس، همراه با آبله میمون بود. این نه تنها ممکن است علت شدت درد رکتوم باشد، بلکه به نیاز فوری به غربالگری همه بیماران از نظر بیماری های مقاربتی نیز اشاره دارد.
تقریباً همه بیماران در شیوع کنونی میانگین پنج ضایعه پوستی یا غشای مخاطی در مراحل مختلف بهبودی داشتند. از حدود 200 مورد، 8 مورد بیش از 100 ضایعه داشتند، در حالی که 22 مورد تنها یک ضایعه داشتند. شایع ترین محل، ناحیه تناسلی خارجی یا ناحیه پری مقعد یا هر دو در حدود 90 درصد بیماران بود.
به عنوان مثال، یک ضایعه منفرد ممکن است به اشتباه به عنوان فولیکول موی رشد یافته یا شانکر سیفلیس تشخیص داده شود. در مقایسه، ضایعات لوزه ها را می توان با لوزه های باکتریایی اشتباه گرفت، به خصوص با توجه به عفونت باکتریایی ثانویه، آبسه نازوفارنکس، زخم و درد.
یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که آبله میمون عمدتاً از طریق جنسی منتقل می‌شود و در میان تعداد زیادی از MSM در جهان تشخیص داده می‌شود. به نظر می رسد سیر بالینی بیماری نیز در شیوع کنونی تغییر کرده است و درد رکتوم و ادم آلت تناسلی از ویژگی های جدید این بیماری است.
به طور کلی، یک تظاهرات بالینی تغییر یافته در شیوع فعلی وجود دارد. ضایعات گلو یا بثورات منفرد نیز ممکن است ناشناخته مانده باشند، بنابراین در حال حاضر به گسترش سریع جامعه کمک می‌کنند. به نظر می رسد این بیماری خودبه خود حل می شود و شدت آن عمدتاً خفیف است.
نتیجه گیری
این برخلاف دستورالعمل‌های فعلی آژانس امنیت سلامت بریتانیا برای آبله میمون است که علائم سیستمیک معمولی را در صورت لزوم توصیف می‌کند. این علاوه بر بثورات پوستی و عوامل خطر اپیدمیولوژیک، مانند سابقه تماس با فرد آلوده یا سفر به یک منطقه بومی است.
مرجع مجله:
- پاتل، A.، Bilinska، J.، Tam، JCH، و همکاران (2022). ویژگی‌های بالینی و ارائه‌های جدید آبله میمون انسانی در مرکز لندن مرکزی در طول شیوع 2022: مجموعه موارد توصیفی. BMJ. doi:10.1136/bmj-2022-072410.