دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا
منبع:
تحقیقات جدید Atfi نشان می دهد که غیر فعال سازی NF1 -; ژنی به نام نوروفیبرومین-1 که دارای عملکردهای طبیعی سرکوب کننده تومور است – می تواند در شروع سرطان لوزالمعده نقش داشته باشد، چه در کنار KRAS، خواص سرطان زایی آن را تقویت کند، یا حتی قبل از اینکه هر گونه جهش در ژن KRAS رخ دهد، با مشارکت TP53غیرفعال‌ترین ژن سرکوب‌کننده تومور در بدخیمی‌های انسانی.
تحقیقات گسترده نشان داده است که جهش در ژن KRAS نقش بسیار زیادی در شکل گیری و رشد سرطان پانکراس دارد. تقریباً 90-85 درصد از تومورهای پانکراس دارای جهش KRAS هستند.
راماکریشنان، جی. و همکاران (2022) از دست دادن عملکرد NF1 به عنوان یک رویداد شروع جایگزین در آدنوکارسینوم مجرای پانکراس. گزارش های سلولی doi.org/10.1016/j.celrep.2022.111623.
منبع
تحقیقات جدید از مرکز سرطان VCU Massey به غیرفعال شدن یک ژن ناشناخته به عنوان عامل احتمالی در ایجاد سرطان پانکراس اشاره می کند. به تازگی منتشر شده در گزارش های سلولیاین یافته ها می تواند درک علمی این بیماری کشنده را تغییر دهد و از ایجاد درمان های جدید خبر دهد.
Atfi در این تحقیق با Creighton Friend و Eric Hurwitz از دانشکده پزشکی VCU همکاری کرد. Parash Parajuli، Ph.D.، Gopalakrishnan Ramakrishnan، Pura Singh، و Keli Xu، Ph.D.، از مرکز پزشکی دانشگاه می سی سی پی. سلین پرونیر از دانشگاه سوربن؛ و محمد رزاق، MBBS، Ph.D. از دانشکده پزشکی استئوپاتیک لیک ایری.
عضدالدین عطفی، استاد گروه بیوشیمی و بیولوژی مولکولی، دانشکده پزشکی VCU
با این حال، بخش قابل توجهی وجود دارد -؛ حدود 10-15٪ -؛ از تومورهای PDAC که دارای جبران جهش KRAS معمولی است که به عنوان “KRAS نوع وحشی” شناخته می شود. این نشان می دهد که در بسیاری از موارد محرک های ژنتیکی جایگزین مسئول ایجاد سرطان هستند.
آتفی و همکارانش تشخیص دادند که حذف NF1 در موش‌های بدون جهش KRAS مستقیماً منجر به مراحل اولیه رشد تومورهای پانکراس می‌شود، اما عملکرد سرطان‌زای KRAS را در موش‌های دارای جهش نیز افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، محققان یک ارتباط قوی بین NF1 و p53 مشاهده کردند، پروتئین دیگری که به طور گسترده برای عملکردهای سرکوب کننده تومور شناخته شده است. آنها دریافتند که غیرفعال شدن همزمان NF1 و p53 به طور مستقیم با رشد سرطان پانکراس، صرف نظر از هرگونه جهش در ژن KRAS، ارتباط دارد.
عطفی گفت: «این تصور که غیرفعال‌سازی ترکیبی NF1 و p53 نشان‌دهنده یک رویداد آغازگر جایگزین در PDAC است، بستر بی‌سابقه‌ای را برای شناسایی آینده گزینه‌های درمانی هدفمند جدید برای سرطان پانکراس فراهم می‌کند.
این یافته‌ها پیامدهایی را برای درمان هدفمند آدنوکارسینوم مجرای پانکراس (PDAC)، که اکثریت قریب به اتفاق همه تومورهای پانکراس را تشکیل می‌دهد و چهارمین علت مرگ‌ومیرهای مرتبط با سرطان در سراسر جهان است، دارد. اکثر بیماران در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شوند، زمانی که بیماری در حال حاضر غیر قابل جراحی است و هیچ درمان موثری وجود ندارد.
ما دریافتیم که غیرفعال‌سازی ژنتیکی NF1 به‌طور چشمگیری شکل‌گیری و پیشرفت سرطان پانکراس با واسطه KRAS را تسریع می‌کند. این مطالعه این احتمال تحریک‌کننده را افزایش می‌دهد که هدف قرار دادن NF1 در تومورهای پانکراس جهش‌یافته حامل KRAS ممکن است آسیب‌پذیری‌هایی ایجاد کند که می‌توان از آنها برای مزیت درمانی استفاده کرد.
عضدالدین عطفی، نویسنده مسئول این مطالعه، دکترا، رهبر برنامه تحقیقاتی زیست شناسی سرطان که در این مطالعه انجام شده است، گفت: با توجه به شیوع بالای آن در مراحل اولیه بیماری، فعال شدن جهشی KRAS به عنوان محرک ژنتیکی کلیدی برای سرطان پانکراس فرض شده است. دارای مدرک استاد ممتاز مری اندرسون هریسون در تحقیقات سرطان در ماسی است.
مرجع مجله: