منبع:
محققان مشاهده کردند که فعالیت بدنی متوسط تا شدید در اوقات فراغت با سلامت روانی بهتر در میان تقریباً 33000 نوجوان 15 تا 16 ساله مرتبط است. در مقایسه با عدم تحرک، 30 دقیقه فعالیت بدنی در هفته با 17 درصد کمتر احتمال بروز علائم استرس مزمن همراه بود. علاوه بر این، احتمال بروز علائم افسردگی و اضطراب برای نوجوانانی که یک ساعت فعالیت بدنی در هفته گزارش کرده بودند، به ترتیب 22 و 32 درصد کمتر بود. فعال ترین جوانان از نظر بدنی (یعنی آنهایی که حداقل 4 ساعت در هفته فعالیت بدنی داشتند) کمترین احتمال علائم سلامت روان را داشتند.
این مطالعه با همکاری موسسه فنلاند برای سلامت و رفاه و مطالعه ارتقای سلامت مدارس در سراسر کشور انجام شد. Jussila در پروژه Climate Nudge که توسط شورای تحقیقات استراتژیک در آکادمی فنلاند پشتیبانی می شود، به عنوان محقق کار می کند.
دانشگاه فنلاند شرقی
مشاهدات ما در مورد فعالیت بدنی اوقات فراغت با ادبیات مطابقت دارد. اگرچه طراحی مقطعی این مطالعه ما را از نتیجهگیری در مورد علیت باز میدارد، یافتههای مطالعات آیندهنگر و مداخلهای کوچکتر از نتایج – حداقل برای افسردگی – پشتیبانی میکند.
«مشاهده تا حدودی غیرمنتظره بود. با این حال، نوجوانان ممکن است نتوانند شیوه های حمل و نقل خود را به اندازه بزرگسالان انتخاب کنند. اگر مجبورید هر روز مسافت های طولانی را پیاده روی کنید – در هر آب و هوایی – حمل و نقل فعال مدرسه ممکن است به یک روال ناخوشایند تبدیل شود. جوسیلا خاطرنشان می کند که ممکن است این نوع فعالیت بدنی اجباری نتواند به اندازه فعالیت بدنی اوقات فراغت که اغلب به دلیل لذت و دوستی در آن شرکت می کنیم، سلامت روان را بهبود بخشد.
مرجع مجله:
علیرغم مشاهدات ما، من حمل و نقل فعال مدرسه را به همه کودکان و نوجوانان توصیه می کنم. اگرچه ممکن است سلامت روان را بهبود نبخشد، اما می تواند آمادگی جسمانی و سلامت قلبی متابولیک را بهبود بخشد. جوسیلا خلاصه میکند که پیادهروی یا دوچرخهسواری تا مدرسه نیز آلودگی ناشی از ترافیک موتوری را کاهش میدهد.
فعالیت بدنی منظم می تواند سلامت روان را از طریق مسیرهای مختلف، مانند افزایش تولید هورمون های “احساس خوب”، افزایش کیفیت خواب و افزایش اعتماد به نفس، بهبود بخشد. در حالی که مشکلات سلامت روان رایج هستند، تعداد کمی از مطالعات مبتنی بر جمعیت ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامت روان نوجوانان را بررسی کرده اند. علاوه بر این، در حال حاضر مشخص نیست که آیا حمل و نقل فعال مدرسه می تواند اثرات مفیدی بر سلامت روان داشته باشد یا خیر.
ارتباط حمل و نقل فعال مدرسه با سلامت روان با فعالیت بدنی در اوقات فراغت متفاوت است. هیچ ارتباطی بین دوزهای کم تا متوسط (کمتر از 30 دقیقه) حمل و نقل فعال روزانه مدرسه و سلامت روان یافت نشد. با این حال، پیادهروی یا دوچرخهسواری تا مدرسه برای بیش از 30 دقیقه در روز، بهطور شگفتانگیزی، با احتمال بیشتری برای علائم افسردگی و ملاقات روانشناس مدرسه همراه بود. تجزیه و تحلیل ها برای کلاس مدرسه، جنس، قومیت، وضعیت مالی خانواده، سطح تحصیلات والدین، فاصله از مدرسه و رفتارهای مختلف سبک زندگی تنظیم شدند.
اعتبار تصویر: دانشگاه فنلاند شرقی
مطالعه اخیر توسط دانشگاه فنلاند شرقی نشان می دهد که فعالیت بدنی منظم در اوقات فراغت، حتی در دوزهای کم، با احتمال کمتری برای افسردگی، اضطراب، استرس مزمن و ملاقات روانشناس مدرسه در میان نوجوانان فنلاندی مرتبط است. با این حال، رابطه بین حمل و نقل فعال مدرسه، به عنوان مثال، پیاده روی یا دوچرخه سواری به مدرسه، و سلامت روان بی نتیجه است. این یافته ها در مجله معتبر اسکاندیناوی پزشکی و علم در ورزش منتشر شد.
جوسیلا، جی جی، و همکاران (2023). ارتباط فعالیت بدنی اوقات فراغت و حمل و نقل فعال مدرسه با پیامدهای سلامت روان: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت. مجله پزشکی و علم اسکاندیناوی در ورزش. doi.org/10.1111/sms.14292.
Juuso Jussila، محقق دکتری، دانشگاه فنلاند شرقی