قرار گرفتن در معرض آفت کش ها با بروز سرطان پروستات و مرگ و میر مرتبط است

محققان 22 آفت کش را شناسایی کرده اند که به طور مداوم با بروز سرطان پروستات در ایالات متحده مرتبط هستند و چهار مورد از آفت کش ها نیز با مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات مرتبط هستند. نتایج توسط Wiley آنلاین در سرطان، یک مجله معتبر انجمن سرطان آمریکا.

برای ارزیابی ارتباط در سطح شهرستان بین 295 آفت کش و سرطان پروستات در سراسر کانتی در ایالات متحده، محققان یک مطالعه ارتباطی در سطح محیطی انجام دادند که از یک دوره زمانی بین قرار گرفتن در معرض و بروز سرطان پروستات از 10 تا 18 سال استفاده کردند تا رشد کند را در نظر بگیرند. ماهیت اکثر سرطان های پروستات سال های 1997-2001 برای استفاده از آفت کش ها و 2011-2015 برای نتایج سرطان پروستات مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین ترتیب، دوره 2002-2006 با توجه به استفاده از آفت کش ها و دوره 2016-2020 با توجه به نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از 22 آفت کشی که ارتباط مستقیم ثابتی با بروز سرطان پروستات در هر دو تجزیه و تحلیل وابسته به زمان نشان دادند، سه آفت کش قبلاً با سرطان پروستات مرتبط بودند، از جمله 2،4-D، یکی از پرمصرف ترین آفت کش ها در ایالات متحده. 19 آفت کش کاندید که قبلاً با سرطان پروستات مرتبط نبودند شامل 10 علف کش، چندین قارچ کش و حشره کش و یک دستگاه بخور خاک بودند.

چهار آفت کش مرتبط با سرطان پروستات نیز با مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات مرتبط بودند: سه علف کش (تری فلورالین، کلرانسولام متیل و دیفلوفنزوپیر) و یک حشره کش (تیامتوکسام). فقط تری فلورالین توسط EPA به عنوان یک “سرطان زا برای انسان” طبقه بندی می شود، در حالی که سه مورد دیگر “سرطان زا نیستند” یا شواهدی مبنی بر “غیر سرطان زا بودن” دارند.

این تحقیق اهمیت مطالعه قرار گرفتن در معرض محیطی، مانند استفاده از آفت کش ها را برای توضیح برخی از تغییرات جغرافیایی که در بروز سرطان پروستات و مرگ و میر در سراسر ایالات متحده مشاهده می کنیم، نشان می دهد. با تکیه بر این یافته‌ها، می‌توانیم تلاش‌های خود را برای شناسایی عوامل خطر سرطان پروستات تقویت کنیم و برای کاهش تعداد مردان مبتلا به این بیماری تلاش کنیم.

سیمون جان کریستوف سورنسن، دکتر، نویسنده اصلی، دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد