لذت بردن از طبیعت نزدیک به خانه که با بهترین حس خوب در طول همه گیری مرتبط است

بارها و بارها، مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض طبیعت می تواند سلامت روان و رفاه انسان را بهبود بخشد. یک مطالعه جدید از آزمایشگاه پرنده‌شناسی کرنل، کمی عمیق‌تر را بررسی کرد و به بررسی اینکه چه نوع تجربیاتی از طبیعت با حس بهتری از رفاه در طول همه‌گیری کووید مرتبط است، پرداخت.

یافته های آنها در مجله منتشر شده است مردم و طبیعت، حاکی از آن است که لذت بردن از طبیعت نزدیک به خانه، در مقایسه با گشت‌وگذارهای طولانی‌تر و شدیدتر در طبیعت، یا تجربه دست دوم طبیعت از طریق رسانه‌های مختلف، با بیشترین حس خوب همراه است.

من فکر می‌کنم چیزی که واقعاً در این کار مرا جلب می‌کند، اهمیت این است که فقط بتوانم کمی طبیعت نزدیک داشته باشم و حتی برای مدت کوتاهی بتوانید به آن دسترسی داشته باشید.”

تینا فیلیپس، نویسنده اصلی و دستیار مدیر مرکز مشارکت در علم و طبیعت در آزمایشگاه کرنل

اگرچه تعامل با طبیعت نزدیک به عنوان همراه با یک نتیجه مثبت کلی بالاتر از قرار گرفتن در معرض طبیعت بود، اما هیچ ارتباطی با تنهایی وجود نداشت. تجارب غیرمستقیم طبیعت از طریق اشکال مختلف رسانه کمترین ارتباط را داشت.

فیلیپس گفت: “من فکر می کنم بزرگترین شگفتی این بود که گشت و گذار در طبیعت با رفاه بهتر ارتباط نداشت.” “تنهایی برای افرادی که بیشتر آن فعالیت‌ها را انجام می‌دادند بدتر بود، تاثیر عاطفی بیماری همه‌گیر بدتر بود، و گزارش سلامت روان بدتر بود. چیز دیگری که من را شگفت‌زده کرد این بود که، در کل، سن پیش‌بینی‌کننده شماره یک مثبت بود. نتایج بهزیستی ناشی از قرار گرفتن در معرض طبیعت.”

نویسندگان بیش از 3200 ساکن ایالات متحده را در اکتبر 2020 بررسی کردند، یعنی 6 ماه پس از همه گیری، زمانی که بسیاری از قرنطینه ها هنوز برقرار بود. آنها از مردم خواستند تا میزان تنهایی، افکار منفی تکراری، رفاه ذهنی و میزان تاثیرات عاطفی خود را از این بیماری همه گیر ارزیابی کنند.

پاسخ‌های داده شده همراه با فراوانی شرکت‌کنندگان در سه نوع تعامل با طبیعت در طول همه‌گیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت:

• طبیعت نزدیک: فعالیت های نزدیک به خانه، مانند باغبانی، پیاده روی، تماشای طبیعت از طریق پنجره و تماشای پرندگان؛
• رسانه های طبیعت: قرار گرفتن در معرض غیر مستقیم از طریق خواندن، مستندهای طبیعت و دوربین های حیات وحش. و
• گشت و گذار در طبیعت: تجربیات شدیدتر که نیاز به برنامه ریزی و سفر دارند، مانند سفرهای ماهیگیری، شکار، کوله پشتی و کایاک سواری.

نویسندگان گفتند که این نوع تحقیق رابطه علت و معلولی را بین متغیرهای مطالعه ایجاد نمی کند، فقط هر دو اغلب با هم اتفاق می افتند. لزوماً اینطور نیست که یک متغیر متغیر دیگر را پیش بینی کند.

آنها همچنین بر اساس ادبیات موجود این فرضیه را مطرح کردند که هر نوع قرار گرفتن در معرض طبیعت باید با سطوح بالاتری از رفاه گزارش شده همراه باشد، اما لزوماً اینطور نبود.

“بزرگترین شگفتی این بود [longer] فیلیپس گفت: گشت و گذار در طبیعت با رفاه بهتر ارتباط نداشت. “تنهایی برای افرادی که بیشتر آن فعالیت ها را انجام می دادند بدتر بود، تاثیر عاطفی بیماری همه گیر بدتر بود و سلامت روانی گزارش شده بدتر بود.”

نانسی ولز، یکی از نویسندگان این مقاله، استاد کالج بوم شناسی انسانی، گفت که این نظرسنجی همچنین مسائل جاری عدالت اجتماعی در مورد دسترسی به طبیعت را برجسته می کند.

ولز گفت: «این بیماری همه‌گیر نابرابری‌های اجتماعی را آشکار کرد. «اغلب کسانی هستند که بیشترین نیاز را دارند که کمترین دسترسی را به طبیعت نزدیک دارند. همه باید بتوانند در فاصله کوتاهی از خانه به محیط طبیعی دسترسی داشته باشند. ما می‌توانیم با حفاظت از زمین‌های طبیعی، ایجاد پارک‌ها و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌هایی برای اطمینان از دسترسی همه، این امر را به واقعیت تبدیل کنیم.»

نویسندگان مشترک شامل دانشجوی دکترا ابیگیل براون و جردن ترالینز ’23 بودند که به انجام این مطالعه کمک کردند که با کمک مالی مرکز اتکینسون برای پایداری کورنل کمک مالی کردند. هر دو دریافتند که این تجربه چشم نوازی است، حتی اگر خودشان با همه‌گیری کنار بیایند.

ترالینز که سال آینده به دانشکده پزشکی می رود، گفت: «من همیشه به تقاطع بین انسان، محیط زیست و سلامت کشیده شده ام. “این نوع تحقیقات مهم است زیرا با داده های واضح و ملموس ارزش و فواید طبیعت را روشن می کند.”

براون گفت: “من در حال بررسی نقش طبیعت در کمک به جوانان برای مقابله با تغییرات آب و هوایی هستم.” “این تحقیق در زمانی که بازگشت به مدرسه برای سال آخر و کار کردن بر روی برنامه های کاربردی در مقطع کارشناسی ارشد در میانه همه گیری همه گیر بسیار زیاد بود، امید و هدف زیادی به من داد.”

به گفته نویسندگان، بهره بردن از مزایای ذهنی و عاطفی از طبیعت نیازی به زمان زیادی ندارد.

فیلیپس گفت: «ما نمی توانیم به اندازه کافی بر قدرت گذراندن 10 دقیقه بیرون از خانه تأکید کنیم. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد وقت گذاشتن برای بیرون رفتن در هر بره ای از طبیعت نزدیک می تواند بسیار مفید باشد.