تحریک پذیری عصبی: ممکن است عصب صورت شما بیش از آنچه باید شلیک کند. برخی از دانشمندان فکر می کنند که تحریک پذیری بیش از حد از نواحی دیگر ممکن است باعث انقباض صورت ام اس شود، حتی اگر ضایعه قابل مشاهده ای در حفره ساقه مغز خود نداشته باشید.
این سوال خوبی است. توبین می‌گوید، فکر نمی‌کنم ما واقعاً بدانیم. اما اگر برای یک یا دو هفته از بین رفته باشد، احتمالاً از بین رفته است.»
منبع
انقباضات صورت شما ممکن است ایدیوپاتیک باشد. استول می‌گوید که این بدان معناست که “هیچ ارتباط واقعی” با هیچ مشکل پزشکی وجود ندارد.
اما اگر سایر عضلات صورت شروع به اسپاسم کردند با متخصص مغز و اعصاب خود مشورت کنید. اگر انقباضات شما جدید هستند و بیش از 24 ساعت دوام دارند، فوراً با آنها تماس بگیرید. استول می گوید: «این برای هر علامتی از مولتیپل اسکلروزیس صادق است.
سایر داروها: ممکن است پزشک از شما بخواهد که سایر درمان های دارویی را امتحان کنید. برای تکان دادن خفیف صورت، ممکن است شامل شود
ممکن است به عنوان چیزی که همه ما با آن آشنا هستیم شروع شود: اسپاسم های کوچک اطراف پلک شما.
اسپاسم همی صورت: در مقایسه با میوکیمی صورت، این انقباضات طولانی‌تر هستند.
استول می گوید که بوتاکس می تواند به افراد مبتلا به اسپاسم همی صورت کمک کند تا زندگی خود را بازگردانند.
دقیقاً مشخص نیست که چگونه ضایعات ام اس باعث ایجاد انقباض در صورت می شود. ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا بفهمیم. اما دانشمندان چند نظریه دارند، از جمله:
اکثر افراد مبتلا به ام اس انقباضات صورت در قسمت خاصی از ساقه مغز به نام پونز ضایعه دارند. اعصاب مهم به این کانال استخوانی وارد و خارج می شوند. پزشکان معمولاً آسیب به عصب هفتم جمجمه ای که بیشتر به عنوان عصب صورت شناخته می شود، پیدا می کنند.
ممکن است نیازی به انجام کاری جز صبر نداشته باشید. لرزش صورت اغلب پس از چند هفته یا چند ماه به خودی خود برطرف می شود. توبین می گوید که این به ویژه برای میوکیمی صورت صادق است.
بوتاکس: سم بوتولینوم می تواند به طور موقت عضلات صورت را فلج کند. به این ترتیب از شر چین و چروک خلاص می شود. اما همچنین موثرترین راه برای جلوگیری از پرش های جدی صورت است.
با این حال، پزشک شما برای اطمینان از مغز شما تصاویر جدیدی از مغز شما می خواهد. اسکن های به روز شده ام آر آی می توانند سرنخ های قوی در مورد اینکه آیا ام اس شما به خوبی کنترل شده است یا عود می کنید، ارائه دهد.
انتقال افاپتیک: تکانه های عصبی به بدن شما می گویند که چگونه حرکت کند. اما کمبود میلین می تواند اعصاب شما را دچار مشکل کند. و هنگامی که دو عصب آسیب دیده (دمیلینه) درست در کنار یکدیگر دارید، سیگنال الکتریکی یکی می تواند دیگری را خاموش کند.
توبین می گوید: «این اساساً مانند یک جریان نشتی است.
برخلاف سایر علائم ام اس، میوکیمی مداوم صورت و اسپاسم همی صورت ممکن است نشانه ضایعه جدید نباشد.
این پیچ خوردگی ها در افرادی که ام اس دارند نسبتاً شایع است. و معمولاً کوتاه مدت و بدون درد هستند. اما آنها می توانند ناراحت کننده باشند. توبین می‌گوید: «این فقط عجیب است.
خبر خوب این است که می‌توانید برای علائم خود کمک بگیرید، مهم نیست چقدر طول بکشد.
استول می‌گوید: «مردم معمولاً می‌گویند: «صورتم ورم کرده است، اما در آینه نگاه می‌کنم و متورم نیست». “و اسپاسم ها ماه ها بعد اتفاق می افتد.”
درمان انقباض صورت ام اس شامل موارد زیر است:
شارون استول، متخصص مغز و اعصاب و متخصص ام اس در Yale Medicine، می گوید: «وقتی خسته یا استرس دارید و زیر چشم یا پلک خود بال می زنید و این واقعا آزاردهنده است. و برای اکثر مردم، تا آنجا که پیش می رود.
اسپاسم های شدید صورت ممکن است باعث بسته شدن پلک شما شود یا دهان شما را به یک طرف بکشد. توبین می گوید ممکن است احساس سفتی زیادی کنید. در برخی مواقع، تمام عضلات یک طرف صورت شما ممکن است درگیر شوند. ممکن است به نظر برسد که دچار تشنج شده اید.
میوکیمی مداوم صورت: این می تواند به نوعی مانند پرش پلک (میوکیمیا) احساس شود. اما در نواحی دیگر مانند پیشانی، گونه، دهان و چانه دچار اسپاسم مداوم خواهید شد.
انقباضات صورت ام اس معمولاً در یک نقطه از بین می رود. و هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است تعجب کنید: آیا باز می گردد؟
هنگامی که مبتلا به ام اس هستید، سیستم ایمنی بدن شما میلین را تجزیه می کند. این پوشش محافظ اطراف اعصاب شماست. بدون این عایق، ارسال سیگنال‌ها از مغز به ماهیچه‌ها، آنطور که باید، دشوار است.
حتی برای افرادی که ام اس دارند، لرزش گاه به گاه پلک به خودی خود معمولاً ربطی به این بیماری ندارد. اما در برخی موارد، ممکن است نشانه ای از یک مشکل بزرگتر مربوط به ام اس باشد، از جمله:
همانطور که از نامش پیداست، عصب صورت شما عضلات صورت شما را کنترل می کند. (این همچنین در نحوه عملکرد برخی از جوانه های چشایی شما نقش دارد.)
پزشک شما ممکن است آزمایش خون یا آزمایش های اضافی را برای رد سایر بیماری ها تجویز کند. شما می توانید به دلایل زیادی که به ام اس مربوط نمی شود، از جمله التهاب یا عفونت، لرزش صورت داشته باشید.
اما زمانی که این انقباضات ناشی از مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشد، این انقباض صورت ممکن است گسترش یابد. ممکن است از گونه شما به سمت دهان یا خط فک شما برود. و بیشتر اتفاق می افتد. الیور توبین، MB، متخصص مغز و اعصاب متخصص ام اس در کلینیک مایو، می گوید: «این چند بار در روز اتفاق می افتد.
او می‌گوید: «تصور کنید که نیمی از صورت شما دائماً دچار اسپاسم می‌شود. “شما نمی توانید غذا بخورید. شما نمی توانید صحبت کنید.»
همچنین ممکن است یک آزمایش عصبی ویژه انجام دهید. این الکترومیوگرافی (EMG) نامیده می شود. زمان اسپاسم عضلانی شما را اندازه گیری می کند. این یک راه خوب برای تشخیص تفاوت بین میوکیمی صورت (اسپاسم کوتاه) و اسپاسم همی صورت (اسپاسم طولانی مدت) است.
به ندرت پیش می آید که ام اس باعث اسپاسم همی صورت شود. استول به ندرت آن را در تمرین خود می بیند. اما اگر برای شما اتفاق بیفتد، نسبت به میوکیمی صورت شدیدتر و محدودکننده سبک زندگی است.
معمولاً تکان دادن صورت ام اس در یک زمان یک طرف صورت شما را تحت تأثیر قرار می دهد. و ممکن است ابتدا علائم دیگری مانند بی حسی، گزگز، ضعف یا سایر احساسات عجیب و غریب را در صورت مشاهده کنید.
اسپاسم همی صورت مرتبط با ام اس نیز به مرور زمان کاهش می یابد. اما ممکن است سالها طول بکشد. و برخی از افراد ممکن است این اسپاسم ها را تا آخر عمر داشته باشند.
در اینجا چند نمونه از انتقال افپتیک وجود دارد که ممکن است با آنها آشنا باشید:
پرش های تصادفی پلک معمولا جای نگرانی نیست.