ماهیت پاسخ های ایمنی ناشی از واکسن های مختلف COVID-19 که با استفاده از پلت فرم ها و فرمول های مختلف ایجاد شده است.

تحقیقات اخیر به طور کامل مکانیسم های دخیل در ایجاد عفونت را مورد توجه قرار داده است. این موارد عبارتند از: (1) گونه های جدید در حال ظهور که توانایی خنثی سازی آنتی بادی ها را دور می زنند، (2) کاهش ایمنی ناشی از واکسیناسیون و (3) پاسخ ایمنی پایین بهینه سیستم ایمنی در نتیجه بیماری های همراه.

ملاحظات برای واکسیناسیون ایمن در آینده

تقاضای فوری برای واکسن SARS-CoV-2 به سرعت برآورده شد و به طور مؤثری همه‌گیری را مهار کرد. با این حال، با گزارش های در حال ظهور از کاهش اثربخشی واکسن و اثرات نامطلوب، پلتفرم های جدید نیاز به بررسی دارند.

فرمولاسیون و سکوهای واکسن

بی میلی و بی اعتمادی به واکسن ریشه در واکنش های نامطلوب واکسیناسیون دارد. چندین عارضه نامطلوب از طریق آزمایش‌های بالینی کنترل‌شده، مراقبت دارویی، مکانیسم‌های گزارش‌دهی شفاف ایمنی و یک برنامه مدیریت ریسک برای اکثر واکسن‌ها شناسایی و ردیابی می‌شوند. علیرغم این واقعیت که واکسن های موجود نسبت سود به خطر بالایی دارند، با این وجود با عوارض جانبی قابل مشاهده و غیرقابل پیش بینی همراه هستند. برای بهبود نسل بعدی واکسن‌های کووید-19، لازم است یک ارزیابی ریسک کامل از دامنه عوارض جانبی شدید و پیشگیری یا مدیریت عوامل خطر شناسایی شده انجام شود.

نتیجه

عوامل متعددی از جمله پروتئین‌های غیرساختاری و ساختاری ویروسی، تنوع ژنتیکی ژن‌های کلاس I و II MHC در جمعیت، قدرت ایمنی‌شناسی و بیماری‌های همراه، بر تنوع پاسخ‌های ایمنی در برابر سویه‌های SARS-CoV-2 در زمان ابتلا تأثیر می‌گذارند. عفونت ویروسی. این پاسخ ها منجر به ترکیبی از سلول های T سیتوتوکسیک CD8، سلول های B ترشح کننده آنتی بادی و سلول های T موثر CD4 در افراد سالم می شود.

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله علوم داروییمحققان دستاوردها و کاستی های موجود در پلت فرم های واکسن کروناویروس ۲ (SARS-CoV-2) سندرم حاد تنفسی و همچنین ملاحظات واکسن نسل آینده را بررسی کردند.

زمینه

یافته‌های این مطالعه نشان داد که با وجود ده‌ها واکسیناسیون تأیید شده علیه SARS-CoV-2 و انواع آن، بیش از نیمی از جمعیت جهان به دوزهای مؤثر و ایمن دسترسی ندارند. انواع جدید ویروسی منجر به شیوع عفونت‌ها شده‌اند، که ممکن است به دلیل تفاوت در توالی ویروسی در حوزه‌های سنبله SARS-CoV-2 انواع جدید باشد که هنوز تحت پوشش واکسیناسیون فعلی یا کاهش ایمنی ناشی از واکسن قرار نگرفته‌اند.

منبع

تحقیقات هنوز برای درک ویژگی های دقیق پاسخ ایمنی محافظتی در برابر COVID-19 مورد نیاز است. القای پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال بر اساس پردازش و تظاهر آنتی‌ژن‌های پروتئینی توسط مولکول‌های کلاس I و کلاس II کمپلکس اصلی سازگاری بافتی (MHC) است که باعث تحریک بیشتر سلول‌های T مثبت CD4 و CD8 می‌شود. علاوه بر این، آنتی ژن‌های غیر پروتئینی مانند لیپیدها و گلیکان‌ها ممکن است از طریق مسیرهای غیرکلاسیک مانند MR1 و CD1 تحویل داده شوند که سلول‌هایی از جمله سلول‌های T، سلول‌های طبیعی کشنده T (NKT)، سلول‌های لنفاوی ذاتی (ILC) و مخاطی را تحریک می‌کنند. سلول های T ایمنی مرتبط (MAIT).

در طول همه‌گیری بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، بسیاری از واکسن‌های مؤثر و ایمن علیه انواع مختلف SARS-CoV-2 ایجاد شد. علیرغم توسعه واکسن‌هایی که هدفشان محافظت در برابر این گونه‌های جدید است، تظاهرات بالینی COVID-19 پیچیده است و با ظهور انواع جدید SARS-CoV-2 به طور مداوم در حال توسعه است.

محافظت در برابر COVID-19 شامل اجزای ایمنی متعددی است. در حالی که واکسن‌ها به طور موثر مکانیسم‌های مؤثری را القا می‌کنند، از جمله لنفوسیت‌های T سیتوتوکسیک (CTLs) و آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده، مسیرهای دیگری مانند سمیت سلولی وابسته به آنتی‌بادی، سمیت سلولی وابسته به مکمل، القای آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده گسترده، سینتیک‌های دخیل در سیتوکین‌ها و گیرنده‌های آن‌ها. پاسخ های سلول های غیر T به خوبی شناخته نشده است. این تنوع در حفاظت ممکن است به تغییرات در پروفایل سلول های ایمنی و حفاظت متنوع ارائه شده توسط آنتی ژن های لکوسیت انسانی کلاس I و کلاس II (HLAs) برای مناطق غیر ساختاری حفاظت شده ویروس نسبت داده شود.

پیشرفت عفونت SARS-CoV-2

پدیده ای که در آن افرادی که با هر دو واکسن اولیه و واکسن تقویت کننده واکسینه شده اند به ویروس مبتلا می شوند، عفونت پیشرفت نامیده می شود. اغلب واکسیناسیون مؤثر با برانگیختن واکنش‌های ایمنی سلولی که ویروس در گردش و همچنین سلول‌های آلوده به ویروس را از بین می‌برد، با موفقیت از عفونت مجدد جلوگیری می‌کند و در نتیجه از عفونت مجدد جلوگیری می‌کند.

ویژگی‌های پاسخ‌های ایمنی، ویژگی خاص واکنش محافظتی و همچنین پیامدهای ایمنی درازمدت واکسیناسیون را نمی‌توان تا زمانی که مطالعات بالینی بلندمدت جامع شامل افراد واکسینه‌شده و بررسی‌های دقیق عفونت‌های پیشرو انجام نشده باشد، به طور کامل درک کرد.

بررسی ظرفیت یک پلت فرم واکسن خاص برای فعال کردن این سلول ها برای درک بهتر مکانیسمی که این واکسن ها برای تولید پاسخ های ایمنی محافظتی استفاده می کنند، ضروری است. در حال حاضر، الگوریتم‌های مبتنی بر یادگیری ماشینی، تحلیل ویژگی‌های ورودی متمایز را که منجر به نتایج درمانی مختلف می‌شود، تسهیل می‌کنند.

پاسخ های ایمنی متنوع و حافظه ایمونولوژیک

چندین واکسن آینده نگر با استفاده از پلتفرم های مختلف بسته به ادجوانت ها، انواع آنتی ژن، پلت فرم های تحویل، برنامه دوز، شرایط نگهداری و راه های تجویز تولید شده اند. نتیجه بالینی مورد نیاز برای این واکسن ها محافظت در برابر بیماری شدید SARS-CoV-2 و مرگ است که در نهایت می تواند منجر به ایمنی گله شود. از دسامبر 2022، تقریباً 300 نامزد مجزای واکسن کووید-19 برای پیشگیری یا درمان در حال توسعه هستند.

ملاحظات برای سیستم‌های جدید واکسن‌رسانی