این مطالعه در هلند انجام شد. شرکت کنندگان هلندی زبان مادری بودند و مطالعه به زبان هلندی انجام شد. اما لای معتقد است که یافته‌های آنها به زبان‌ها و فرهنگ‌ها ترجمه می‌شود.
شرکت کنندگان در مطالعه آزمایش را دو بار انجام دادند – یک بار در شرایط خلق منفی و یک بار در شرایط خلق و خوی شاد. هر محاکمه با فاصله یک هفته برگزار شد و هر بار داستان های مشابهی ارائه شد.
به نظر می رسد خلق و خو و زبان توسط شبکه های مختلف مغز پشتیبانی می شود. اما ما یک مغز داریم و این دو در یک مغز پردازش می‌شوند، بنابراین تعاملات زیادی در جریان است. ما نشان می‌دهیم که وقتی مردم روحیه منفی دارند، دقت و تحلیل بیشتری دارند. آنها آنچه را که در یک متن بیان شده است موشکافی می‌کنند و به دانش پیش‌فرض جهانی خود باز نمی‌گردند.”
لای گفت: «این داستان‌ها یکسان هستند، اما در حالت‌های مختلف، مغز آنها را به گونه‌ای متفاوت می‌بیند و حالت غمگین، حالت تحلیلی‌تر است.
لای گفت: «ما نشان می‌دهیم که خلق و خو مهم است و شاید زمانی که کارهایی را انجام می‌دهیم باید به روحیه خود توجه کنیم. “اگر ما در روحیه بدی هستیم، شاید باید کارهایی را انجام دهیم که بیشتر جزئیات محور هستند، مانند تصحیح.”
منبع:
لای و همکارانش در مطالعه قصد داشتند با نشان دادن کلیپ هایی از یک فیلم غمگین – “انتخاب سوفی” – یا یک برنامه تلویزیونی خنده دار – “دوستان” حال و هوای شرکت کنندگان در مطالعه را دستکاری کنند. یک نظرسنجی کامپیوتری برای ارزیابی حالات شرکت کنندگان قبل و بعد از تماشای کلیپ ها استفاده شد. محققان دریافتند در حالی که کلیپ‌های خنده‌دار بر روحیه شرکت‌کنندگان تأثیری نداشت، کلیپ‌های غمگین موفق شدند شرکت‌کنندگان را در روحیه منفی‌تری قرار دهند.
لای، وی تی، و همکاران (2022) تأثیر منفی، تحلیل مجدد تعارضات بین زمینه گفتمان و دانش جهانی را افزایش می دهد. مرزها در ارتباطات doi.org/10.3389/fcomm.2022.910482.
منبع
ون برکوم می‌گوید: «بسیاری از مردم وقتی به این فکر می‌کنند که چگونه خلق و خوی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، چیزهایی مانند بدخلق بودن، خوردن بستنی بیشتر یا – در بهترین حالت – تعبیر مغرضانه صحبت‌های دیگران را در نظر می‌گیرند. اما در گوشه‌های غیرمنتظره‌ی ذهن ما اتفاقات بسیار بیشتری در حال رخ دادن است. این واقعاً جالب است. تصور کنید لپ‌تاپ‌تان کمابیش به نسبت سطح باتری آن دقیق باشد – این غیرقابل تصور است. اما در پردازش اطلاعات انسان، و احتمالاً در ( پردازش اطلاعات) گونه های مرتبط، به نظر می رسد چیزی شبیه به آن در حال انجام است.”
شرکت‌کنندگان سپس به مجموعه‌ای از ضبط‌های صوتی از نظر احساسی خنثی از داستان‌های چهار جمله‌ای گوش دادند که هر کدام حاوی «جمله‌ای انتقادی» بود که دانش پیش‌فرض یا آشنای کلمه را پشتیبانی یا نقض می‌کرد. این جمله یک کلمه در یک زمان بر روی صفحه کامپیوتر نمایش داده می شد، در حالی که امواج مغزی شرکت کنندگان توسط EEG، آزمایشی که امواج مغز را اندازه گیری می کند، نظارت می شد.
در همین حال، لای و همکارانش می‌گویند که خلق و خوی ممکن است به روش‌های بیشتری از آنچه قبلاً تصور می‌کردیم بر ما تأثیر بگذارد.
به عنوان مثال، محققان داستانی در مورد رانندگی در شب به شرکت کنندگان در مطالعه ارائه کردند که با جمله انتقادی “با چراغ ها روشن، می توانید بیشتر ببینید” به پایان رسید. در یک داستان جداگانه در مورد رصد ستارگان، همان جمله انتقادی به عنوان “با چراغ ها روشن، کمتر می توانید ببینید” تغییر یافت. اگرچه این بیانیه در زمینه رصد ستارگان دقیق است، اما این ایده که روشن کردن چراغ ها باعث می شود فرد کمتر ببیند، مفهومی بسیار کمتر آشناست که دانش پیش فرض را به چالش می کشد.
ویکی لای، استادیار روانشناسی و علوم شناختی، دانشگاه آریزونا
آنها بر اساس پاسخ های نظرسنجی خود دریافتند که وقتی شرکت کنندگان در خلق و خوی منفی قرار داشتند، نوعی از فعالیت مغز را نشان دادند که ارتباط نزدیکی با تجزیه و تحلیل مجدد داشت.
محقق Jos van Berkum از دانشگاه اوترخت هلند، این مطالعه را با لای و پیتر هاگورت از موسسه روانشناسی ماکس پلانک در هلند انجام داده است.
یک مطالعه جدید به رهبری دانشگاه آریزونا نشان می دهد که وقتی مردم در خلق و خوی منفی هستند، ممکن است سریعتر ناسازگاری را در مطالبی که می خوانند تشخیص دهند.
ویکی لای، استادیار روانشناسی و علوم شناختی UArizona، با همکارانش در هلند کار کرد تا چگونگی واکنش مغز افراد به زبان را در زمانی که در خلق و خوی شاد در مقابل خلق و خوی منفی قرار دارند، بررسی کند.
مرجع مجله:
محققان همچنین نسخه هایی از داستان ها را ارائه کردند که در آن جملات انتقادی به گونه ای جابجا شده بود که با بافت داستان همخوانی نداشتند. به عنوان مثال، داستان رانندگی در شب شامل جمله “با چراغ های روشن، کمتر می توانید ببینید” را شامل می شود.
این مطالعه، منتشر شده در مرزها در ارتباطات، مبتنی بر تحقیقات موجود در مورد چگونگی پردازش زبان توسط مغز است.
آنها سپس به نحوه واکنش مغز به ناهماهنگی ها، بسته به خلق و خو، نگاه کردند.
طبق طرح، شرکت کنندگان در مطالعه همه زن بودند، زیرا لای و همکارانش می خواستند مطالعه خود را با ادبیات موجود که محدود به شرکت کنندگان زن بود، هماهنگ کنند. لای گفت که مطالعات آینده باید شامل بازنمایی جنسیتی متنوع تر باشد.