محققان “تعویض سیستم ایمنی ترکیبی” را به دنبال عفونت SARS-CoV-2 Omicron گزارش می دهند

اخیرا علوم پایه مطالعه ژورنالی تاثیر الگوهای چاپ افتراقی ایمنی را در افراد واکسینه شده علیه بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) با سابقه عفونت قبلی با نوعی از سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) در طول Omicron بررسی می کند. موج.

مطالعه: تقویت سیستم ایمنی توسط B.1.1.529 (Omicron) به مواجهه قبلی با SARS-CoV-2 بستگی دارد. اعتبار تصویر: Starshaker / Shutterstock.com

زمینه

تا اواخر سال 2021، نوع دلتای نگران کننده SARS-CoV-2 (VOC) با Omicron VOC جایگزین شد. نوع SARS-CoV-2 Omicron دارای چندین جهش سنبله (S) است که به افزایش قابلیت انتقال و فرار نسبی آن از آنتی بادی های خنثی کننده (nAbs) کمک می کند.

شواهد قبلی نشان داده است که نوع Omicron و زیرشاخه‌های آن اثربخشی استراتژی‌های کاهش برای مهار همه‌گیری COVID-19 را کاهش داده‌اند. واکسن‌های فعلی کووید-19 در برابر بیماری‌های شدید و مرگ و میر محافظت می‌کنند. با این حال، آنها در توانایی خود برای جلوگیری از عفونت های موفقیت آمیز محدود هستند. این را گزارش‌هایی از کشورهایی با نرخ بالای واکسیناسیون کووید-19 نشان داده‌اند که در حال حاضر عفونت‌های مکرر و عفونت‌های پیشرفت‌کننده با انواع Omicron در گردش را تجربه می‌کنند.

در مورد مطالعه

مطالعه حاضر ایمنی سلول‌های T و B را نسبت به نوع Omicron در میان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی (HCWs) با انواع مختلف عفونت SARS-CoV-2 و/یا تاریخچه واکسیناسیون بررسی کرد تا تأثیر نقش‌گذاری ایمنی را تعیین کند.

برای این منظور، HCW هایی که عفونت خفیف و بدون علامت SARS-CoV-2 را در طول موج اولیه COVID-19 ناشی از سویه اجدادی ووهان Hu-1 تجربه کردند، و همچنین کسانی که در زمانی که آلفا، دلتا، و Omicron VOCs غالب بودند، آلوده شدند. سویه های در گردش، در مطالعه حاضر گنجانده شدند. HCWها با و بدون سابقه COVID-19 که سه بار با واکسن پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) Pfizer-BioNTech BNT162b2 COVID-19 واکسینه شده بودند نیز در مطالعه فعلی گنجانده شدند.

واکنش‌های سلول T علیه آنتی‌ژن و استخرهای پپتیدی پردازش‌شده طبیعی، علاوه بر فرکانس سلول‌های B حافظه (MBC)، دامنه اتصال گیرنده زیر واحد S (S1) (RBD) و اتصال کامل S، و اثربخشی ویروس زنده nAb مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته های مطالعه

صرف نظر از سابقه عفونت آنها، پاسخ‌های nAb در نهایت پس از دریافت سه دوز واکسن کووید-19 در HCWs افزایش یافت. برای این منظور، HCW هایی که قبلا در طول موج اولیه COVID-19 ناشی از سویه اجدادی ووهان Hu-1 آلوده شده بودند، در مقایسه با HCW های ساده که سه کووید دریافت کرده بودند، به طور قابل توجهی عیار ضد RBD را در برابر انواع بتا، گاما و Omicron کاهش دادند. -19 دوز واکسن.

میرایی سیستم ایمنی هیبریدی (الف) HCWهای سه‌گانه واکسینه‌شده با سابقه‌های مختلف عفونت SARS-CoV-2 ایمنی واکنش متقاطع را در برابر VOCs تقویت می‌کنند، در مقابل Omicron کمتر. (ب) عفونت اولیه در طول موج Omicron ایمنی واکنش متقاطع را در افراد سه گانه واکسینه شده، که قبلاً عفونت نداشتند در برابر VOCs افزایش می دهد، کمتر در برابر خود Omicron. حک شدن توسط عفونت قبلی ووهان Hu-1، تقویت سیستم ایمنی Omicron را کاهش می دهد. (C) تشخیص سلول T توالی جهش Omicron به رونویسی تغییر یافته مرتبط است.

در مقایسه، HCWهایی که قبلاً با سویه‌های ووهان Hu-1 و آلفا آلوده شده بودند، پاسخ‌های nAb قوی‌تری را در برابر انواع ووهان Hu-1، آلفا و دلتا نشان دادند. قابل ذکر است، سابقه عفونت قبلی SARS-CoV-2 تیترهای IgG واکنش متقاطع S1 RBD را در برابر نوع Omicron بهبود نداد.

از نظر پاسخ‌های سلول T، محققان مشاهده کردند که صرف‌نظر از سابقه عفونت قبلی SARS-CoV-2، پاسخ‌های سلول T در برابر نوع Omicron کاهش یافته است.

HCW های سه گانه واکسینه شده که قبلاً با سویه Hu-1 ووهان آلوده شده بودند و متعاقباً با واریانت Omicron آلوده شدند، بالاترین اتصال nAb نوکلئوکپسید را در مقایسه با سایر عفونت های قبلی نوع SARS-CoV-2 نشان دادند. حتی HCW‌های سه‌گانه واکسینه‌شده بدون عفونت که متعاقباً با نوع Omicron آلوده شدند، پاسخ‌های nAb متقاطع را به طور قابل‌توجهی در برابر همه VOCs افزایش دادند.

عفونت Omicron همان میزان ایمنی آنتی بادی واکنش متقاطع را نسبت به نوع Omicron ایجاد نکرد. علاوه بر این، HCW های سه گانه واکسینه شده بدون عفونت، پس از سومین دوز خود در برابر نوع Omicron، کاهش سریع nAb را نشان دادند، همانطور که با کمبود nAbs تولید شده 14 هفته پس از سومین دوز آنها در برابر نوع Omicron نشان داده شد.

جالب توجه است، هر گونه حفاظتی که در برابر نوع Omicron در HCWهایی که قبلاً ساده بودند و با Omicron آلوده شده بودند، در HCWهایی که قبلاً به سویه Wuhan Hu-1 آلوده شده بودند و متعاقباً با نوع Omicron مجدداً آلوده شده بودند مشاهده نشد.

در مقایسه با این پاسخ‌های کاهش‌یافته سلول B، عفونت قبلی با سویه‌های ووهان Hu-1 و Delta سطح بیشتری از ایمنی سلول‌های T را در برابر نوع Omicron در مقایسه با HCW‌هایی که قبلاً عفونت نداشتند، ایجاد کرد.

عفونت Omicron پاسخ سلول های T متقاطع را در برابر نوع Omicron تولید نکرد. با این حال، این پاسخ ها در برابر سایر انواع SARS-CoV-2 مشاهده شد. با این حال، عفونت قبلی با ووهان H-1 و انواع آلفا در افراد واکسینه نشده، هیچ آنتی بادی متقاطع S1 RBD را علیه نوع Omicron تولید نکرد.

نتیجه گیری

علیرغم کاهش خنثی سازی توسط واکسیناسیون و عفونت قبلی، سه دوز واکسن mRNA COVID-19 محافظت 50 تا 70 درصدی را در برابر بیماری علامتی ایجاد می کند. اعتقاد بر این است که این محافظت به دلیل حفظ پاسخ‌های نسبتاً بالای سلول T است که با کاهش سطوح nAb تغییر نمی‌کنند.

مطالعه حاضر نشان داد که عفونت قبلی با هر دو نوع ووهان Hu-1 و آلفا در افراد واکسینه شده در واقع تأثیر منفی بر ایمنی محافظتی بعدی آنها در برابر عفونت Omicron دارد. این یافته‌ها از فرآیندی به نام «تکمیل ایمنی ترکیبی» پشتیبانی می‌کنند، که در آن الگوهای حک شده خاص واکسیناسیون و عفونت محافظت در برابر عفونت آینده را کاهش می‌دهند.

محققان همچنین نشان دادند که عفونت Omicron ایمنی ضعیفی را در برابر خود ایجاد می کند، بنابراین توضیح می دهد که چرا عفونت مجدد Omicron در فواصل زمانی کوتاه گزارش شده است. این شواهد همچنین مزایای بالقوه دوزهای تقویت کننده واکسن را که بر اساس توالی Omicron هستند، نفی می کند.